سازمان بیکدو (BICDO) برای ١٠ دسامبر همایشی ابتکاری در قالب نمایشگاهی با شرکت موسسات خیریه ایرانی در دانشکده‌ی مطالعات شرقی و افریقایی دانشگاه لندن SOAS تدارک دیده است. تعداد قابل توجهی از موسسات خیریه‌ی فعال در لندن دراین نمایشگاه باغرفه‌های خود، ایراد سخنرانی و برگزاری کارگاه‌های متنوع شرکت دارند. درباره این نمایشگاه گفتویی با آقای محمود نوروزی مدیر بیکدو داشتیم.
-آقاای نوروزی، قبل از اینکه به برنامه‌ی ١٠دسامبر بپردازیم لطفاً نگرش و اصول و اهداف بیکدو را برای خوانندگان کیهان لندن توضیح دهید.
-بیکدو که مخفف British-Iranian Community Development Organisation است و فارسی آن «سازمانِ ارتقاء ایرانیانِ بریتانیا» است در سپتامبر ٢٠١٠ تاسیس شد. ما در بیکدو در تلاش هستیم که الهام‌بخش، اطلاع‌رسان و تسهیل‌کننده‌ی رشد و تحّول ایرانیان مقیم بریتانیا باشیم و از نیازها و خواست‌های آنها را در بریتانیا حمایت کنیم. دراینجا باید تاکید کنم که ما برای ایجاد شرایطی تلاش می‌کنیم که این نیازها و خواست‌ها مستقیم و به صورتِ رسا از طرفِ خود مردم بیان شوند و توسط دیگران «سرپرستانه» تجویز نشوند. در عین حال ما برای چنان جامعه‌ی ایرانی در بریتانیا تلاش می‌کنیم که هم هویت فرهنگیِ غنی خود را حفظ کرده و تکامل می‌بخشد و هم در جامعه‌ی میزبان بریتانیا ادغام شده و جایگاه شایسته‌ی خود را یافته است. و دیگر آنکه آرزوی ماست که در آینده شاهد یک شبکه‌ی قوی در جامعه‌ی ایرانیان بریتانیا و انسجام آن باشیم.
اضافه کنم که ما به شدت از خصلت مردم‌نهاد سازمان‌ها حمایت می‌کنیم. معتقدیم که در نهایت هر کس طبیعتاً به یکی از این سازمان‌ها، که سابقه‌ی طولانی همکاری و آشنایی با آن دارد، علاقه و تمایل دارد و می‌خواهد فعالیت‌هایش را در آن متمرکز کند. تنها به این صورت او و یا دیگرانی که دل در آن انجمن دارند می‌توانند در پیشرفت و ترقی آن بطور موثر شرکت کنند و در آن سهم داشته باشند.
– با توجه به شکاف‌ها اجتماعی و رقابت‌های فردی که در ایرانیان بریتانیا دیده می‌شود امکان تحقق این اهداف و آرزوها را چقدر واقع‌بینانه می‌دانید؟
-ببینید، اگر رقابت در بین سازمان‌های ایرانی وجود دارد این تنها مختص جامعه‌ی ایرانی نیست و تا حد زیادی از هویت فعالیتِ اجتماعی سرچشمه می‌گیرد و در بین گروه‌های اتنیک دیگر نیز دیده می‌شود. ولی من به راستی از مثبت‌اندیشی و رویکرد سازنده در سازمان‌های ایرانی شرکت‌کننده در این پروژه تحت تاثیر قرار گرفته‌ام. البته می‌دانم که هنوز فاصله‌ای هست که باید طی شود تا رقابت‌جویی‌ها و انزواطلبی‌ها از بین برود و این احتیاج به زمان و تلاشِ‌هایِ پیگیر و گسترده‌ی ما و تلاش مشترک همه‌ی گروه‌هایی دارد که در این مورد مانند هم می‌اندیشند و عمل می‌کنند. ولی همین که تعداد قابل توجهی از انجمن‌ها و موسسات خیریه توانسته‌ایم دور هم جمع شویم این خود نشانه‌ی عقب‌نشینی گرایش به پراکندگی است در غیر این صورت ما نمی‌توانستیم این پروژه را پیش ببریم.
-شما فکر می‌کنید که این گرایشِ انزواگرا در جامعه ایرانی چه دلایل ریشه‌ای دارد؟
-بررسی دلایل ریشه‌ای این گرایش احتیاج به پژوهش گسترده دارد و در این فرصت کم امکان بیانِ حق مطلب وجود ندارد. چنانکه گفتم با وجود شباهت و تداخل بین حوزه‌هایِ فعالیت انجمن‌ها و موسسات خیریه طبیعی است که نوعی و درجه‌ای از رقابت بین آنها وجود داشته باشد. ولی ما معتقد هستیم که این امر نباید جلوی نزدیکی‌ها و ارتباطِ بین سازمان‌ها و هموندان آنها برایِ تبادل دانش و تجربه را بگیرد. تبادل دانش و تجربه بر بستر رقابتِ مثبت و سازنده در مجموع باعث رشد و ارتقاء جایگاه کُل ایرانیان در بریتانیا می‌شود. در چنین فضایی می‌توان با طرح ایده‌هایِ جدید، بهتر و تکمیل‌تر وبا عملی ساختن آنها در مسیر منافع سازمان ایرانی و کل جامعه‌ی ایرانی بریتانیا و اعتلایِ آن حرکت کرد. ما به این نگرش بر مبنای ملاحظات عملی نیز رسیده‌ایم به این مفهوم که در جهان امروز کارها حتماً باید با همکاری، تدارک و برنامه‌ریزیِ پروژه‌هایِ مشترک پیش رود.
-با توضیحاتی که دادید رابطه‌ی این نگرش و برنامه‌ی ١٠ دسامبر که بر مبنای چرخش آزاد و شفاف اطلاعات و تبادل تجربه‌ها و دانش استوار است بیشتر نمایان می‌شود…
-بله، اساساً بر مبنای چنین نگرشی بود که ما این پروژه را طراحی و با کمک سازمان‌های دیگر عملی ساختیم که باید بابت همکاری و همدلی آنها نهایت تشکر را ابراز دارم. در ضمن درمورد بیکدو (BICDO) باید اضافه کنم که بنا بر فلسفه‌ی وجودی‌اش نمی‌تواند در تقابل و رقابت با سازمان‌های دیگر باشد زیرا وظیفه‌ی خود را ارتقاء و پیشرفت کل ایرانیان بریتانیا تعریف می‌کنیم. ما بر این باور هستیم که یکی از اهدافی که دنبال می‌کنیم همانا ساخت شبکه‌ی ارتباطی قوی بین ایرانیان و انسجام بالاست که باعث می‌شود جامعه‌ی ما بهتر فهمیده شود و مورد احترام بیشتری قرار گیرد.
-آقای نوروزی، لطفاً در مورد پروژه‌ی نمایشگاه خیریه‌های ایرانی توضیح دهید.
-این نخستین بار در لندن است که نمایشگاهی با شرکت موسسات خیریه در جامعه‌ی ایرانی بریتانیا در لندن برگزار می‌شود. این گردهمآیی هم فرصت بسیار خوبی است برای اطلاع یافتن از شبکه‌ی سازمان‌ها و افرادی که برای جامعه‌ی ایرانیِ بریتانیا و یا از جانب آن فعالیت می‌کنند. مهم‌تر از آن، بیکدو در این همایش پلاتفرمی‌ایجاد کرده که آرزوها و نیازهای مردم بیان شوند. هدف دیگر و مکمل بیکدو آن است که می‌خواهد مروج شفافیت بین سازمان‌ها و جّو مساعدت در جامعه‌ی ایرانی بریتانیا باشد و این پروژه هم برای تشویق همکاری‌ها و فعالیت‌هایِ مشترک است.
-پس از طی چه مراحلی به این پروژه رسیدید؟
-ما از حدود دو سال پیش به یک برنامه‌ی پژوهشی درباره‌ی جامعه‌ی ایرانی لندن و نیازها و اولویت‌های آن پرداختیم و آن را در ژانویه‌ی گذشته به سرانجام رساندیم. در جلسه ای هم که در اول فوریه در تالار وست مینستر برگزار کردیم از نمایندگان موسسات خیریه‌ی ایرانی در لندن دعوت کردیم تا نتایج این پژوهش را با آنها در میان بگذاریم. ما با این پژوهش به لزوم شناختِ بیشتر و ژرف‌تر از جامعه‌ی خودمان رسیدیم و در نظر داریم که فعالیت‌های پژوهشی دیگری را در این زمینه تسهیل کنیم. در آن جلسه ما اطلاعات خودمان را در اختیار موسسات دیگر گذاشتیم. در برنامه‌ی ١٠ دسامبر نقطه‌ی محوری ما ایجاد شرایطی است که این رابطه دو طرفه شود. به این مفهوم که مردمی که به این نمایشگاه می‌آیند از اهداف و عملکرد هر کدام از سازمان‌ها به اطلاعات دست اول دست یابند و تصمیم بگیرند با کدام یک می‌خواهند همکاری کرده و یا از آن حمایت کنند. از سوی دیگر موسسات خیریه فرصت شنیدن حرف‌هایِ مردم را پیدا می‌کنند و درک عمیق‌تری از نیازها و اولویت‌های آنان کسب می‌کنند. علاوه بر اینها، گفتم که امکان تبادل تجربه و دانش نیز بین سازمان‌ها به‌وجود می‌آید. می‌توان اینگونه خلاصه کرد که نقطه‌ی محوری ما در برنامه‌ی پیشِ رو ارتقاء آگاهی، اطلاع‌رسانی و فراگیری و به اشتراک گذشتن آنهاست.
-چه سازمان‌هایی در این نمایشگاه حضور دارند؟
-اول از همه این نمایشگاه با میزبانی انستیتوی خاورمیانه‌ی لندن (London Middle East lnstitute) و مرکزمطالعات ایرانی (Centre for lranian Studies – ClS) درSOAS برگزار می‌شود که از آنها بسیار ممنون هستیم. تعداد قابل توجهی از سازمان‌ها در این نمایشگاه شرکت می‌کنند که عبارتند از: بنیاد میراث ایران، بیناد توس، کلوب سالمندان فرشتگان، انجمن مدارس فارسی‌زبان، کانون ایران، انجمن پزشکان ایرانی مقیم بریتانیا، فارسا فون. در این میان دو سازمان شرکت‌کننده داریم که حوزه‌ی فعالیت آنها فراتر از جامعه ایرانی می‌رود ولی از آنجا که تعداد زیادیِ مراجعه‌کننده ایرانی دارند از آنها هم دعوت به شرکت در این گردهمآیی کردیم. اینها عبارتند از «انجمن زنان پناهنده» و دیگری «سرویس پناهندگان بارنت». تعداد ایرانیان در منطقه‌ی بارنت بسیار زیاد است و از آنجا که سرویس پناهندگان بارنت مشاور فارسی‌زبان دارد تعداد مراجعه‌کنندگان ایرانی آنها بسیار است؛ بنیاد محمد صالحی، بنیاد آموزشی پرشیا، و بنیاد فردوسی هم از سازمان‌های شرکت‌کننده هستند. ناگفته نگذارم که بیکدو هم میز خود را خواهد داشت. ما در این نمایشگاه در نظر داریم خلاصه‌ای از پژوهشی که به آن اشاره کردم به فارسی ارائه کرده و در اختیار بازدیدکنندگان قرار دهیم. ناگفته نگذارم که انتشارات ساتراپ و مهری لندن هم در این نمایشگاه میز کتاب خواهند داشت و در بخشی از برنامه پیمان حیدریان نوازنده‌ی چیره دست سنتور هنرنمایی خواهند کرد.
-آیا نکته‌ی دیگری هست که یادآوری کنید؟
-این برنامه زمانی برگزار می‌شود که بخشی ازهموطنان ما به دنبالِ زلزله‌ی غرب کشور در وضعیت بدی بسر می‌برند. من مطمئن هستم که ایرانیان بریتانیا حمایت قاطع خود از زلزله‌زدگان را به وسیله‌ی جمع‌آوری و فرستادن کمک‌های مالی و اجناس مورد لزوم نشان خواهند داد. ما تشویق می‌کنیم که مردم از تلاش‌هایِ ستایش‌انگیزِ موسسات خیریه که اقدام به جمع‌آوری کمک برای زلزله‌زدگان کرده‌اند حمایت کنند.
