در ایران گره ورزش و سیاست روز به روز بیشتر میشود که فساد و گسست به دو پدیدهی رو به رشد این عرصه تبدیل میشوند.
درحالی که ورزشکارانی مثل علی کریمی و مسعود شجاعی به دلیل نزدیکی دیدگاههایشان به اکثریت منتقد جامعه مغضوب حکومت میشوند کم نیستند ورزشکارانی که در همین فضا نردبان ترقی را به سرعت طی میکنند و خود را پیش چشم صاحبان قدرت عزیزتر.
کیانوش رستمی، قهرمان وزنهبرداری المپیک ریو ۲۰۱۶ که مدال طلای خود را پس از قهرمانی به کشتههای سپاه قدس در سوریه تحت عنوان «مدافعان حرم» تقدیم کرده بود، حالا همین نشان را برای کمک به زلزلهزدگان کرمانشاه به حراج گذاشته است.
رستمی در صفحه اینستاگرام خود با اعلام چند شماره تلفن تماس، نوشته «اینجانب کیانوش رستمی فرزند کوچک این ملت بزرگ که هنوز در این چند روز خواب به چشمانم نیامده مدال طلای بازیهای المپیک را که در واقع متعلق به همین مردم است به آنها بازگردانده و برای کمک به زلزلهزدگان به حراج میگذارم و عواید حاصل از آن را کمک این مردم میکنم.»
اما مسئله دیگر آنجاست که کیانوش رستمی پس از تقدیم مدال خود به «مدافعان حرم»، از سوی بسیاری از مقامات و مسوولان مورد تجلیل قرار گرفت و پاداش ویژه به او رسید، پس چطور این مدال تقدیم شده اما همچنان در دست اوست؟! آیا او این فقط لفظی مدال خود را به کشتهشدگان «مدافع حرم» داده بود؟!
روی دیگر ماجرا این است که ۲۵ بهمن سال ۱۳۹۵ رستمی در آکادمی ملی المپیک در مراسم تجلیل از شهدای شاخص ورزشکار «مدافع حرم»، مدال طلای خود را به قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس تقدیم کرد و چون سلیمانی خارج از ایران بود، معاونش سردار حکیم جوادی به نمایندگی از سلیمانی مدال طلای کیانوش رستمی را دریافت کرد.
البته رستمی خود اهل کرمانشاه است و چندان عجیب نیست که در اقدامی خیرخواهانه و حتی نمادین مدال خود را به حراج بگذارد و عواید آن را به همشهریان خود تقدیم کند، اما پیشینهی او، عملکردش در خارج از میدان ورزش با ورزشکاران مستقل که آنها هم برای کمکرسانی به زلزلهزدگان دست به کار شدهاند را زیر سوال میبرد. همچنان که علی دایی و بسیاری دیگر از اهالی ورزش برای کمک به زلزلهزدگان پیش قدم شدند.