مردم زلزلهزده سرپلذهاب را سوءتعذیه و بیماریهای واگیردار تهدید میکنند. این مردم روزهاست که حمام نکردهاند و برای استفاده از توالت مجبورند ساعتها در صف منتظر بمانند.
خبرگزاری ایلنا گزارشی میدانی از وضعیت زلزلهزدگان سرپل ذهاب استان کرمانشاه ۵۰ روز پس از زلزله تهیه کرده است. در این گزارش تکاندهنده یکی از زنان کُرد میگوید: «وضعیت بهداشتی اینجا اصلاً خوب نیست. حمام وجود ندارد و باید حدود بیست دقیقه راه برویم تا به نزدیکترین سرویس بهداشتی برسیم.»
او گفته که عفونت در بین زنان شایع شده و افراد باید ساعتها در صف دستشویی بمانند و روزها و هفتههاست که حمام نکردهاند.
همچنین بر اساس این گزارش سوءتغذیه و بیماری مختلف در میان کودکان این منطقه شیوع پیدا کرده است.
این گزارش میافزاید پس از زلزله ۷ ریشتری همچنان چادرهای موقت اسکان برپا هستند و پارکها و میادین اصلی شهر پر از چادرهای سفید است. مردم چادرهای خود را مقابل خانههای تخریب شده خود سرپا کردهاند و بچهها پس از بازگشت از مدرسه، نه به خانه که به چادر برمیگردند!
خبرنگار در گزارش میدانی خود مینویسد: «خانههای تخریب شده یکی در میان در حال بازسازی و یا نوسازی هستند و زنان با آب سرد لباسهای فرزندانشان را میشویند، آشپزی میکنند و کمتر کسی پیدا میشود که غذای گرم، مرغ یا گوشت بخورد.»
در این گزارش میدانی، از وصل شدن برق و آب شهر خبر داده شده ولی مشکل اغلب مردم را نداشتن سرویس بهداشتی و حمام آورده است.
در بخشی از این گزارش آمده است: «میان انبوهی از چادرها میگذرم، جلوتر میروم، زنها مشغول شستن لباس هستند، از سر و صورتشان معلوم است که مدتهاست حمام نرفتهاند. از کولهای که به پشت دارم و لباس تر و تمیزتر و نگاه جستوجوگرم، متوجه میشوند که خودی نیستم. اول فکر کردند که از هلال احمر آمدهام، اما وقتی گفتم خبرنگارم، همسایههای خود را یکی یکی صدا زدند که بیایند و از مشکلاتشان برایم بگویند. جوانترها از نگرانیشان برای زنان بیسرپرست و تنها میگویند و مسنترها، از بلاتکلفیشان… نمیدانند تا کی باید در چادرها بمانند!»
این گزارش همچنین از هراس مردم در بازگشتن به خانههای مسکن مهر حکایت دارد. یکی از زنان که صاحب خانهای از مسکن مهر بوده، درباره وضعیت اسکان خود گفته است: «کانکس به ما دادن اما میگویند حداقل ۱۸ ماه طول میکشد تا خانهمان ساخته شود. این کارگرهایی که میبینی دارن کار میکنند، غیربومی هستند. در حالی که شوهرهای ما بیکار هستند و منبع درآمدی نداریم!» او همچنین میگوید: «حتی اگر این خانهها ساخته شود، میترسیم که به اینجا برگردیم… اینجا دیگر امنیت ندارد.»