وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران از آمریکا خواسته قطعاتی از موشکهایی را که ادعا شده ایران به حوثیها داده و آنها به عربستان شلیک کردند را تحویل دهد تا ایران آن را بررسی کند.
امیر حاتمی، با اشاره به اظهارات نیکی هیلی، نماینده دائمی آمریکا در سازمان ملل گفته «دشمنان میتوانند هر ادعایی را مطرح کنند، اما به دنبال طرح شکایت، بنا به درخواست جمهوری اسلامی باید قطعهای از این موشکها تحویل ایران داده شود».
سفیر دائمی آمریکا در سازمان ملل کمتر از یک هفته پیش در یک کنفرانس مطبوعاتی در وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون) گفت شواهد و مدارک زیادی به دست آمده که نشان میدهد انصارالله در یمن از تسلیحات ساخت ایران استفاده میکند.
پس از آنکه قطعاتی از این موشک در حاشیه کنفرانس مطبوعاتی نیکی هیلی به نمایش درآمد مشخص شد کارخانه سازنده آن «گروه صنعتی شهید باقری» وابسته به صنایع موشکی بوده، اما ستاد کل نیروهای مسلح ایران که پاسدار محمدحسین باقری، رییس آن است در بیانیهای اظهارات سفیر آمریکا را «مضحک» خواند.
حال حاتمی، اعلام کرده است «مجموعههای فنی حوزه دفاعی جمهوری اسلامی درخواستی را تنظیم کرده تا بتوان در این رابطه جهت شفافیت به سازمان ملل شکایت کنیم، چون بدون بررسی و از راه دور نمیتوان پاسخ این ادعای را داد، بنابراین به زودی شکایت جمهوری اسلامی در قالب درخواستی تهیه و به سازمان ملل ارجاع خواهند کرد».
رژیم ایران در جریان جنگ سوریه و یمن بارها متهم به ارسال سلاح و مهمات به این کشورها شد، اما همواره آن را تکذیب کرده است.
نیکی هیلی گفته بود مشخصات این موشک با موشک «قیام» ساخت ایران مطابقت دارد. از ویژگیهای مورد اشاره آمریکا، بالک نداشتن موشک قیام و موشک شلیک شده است. آمریکا میگوید موشک قیام تنها موشک بالستیک کوتاهبرد بدون بالک است.
این برای نخستین بار است که از طرف مقامات ایران اعلام شده که خواهان «بررسی فنی» اتهامها علیه خود هستند و رسماً یک مقام ارشد نظامی درباره آن صحبت کرده است. از آنجا که علی خامنهای، در سلسله مراتب سازمانی نظامی رژیم عنوان «فرمانده کل قوا» را نیز یدک میکشد، به طور حتم در جریان طرح این درخواست از سازمان ملل قرار گرفته و با تایید وی این درخواست اعلام شده است.
تغییر موضع رژیم ظرف یک هفته، مقدمه طرح پرسشهای زیادی است، از جمله اینکه رهبری نظام به چه جمعبندی رسیده است که ترجیح داده برخلاف همیشه، برای بررسی مسئله به نوعی اعلام آمادگی کند؟ آیا جمهوری اسلامی تهدیدهای آمریکا را جدی گرفته و نگران از مطرح شدن پرونده در شورای امنیت سازمان ملل، عقبنشینی کرده است؟ آیا حکومت به این نتیجه رسیده که هزینه حمایت از حوثیها از منفعت آن بیشتر شده و باید تغییر رویه داد یا به دنبال وقت خریدن و کاهش فشارهای بینالمللی است تا تکلیف یمن روشن شود؟
ضمناَ باید تاکید کرد، در روزهای اخیر مجلس نمایندگان آمریکا، با تصویب قطعنامهای، که باید رای سنا را نیز به دست آورد، از وزارت خزانهداری خواسته است فهرستی از داراییهای رهبر اسلامی ایران و اطرافیان او را تهیه کرده و به چند زبان منتشر کنند. این به معنی فشار مضاعف بر علی خامنهای است که حتی از فشار اتمی و موشکی نیز بیشتر است زیرا آنها را مستقیم در برابر مردمی قرار میدهد که زیر بار فشار اقتصادی کمرشان خم شده است.
به هر حال، هدف اعلام آمادگی از سوی جمهوری اسلامی برای بررسی اتهامات موشکی، هر چه باشد، کاملا روشن است که تحویل قطعات این موشکها به عنوان «مدرک جرم» منتفی است و در بهترین حالت ممکن، تهران میتواند متخصصین فنی خود را به عنوان «کمیته فنی» به سازمان ملل معرفی کند.
یادآوری میشود که در سال ۱۳۹۰ هواپیمای بدون سرنشین آمریکا (آر-کیو۱۷۰) که برای شناسایی و حمله به محل اختفای بنلادن در پاکستان استفاده میشد به علت نقص فنی یا به دستگرفتن کنترل هدایت آن به دست سپاه در خاک ایران به زمین نشست. سپاه این ماجرا را یک دستاور بزرگ دفاعی اعلام کرد و وقتی آمریکا از ایران خواست تا این پهپاد را تحویل دهد، مقامات ایران قبول نکردند.