حسن روحانی روز دوشنبه در جلسه هیات دولت با اشاره به اعتراضهای چند روز اخیر در ایران گفته «این نکته باید برای همه روشن باشد که ما ملت آزادی هستیم و طبق قانون اساسی و حقوق شهروندی، مردم در بیان انتقادات و حتی اعتراض‌شان کاملاً آزاد هستند».
حسن روحانی، در عین حال تاکید کرده «باید توجه کنیم که نحوه انتقاد و اعتراض باید به گونه‌ای باشد که پایان آن منتهی به بهتر شدن شرایط کشور و زندگی مردم شود».
او با این مقدمه سراغ مسائل اقتصادی رفت و گفت، «حل برخی از این مسایل آسان نبوده و زمان‌بر است و دولت و ملت باید برای حل این مشکلات دست به دست بدهند».
روحانی با تاکید بر اینکه نقد با خشونت و تخریب اموال عمومی کاملاً متفاوت است، گفته «از نقد استقبال می‌کنیم و دستگاه‌های مسؤول باید زمینه را برای انتقاد و اعتراض قانونی مردم، حتی راهپیمایی و اجتماع قانونمند آنها فراهم کنند و این حق مردم است؛ اما در عین حال نباید بگذاریم فضایی ایجاد شود که در آن فضا دوستداران انقلاب و مردم نگرانی برای زندگی و امنیت‌شان، ایجاد شود.»
بخشی از سخنان روحانی در توجیه شرایطِ وخیم اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم است و او به آمار و ارقامی اشاره می‌کند که اتفاقاً رسانهای شدن آنها، در گستردهتر شدن اعتراضها تاثیر زیادی داشت چرا که نشان می‌دهد «دولت کارهای نیست». روحانی گفته «نزدیک به ۲۰۰ هزار میلیارد از ۳۶۰ هزار میلیارد تومان بودجه عملا در اختیار دولت نیست».
حسن روحانی در سخنان امروز خود در هیئت دولت، ۹ بار از کلمه «قانون» استفاده کرد و از جمله گفته است که «من مطمئنم که مردم شیوه قانونی و منطق را می‌پسندند» و «باید تلاش کنیم تا به مردم در مقام عمل نشان دهیم که فضای نقد، انتقاد، اعتراض در چارچوب قانون، کاملاً آزاد است».
امیر حاتمی، وزیر دفاع جمهوری اسلامی نیز گفته «با آرامش، امنیت و نظم در چارچوب قانون می‌توان مطالبات را پیگیری کرد و مردم عزیزمان طی چهار دهه گذشته به خوبی نشان داده‌اند که همواره با تاکید بر روش‌های قانونی، پیگیر حقوق حقه خود بوده و خواهند بود». او خواسته شهروندان با حفظ آرامش و نظم، به قانون تمکین کنند.
عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور گفته «اگر میخواهیم مسائل معیشت، مطالبات و نیازها و درخواست های بحق مردم جامه عمل پوشیده شود راههای قانونی فراهم است، با بینظمی و قانون‌گریزی مسئلهای حل نمیشود».
بهرام سرمست، مدیرکل سیاسی وزارت کشور هم مصاحبهای کرده که در آن بیش از ۲۰ بار از قانون و قانونمندی نام برده و تمام حرف او در این ادعا خلاصه شده که «اگر تشکلی قانونی درخواست دریافت مجوز برای برگزاری راهپیمایی کند با نظر مثبت درخواست آنها بررسی می شود، اما تا کنون هیچ درخواستی از سوی تشکل‌ها و احزاب قانونی به وزارت کشور ارسال نشده است». این در حالیست که تشکل‌ها و احزاب قانونی همگی وابسته به خود رژیم یا تحت کنترل آن است و تشکل‌های مستقل تحت فشار و سرکوب قرار دارند.
دولت و مسوولان حکومت در شرایطی به فکر «قانون» و «قانونمندی» افتاده‌اند که اعتراض و تجمع هم طبق قانون اساسی از حقوق مردم به شمار می‌رود. اما هم مقامات و هم رسانه‌های وابسته تلاش می‌کنند اعتراضات و تظاهرات سراسری مردم را به «تخریب اموال عمومی» کاهش دهند در حالی که تظاهرکنندگان تلاش می‌کنند اعتراضات خود را کاملا مسالمت‌آمیز برگزار کنند.
کاربری با شناسه شوهرآهوخانم در توییتر نوشته «وزیر کشور گفته اگر تشکل قانونی درخواست راهپیمایی داشته باشد با نظر مثبت بررسی می‌شود.خب کو تشکل قانونی؟ تشکل قانونی سندیکای اتوبوسرانی بود که رضا شهابی در زندان داره مرگ رو انتظار می‌کشه».
کاربران دیگر به منصور اسانلو، رییس پیشین سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی اشاره کرده‌اند که پس از دستگیری‌های متعدد مجبور به ترک کشور شد و یا به اعتراضات صنفی معلمان که روسای سندیکا و اتحادیههای آنها در بازداشت هستند و اعتراضات آنان سرکوب شده است.
سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران یک هفته پیش خبر داد که ربابه رضایی، همسر رضا شهابی ۵ دی همراه با ۵۰ تن دیگر در مقابل ساختمان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند.
روحانی و دولتاش و حامیان او و همچنین قوه قضاییه، «قانون» را در لفظ زیاد به کار می‌برند، اما در عمل به آن پایبندی نشان نمی‌دهند. بارها و بارها اصناف مختلف خواستار برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز بوده‌اند، اما وزارت کشور با آن مخالفت کرد و با نگاه امنیتی به این تقاضاها نگریسته شده است. حتی کنسرت را نیز به عنوان «تجمع» تحمل نمی‌کنند.
در حال حاضر نیز صدا و سیمای جمهوری اسلامی صدای هیچ گروهی به جز آنهایی را که همگام با خط مشی نظام هستند منعکس نمیکند و در چنین شرایطی وقتی در پی اعتراضات گسترده مردم، کار دولت بیخ پیدا کرده تازه یادشان افتاده باید فکری بکنند؛ آن هم نه در جهت پاسخگویی به مطالبات و اعتراضات مردم بلکه با هدف به پرسش کشیدن تظاهرات سراسری و مقصر نشان دادن مردمی که جان‌شان به لب رسیده و راهی جز اعتراض و تظاهرات پیدا نمی‌کنند.
حکومت به طور کلی و روحانی و وزرایش به طور خاص، سعی می‌کنند با صحبت‌های تکراری و وعده و عید، بر خشم مردم مسلط شده و اوضاع را ارام کنند، اینکه این ترفند رنگ باخته چقدر موفق باشد مشخص نیست؛ ولی یک نکته مسلم است: به این مردم باید رسید! صدایشان را باید شنید! و جمهوری اسلامی در طول چهار دهه گذشته ثابت کرده است که از این فضیلت بی‌بهره و در تأمین مردم ایران ناتوان است.
