مینو یگانه – نمایشنامه کمدى تراژدى زندگى ورزشى علیرضا کریمى‌عضو تیم ملى کشتى ایران و دو بار باخت او در مسابقات جهانى با دستور از بالا مقابل ورزشکاران روس و اسرائیل مى‌تواند سوژه جالبى براى فیلمسازان باشد.
این دو حادثه غم‌انگیز و تاسف‌آور در سال‌هاى اوج توانایى‌هاى بدنى و تکنیکى کریمى روى داده است. او مى‌توانست در صورت مبارزه با حریفانش خود و ایران را صاحب مدال و عنوان قهرمانى کند.
آخرین بار که کریمى مفت و مسلم از رسیدن به مدال و مقام قهرمانى بازماند اخیرا در رقابت‌هاى کشتى جهان در لهستان بود که با وجود چند امتیاز جلو بودن از کشتى‌گیر روس و در حالی که بیش از حدود یک دقیقه به پایان مسابقه باقى نمانده بود ازاوخواستند بازنده تشک را ترک کند تا در دیدار بعدى با رقیب اسرائیلى روبرو نشود بنابراین جز آنکه در زمان باقیمانده تسلیم حریف شود چاره دیگرى نداشت و این کا ر را هم کرد و حیثیت و غرور جوانى و ایرانى‌اش له شد بدون آنکه تقصیرى متوجه خود او باشد.
حاضر نشدن ورزشکاران ایرانى مقابل رقیبان اسرائیلى بعد از انقلاب در میدان‌هاى بین‌المللى اتفاق تازه‌اى نیست اما این بار به مشکلى غیرقابل پیش‌بینى و جنجالى پر سر و صدا در داخل و خارج تبدیل شد. در این سال‌ها از هر ورزشکارى خواسته مى‌شد براى روبرو نشدن با حریف اسرائیلى تمارض کند بدون چون و چرا ناچار به اطاعت بود. چند ماه پس از آن نیز با دادن چند سکه به او سر و ته قضیه به‌هم آورده مى‌شد و بعد هم او را که بی‌رحمانه مورد سوء استفاده تبلیغاتى قرار گرفته بود فراموش مى‌کردند.
اما این بار به قول معروف قضیه بیخ پیدا کرد و آنچه بنا نبود اتفاق بیفتد افتاد و ورزشکارى به نام علیرضا کریمى که چهار سال پیش مدال و مقام خود را به خاطر حاضر نشدن مقابل کشتى‌گیر اسرائیل از دست داده بود براى دومین بار قربانى بى‌شعورى و تصمیمات غلط و ندانم‌کارى موجوداتى شد که روحیه آتش‌افروزى و انتقام‌جویى آنها روى وایکینگ‌ها را سفید کرده است.
کریمى که در ٢٣ سالگى در اوج توانایى‌هاى جسمى‌و فنى بسر مى‌برد براى جهانى شدن هیچ چیزى کم ندارد، در شرایطى که چند امتیاز نیز از حریف خود جلو بود از وى خواستند به شکستى خفت‌بار تن دهد و در مسابقه بعدى با حریف اسرائیلى سرشاخ نشود. چنین دستور نابخردانه یا بهتر بگوئیم احمقانه‌ای کافى است که روح و روان هر ورزشکارى از هر ملیتى در هر رشته ورزشى و در هر کجاى دنیا را متلاشى کند؛ به همین دلیل کریمى نیز که جان به لبش رسیده بود ترس و واهمه را کنار گذاشت، پیامدهاى احتمالى را به جان خرید و به خبرنگاران گفت لحظه‌اى که دستور دادند مسابقه‌ی بُرده را واگذار کنم احساس کردم انگار دنیا را روى سرم خراب کرده‌اند و به این ترتیب اعتراض و ناخشنودى خود را به گوش مردم ایران و جهان رساند.
هیات حاکمه و اعضاى (پولیت بورو)ى رژیم جمهورى اسلامى به‌خصوص پس از آنکه براى نخستین بار رئیس فدراسیون کشتى نیز با قهرمان ناخشنود خود هم‌صدا شد نگران از سرایت این اعتراض به نسل جوان و ناراضى و یک میلیون فارغ‌التحصیل بیکار و عصبانى و تکرار حوادث سال ٨٨ بلافاصله تشکیل جلسه داد و با قید دو فوریت اجراى برنامه‌هایى براى دلجویى از کریمى و رفع و رجوع قضیه و ساختن یک قهرمان تخیلى فداکار و وطن‌پرست را در دستور کار قرار داد که نخستین اجراى این سناریوى فورى و فوتى به کارگردانى سلطانى‌فر وزیر ورزش و دعوت او از کریمى به جلسه‌اى با حضور حسن روحانى رئیس جمهورى روى صحنه رفت. روز بعد از این مراسم کریمى باز زبان به انتقاد گشود و به خبرنگاران گفت چون این روزها تلفن همراهم را جواب نمى‌دهم با پدرم تماس گرفتند و از من دعوت کردند با رئیس جمهورى دیدار کنم اما وقتى به محل قرار رفتم اثرى از آقاى روحانى ندیدم و فقط با عده‌اى عکاس روبرو شدم.
به این ترتیب ماجرا پیچیده‌تر شد و این بار در اجراى بخش دوم سناریو سردار جعفرى و دیگر فرماندهان سپاه کریمى را براى صرف چاى و شیرینى به جمع خود دعوت کردند با او حرف زدند شوخى کردند و خندیدند براى او دست زدند و دست آخر هم او را به عضویت افتخارى سپاه مفتخر نمودند!
چند روز پس از اجراى این برنامه‌ی مضحک، کریمى را به تماشاى نمایش دیگرى به کارگردانى رهبر رژیم بردند تا به حرف‌ها و شعارهاى روضه‌مانند او گوش کند. در آن مراسم، خامنه اى با آگاهى کامل از دلایل عصبانیت، نارضایتى و آزردگى کریمى و اینکه نه یک بار بلکه دو بار تمامى انگیزه و امید به زندگى و آینده یک قهرمان جوان را به خاطر هیچ و پوچ تباه کرده‌اند تلاش کرد از او به عنوان فردى که به خاطر آرمان‌هاى انقلابى به مدال و مقام پشت کرده است یاد کند.
اما مردم ایران بطور کلى و جوانان کشور به ویژه به دلیل کنجکاوى ذاتى ایرانى و به لطف دسترسى به اینترنت به خوبى در جریان مسائل روز دنیا قرار دارند، با رفتار و کردار شرورانه سرکردگان رژیم و تظاهر به همدردى با مردم فلسطین و در حقیقت گسترش نفوذ و حضور در همه جاى منطقه آشنا هستند و از تلاش حکومت براى ساقط کردن دولت‌هاى عربى و برپایى حکومتى با مدل امپراتورى عثمانى، با مقدارى جعلیات و ضمیمه‌هاى من درآوردى شیعه از نوع جمهورى اسلامى آشنا هستند. آنها درباره اهداف و مقاصد رژیم ولایت مطلقه فقیه به اندازه کافى از پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ خود شنیده‌اند و اکنون نیز با چشمان خود شاهد آن هستند.
خامنه‌اى چند ماه پیش بعد از دیدار از حوزه علمیه قم به مسئولان حوزه گفت در وجنات طلبه‌ها نشانى از انقلابى‌گرى ندیدم و باید چاره‌اى براى تغییر وضع موجود اندیشید. برداشت طبیعى از نظر خامنه‌اى درباره طلبه‌هاى نسل جدید و اینکه انقلابى‌گرى را در ریخت و قیافه و نگاه و تفکر جوان‌هاى هم سن و سال کریمى ندیده این است که نسل کنونى دانش‌آموز و دانشجو دیگر مانند ۴٠ سال پیش حاضر نیست جان خود را براى رسیدن شمارى آیت‌الله جاه‌طلب پر از کینه و عقده نسبت به تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران و مخالف دمکراسى و آزادى و حضور زنان در ورزشگاه‌ها به حراج بگذارد.
هم‌نسلان کریمى امروز در ایران مى‌دانند قصد واقعى ولى فقیه از دادن عنوان آتش به اختیار به نوجوانان و جوانان ساده دل مطلقا دفاع از مرز و بوم ایران و مردم آن نیست بلکه سرکوب و خفقان طبقه تحصیل‌کرده، فهمیده و روشنفکر و میلیون‌ها جوان درس‌خوانده و بیکار و ناراضى است.
در دوران حکومت ولایت مطلقه فقیه بسیارى از اعضاى تیم‌هاى ورزشى ایران در جریان سفر به خارج به‌خصوص به کشورهاى اروپایى پناهنده شده‌اند. چند هفته پیش محمد رشتونژاد عضو تیم ملى جودو که همراه این تیم در مسابقات بین‌المللى جودو در روتردام هلند شرکت کرده بود هنگام عزیمت تیم به ایران به فرودگاه نرفت. فدراسیون جودو اعلام کرد سرپرست تیم ملى که مسئولیت حراست تیم را نیز در این سفر به عهده داشته در هلند باقى مانده تا رشتونژاد را با خود به ایران بازگرداند اما این اتفاق نیفتاد و او در خارج بسر مى‌برد. وى چند ماه پیش از این سفر به مسئولان فدراسیون جودو درباره شرایط مالى بسیار بد خود هشدار داده بود و سرانجام نیز به خاطر آنکه آینده‌اى براى خود در ایران نمى‌دید تصمیم گرفت در اروپا باقى بماند.
در چنین مواقعى معمولا دستگاه‌هاى امنیتى رژیم، خانواده ورزشکاران پناهنده را تحت فشار قرار مى‌دهند و آنها را تهدید به اعمال محدودیت‌ها و محرومیت‌هایى در زمینه‌هاى مختلف مى‌کنند تا آنکه فرزند خود را به ایران باز گردانند. روشى که در دوران استالین و بعضى کشورهاى اروپاى شرقى مرسوم بود.
مدتى پس از عدم بازگشت رشتونژاد همراه تیم ملى جودو به ایران، رئیس پیشین فدراسیون در مصاحبه‌اى گفت: ٩ عضو تیم ملى در سال‌هاى اخیر به کشورهاى اروپایى پناهنده شده‌اند و هرگاه تیم ایران براى انجام مسابقه به این کشورها مى‌رود آنها با دوستان قدیمى خود دیدار مى‌کنند.
راحله آسمانى عضو پیشین تیم ملى تکواندو دختران ایران که چند سال پیش به بلژیک پناهنده شد پس از دریافت اجازه اقامت در یک‌سال گذشته همراه تیم ملى تکواندو دختران آن کشور در مسابقات بین‌المللى حضور مى‌یابد.
مسئولان رژیم جمهورى اسلامى سال‌هاست از عدم بازگشت بورسیه‌هاى دانشگاه‌هاى ایران که قرار است پس از دریافت درجه دکترا به کشور بازگردند و به کار و تدریس بپردازند شکایت مى‌کنند. آنها دقیقا علت این مسئله را مى‌دانند. مدیر بخش دانشجویان اعزامى‌به خارج و بورسیه‌هاى دانشگاه صنعتى «شریف» (آریامهر سابق) چندى پیش گفت کمتر از ١٠ درصد بورسیه‌هاى این دانشگاه به ایران باز مى‌گردند.
دکتر مریم میرزاخانى استاد دانشگاه در آمریکا که چندى پیش درگذشت بورسیه همین دانشگاه بود که اقامت در آمریکا را به بازگشت به جمهورى اسلامى ترجیح داد و بالاترین جایزه‌ی جهانی ریاضی به وی به عنوان نخستین زن در این رشته تعلق گرفت.
مگر چند ماه پیش اقایان حاج صفی و مسعود شجاغی با تیم فوتبال خود در یونان با تیم فوتبال اسراییل بازی کردند چه اتفاقی افتاد؟