در حالی که طبیعت و محیط زیست ایران با گره کور مدیریت ناکارآمد و فساد اقتصادی مواجه است، نیروهای دانشگاهی رشته محیط زیست بالاترین آمار بیکاران تحصیل‌کرده را به خود اختصاص داده‌‌اند.
خاک، آب و هوای ایران با بزرگترین مشکلات زیست‌محیطی و مدیریتی مواجه است و بخش‌های عظیمی از محیط زیست کشور به دلیل فساد مدیریتی و رانت‌خواری دستخوش تغییر کاربری و نابودی می‌شود؛ تحصیل‌کردگان دانشگاهی رشته محیط زیست با آمار ۴۹ درصدی، بیکارند و با معضل پیدا کردن شغل مرتبط با رشته تحصیلی خود مواجه‌اند.
مدیریت بی‌کفایت و ضدمحیط‌زیست، چنان طبیعت ایران را در قعر آلودگی‌های اقلیمی و فراگیر رها کرده که راهکار مدیران ناکارآمد کشور تنها دست به دعا برداشتن و شعر خواندن و صبر و تماشا کردن است. در این بین اما دانشگاه‌های محیط زیست، با آمار بالای فارغ‌التحصیلان بیکاری روبرو هستند که در پایین‌ترین رده شغلی سازمان محیط زیست و شهرداری‌ها هم استخدام نمی‌شوند.
به‌تازگی باشگاه خبرنگاران جوان، آماری از بیکاری در بین دانش‌آموختگان منتشر کرده که نشان می‌دهد رشته حفاظت از محیط زیست با ۴۹ درصد بیکار، در صدر جدول بیکاری قرار گرفته است. بیکاری این رشته تحصیلی چنان نمود دارد که در یکی از سریال‌های تلویزیونی به نام «لیسانسه‌ها» یکی از شخصیت‌های اصلی آن فارغ‌التحصیل این رشته است و در تمام طول سریال به دنبال پیدا کردن یک شغل مرتبط است اما در نهایت تصمیم می‌گیرد راننده وانت شود.
دومین رتبه بیکار در سطح آکادمیک مربوط به رشته علوم رایانه با آمار ۴۰ درصد است، حال آنکه دنیای امروزی بالاترین تقاضا را برای فارغ‌التحصیلان این رشته دارد.
رشته هنر با ۲۷ درصد، معماری و ساختمان‌سازی با ۲۶ درصد، مهندسی ۲۱ درصد، علوم اجتماعی و رفتاری ۲۰ درصد، دامپزشکی ۱۹ درصد، خدمات پزشکی ۱۹ درصد، ریاضیات و آمار با ۱۸ درصد به ترتیب بیکارترین رشته‌های دانشگاهی در ایران است.
بر اساس بررسی انجام شده توسط پژوهشکده آمار ایران، حدود ۳۴ درصد از افراد فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌ها از نظر اقتصادی غیرفعال به شمار می‌روند.
این در حالیست که محمدحسین محمدی کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به کار مفید شاغلان در ایران گفته که میزان کار مفید ایرانی در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن در هفته به ۱۱ ساعت هم نرسد.
این کارشناس همچنین گفته که کارکنان دولت به طور متوسط فقط ۲۲ دقیقه در روز کار مفید می‌کنند.
محمدی آمار کار مفید در ایران را با دیگر کشورها مقایسه کرده و گفته که «میانگین ساعت کار در کشوری همچون فرانسه یا ایالات متحده به ۳۰ تا ۳۳ ساعت در هفته می‌رسد که به‌واقع به صورت میانگین با کسر روز تعطیل (یکشنبه) در این کشورها، حدود ۵ تا ۵ و نیم ساعت کار مفید حاصل می‌شود.» البته باید افزود که در کشورهای اروپایی دو روز در هفته یعنی شنبه و یکشنبه تعطیل است و به این ترتیب ساعت کار مفید به بیش از شش و نیم ساعت می‌رسد که البته این هم بر اساس منابع خود این کشورها مبالغه‌آمیز است.
