حتى کودک دبستانى هم می‌داند شعار «مرگ بر روحانى» که این روزها در ایران سر داده مى‌شود فقط حسن روحانى نیست و این شعار کل روحانیت را در بر مى‌گیرد.
به نوشته آفتاب این روزها افزایش قیمت آنچنانى در ایران رخ نداده که مردم را به خیابان بیاورد. میزان تورم هم خیلى بالا نیست، وضع مالى مردم همان‌قدر بد است که در این سال‌ها بوده است بنابراین دایره این روحانى خیلى وسیع‌تر و فراگیرتر از یک فرد است و مخالفان روحانى رئیس جمهورى تنها به این دل خوش نکنند که شعاردهندگان فقط مخالفان او و دولت هستند.
چندى پیش جنتى رئیس شوراى نگهبان گفت مردم براى حفظ حکومت اسلامى هرگونه سختى و گرسنگى را تحمل مى‌کنند حتى اگر لازم باشد شبانه‌روز فقط یک وعده غذا مى‌خورند. بعد از این توصیه رئیس شوراى نگهبان به او ایراد گرفته شد چرا به جاى چنین انتظارى از مردم، خود شما، هم‌لباسان و همکارانتان این کار را نمى‌کنید؟
برخى مى‌گویند صحبت از تورم و گرانى در رابطه با حوادث اخیر دادن آدرس انحرافى است و با وجود آنکه مسئله بیکارى و سوء استفاده در موسسات مالى یک واقعیت است اما مشکل اصلى مردم در جاى دیگرى است. اصولا موسسات مالى و اعتبارى متعلق به چه کسانى است؟ مدیران آنها چگونه مجوز گرفته‌اند و با پول مردم چه کرده‌اند؟
شهر مشهد که علم‌الهدى امام جمعه شهر آن را مرکز حکومت خودگردان خراسان مى‌داند و ابراهیم رئیسى داماد او نیز نایب‌التولیه آستان قدس رضوى است داراى بیشترین تعداد از اینگونه موسسات است که اغلب آنها بدون مجوز و با حمایت این خانواده فعالیت مى‌کنند. سپرده‌گذاران موسسات مالى و اعتبارى بیشتر بازنشستگانى هستند که پس‌انداز یک عمر خود را به امید رسیدن به سود بیشتر به این موسسات که فکر مى‌کردند از سوى بانک مرکزى تایید شده‌اند سپرده‌اند. آنها در ماه‌هاى اخیر مقابل بانک مرکزى، قوه قضائیه، مجلس شوراى اسلامى و دفتر ریاست جمهورى اجتماع کرده‌اند.
سران سه قوه براى رسیدگى به این قضیه تا کنون چند بار جلسه تشکیل داده‌اند. به آن دسته که سپرده کمترى داشته‌اند قول داده شده کمک شود اما براى کسانى که مبالغ بالایى سپرده داشته‌اند کارى صورت نگرفته است.
در عین حال طبق اعلام وزیر کشور هر گونه اجتماعى در برابر سازمان‌ها و موسسات دولتى و خصوصى از بعد از ظهر روز شنبه ممنوع شده و معترضین و منتقدین اجازه گردهمایى در هیچ نقطه‌اى از کشور را ندارند. دلیل ممنوع شدن برپایى اجتماعات مقابل مجلس و ادارات دولتى پیوستن گروه‌هاى مخالف حکومت به اجتماع‌کنندگان است.
اما حوادث روزهاى اخیر ثابت کرده هنگامى که مردم از شنیدن زور و اجحاف جان به لبشان مى‌رسد حاضرند با شرکت در تظاهرات خیابانى زندگى خود را به خطر بیاندازند. بسیارى از رژیم‌هاى سرکوبگر و تمامیت‌خواه در طول تاریخ به همین شکل ساقط شده‌اند.
