با امضای تفاهم‌نامه جدید همکاری بین گمرک جمهوری اسلامی ایران و شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی پیش‌بینی می‌شود وضعیت تولید پوشاک در کشور، که سال‌هاست در رکود بسر می‌برد، بحرانی‌تر شود.
بر اساس این تفاهم‌نامه سهمیه واردات پوشاک به مناطق آزاد هفت‌گانه کشور تا پایان سال ۹۶ مشخص گردیده که این سهمیه نشان‌دهنده سیاست عدم حمایت دولت از تولید داخلی پوشاک است.
سهمیه در نظر گرفته شده برای مناطق آزاد و ویژه تجاری به شرح زیر است:
۱- سهمیه پوشاک منطقه آزاد انزلی ۹ میلیون دلار و سهم واردات پوشاک از کشور ترکیه ۸۰۰ هزار دلار
۲- سهمیه پوشاک منطقه آزاد ارس ۸ میلیون دلار و سهم واردات پوشاک از کشور ترکیه ۵ میلیون دلار
۳- سهمیه پوشاک منطقه آزاد ماکو ۸ میلیون دلار و سهم واردات پوشاک از کشور ترکیه ۸ میلیون دلار
۴- سهمیه پوشاک منطقه آزاد اروند ۲ میلیون دلار و سهم واردات پوشاک از کشور ترکیه ۵۰۰ هزار دلار
۵- سهمیه پوشاک منطقه آزاد کیش ۲۰ میلیون دلار
۶- سهمیه پوشاک منطقه آزاد قشم ۲۰ میلیون دلار
۷- سهمیه پوشاک منطقه آزاد چابهار ۲ میلیون دلار
به نظر می‌رسد دولت به جای اینکه دغدغه حمایت از تولیدات داخلی را داشته باشد به فکر واردکنندگان پوشاک به کشور است و کار واردکنندگان پوشاک را با این سهمیه‌بندی آسان کرده است؛ هر چند بیشتر پوشاک وارداتی به ایران به صورت قاچاق نیز وارد می‌شود.
برای نمونه قاسم خورشیدی، سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، با اشاره به محموله‌ای با ارزش ۲۰۰ میلیون دلار که از بندر شهید رجایی به سمت یکی از مناطق آزاد شمال شرقی و با استفاده از قانون ترانزیت کالا حمل و وارد این منطقه شده گفته است: «خروجی قانونی ثبت شده در گمرک تنها یک میلیون دلار پوشاک بوده است.»
با توجه به ممنوعیت معافیت گمرکی کالای همراه مسافر در این منطقه این سوال مطرح می‌شود که ۱۹۹ میلیون دلار دیگر پوشاک در این منطقه چه شده است؟
این در حالیست که طی سال‌های گذشته واردات بی‌رویه و قاچاق پوشاک به جنگ تولیدکنندگان پوشاک در ایران رفته و بسیاری از واحدهای تولیدی ورشکسته یا پیش از ورشکستگی تعطیل شدند؛ بسیاری از واحدها نیز با زیان‌دهی به کار خود ادامه می‌دهند.
در این میان دولت بی‌تفاوت به وضعیت تولیدکنندگان پوشاک داخلی نه تنها با قاچاق روزانه ده‌ها کانتینر پوشاک مبارزه نمی‌کند بلکه مسیر واردات بی‌رویه پوشاک را نیز هموار می‌کند.
همچنین حوادثی مانند آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو، تولیدکنندگان پوشاک را در وضعیت سخت‌تری قرار داده است.
ساختمان پلاسکو ساختمانی تجاری بود که تا روز ۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ در ضلع شرقی چهارراه استانبول تهران پا برجا بود و همه از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز تولید و فروش پوشاک در ایران یاد می‌کردند. ساختمان پلاسکو در سال‌های اخیر به نماد پوشاک ایران تبدیل شده بود. این ساختمان در سال ۱۳۴۱ توسط حبیب الله القانیان ساخته و افتتاح شد و در روز ۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ آتش گرفت و فرو ریخت.
جالب اینجاست که پس از فروریختن پلاسکو، مسئولین وعده‌های بسیاری به کسبه و تولیدکنندگان مستقر در پلاسکو دادند اما با گذشت نزدیک به یک سال از آن حادثه به گفته بسیاری از ساکنان پلاسکو این وعده‌ها عملی نشده است.
