نامه سرگشاده گروهی از مخالفان حکومت جمهوری اسلامی به مردم دلیر ایران

هم‌میهنان عزیز،

در جفای تبعید و دوری ناگزیر از سرزمین و میهن عزیزمان و ناتوان در همیاری و همراهی شما در آوردگاه نبرد با جمهوری اسلامی، ما امضاکنندگان این نامه اندک پژواک غریوهای شکوهمندتان در بیرون مرزهای میهن دربندمان هستیم. اگرچه آوازه بی‌باکی و دلیری شما هم‌میهنان در این چند روز چنان است که چشم جهان را به ایران خیره ساخته است ولی بدانید که تنها نیستید و تنها نیستیم. چنانکه در گذشته نیز با رصد تحولات جهانی به‌نفع صدای دادخواهی ملت‌مان، خواستار بریدن شریان‌های مالی سپاه و مافیای ولی‌فقیه شده بودیم چرا که هنوز فریاد نداهای جنبش سبز در گوش‌مان بود که «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران».

ما خواستار فشار بر فرماندهان فاسد ارگانی شده بودیم که همراه با روحانیت حکومتی بر پیکره اقتصاد کشور چنبره زده است و برای پیشبرد ایدئولوژی شیعی‌اش حاضر شده از روی جنازه هزاران کودک سوری رد شود و ایران را وارد بدنام‌ترین جنگ نیابتی در تاریخ معاصرمان کند. اگرچه خود ملت بزرگ ایران توانایی سرنگونی این رژیم ددمنش را دارد، حمایت بین‌المللی از معترضان می‌تواند قوت قلبی به مردم داده و روند تغییر در ایران را تسریع کند.

لذا ما امروز نیز از همه جهانیان و به‌ویژه کشورهای داعیه‌دار دموکراسی و حقوق بشر می‌خواهیم که به خیزش آزادی‌خواهانه ملت ستمدیده اما سرفراز ایران بپیوندند و طمع منافع اقتصادی را در حفظ ارتباط با رژیم کنونی وانهند، چرا که سود درازمدت آنان نیز قطعاً در تعامل با حکومتی نیست که به پول‌شویی و تروریسم شهره است. شوربختانه خطاهای جبران‌ناپذیر دولت قبلی کاخ سفید به فجایعی ختم شد که آثارش امروز یک به یک آشکار می‌شود. ما بار دیگر می‌پرسیم که منافع برجام برای ایران چه بوده است؟ و اگر سود آن به جیب ملت نرفته، پس آنهمه سرمایه کجا خرج شده است؟ جز اینکه جمهوری اسلامی از آن برای گسترش جنگ‌افروزی‌های فرقه‌ای در منطقه و تهیه ابزار سرکوب و تجهیز سرکوبگرانش در داخل بهره بُرد؟

ما از سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی می‌خواهیم که از همه ابزارهای مشروع و مورد توافق جامعه جهانی برای قطع بازوهای سرکوب رژیم استفاده کنند. ما هشدار می‌دهیم که مماشات کشورهای غربی در برابر کشتار معترضان و رویای مذاکره با حکومتی که از روز به‌دست گرفتن قدرت تا کنون ده‌ها هزار نفر از مردم خود را اعدام کرده است تنها به وخامت هر چه بیش‌تر اوضاع ایران و خاورمیانه خواهد انجامید. ملت ایران به‌روشنی در شعارهای خود خواستار پایان این رژیم و رهایی از فلاکت چهل ساله است. تغییر یعنی گردن نهادن به خواست مردم در برگزاری یک رفراندوم آزاد و قانونی. ما امضاکنندگان «بیگانه‌هراسی» را بزرگ‌ترین کمین بر سر راه هر جنبش دموکراتیک در برابر دولتی سرکوبگر می‌دانیم.

جمهوری اسلامی از همبستگی بین‌المللی با ملتِ به‌جان‌آمده بیمناک است و به هر بهانه‌ای می‌خواهد جنبش را به بیرون وصل کند، آن هم در حالی که اصالت این جنبش از درونی‌ترین و دیرین‌ترین آرزوهای ملت ایران ریشه می‌گیرد. چنانکه ادعای استقلال بانیان این فرقه از روز نخست دروغ بود، ژست میهن‌پرستی‌شان نیز تنها برای استمرار تاراج میهن است. در همین راستا، ما آگاهانه از تمامی سیاستمداران آمریکایی از هر دو جناح جمهوری‌خواه و دموکرات سپاسگزاریم که در این روزها به خیزش مردم ایران بی‌توجهی نکردند. حمایت دولت و مردم برخی دیگر از کشورها نیز از همین‌جهت ارزشمند است. درست ازین‌رو، سکوت بیش‌ترینه کشورهای جهان نباید ادامه پیدا کند و در همین روزهای حیاتی است که ملت ایران حامیان خود را می‌شناسد. به‌علاوه، جهان باید رفتار جمهوری اسلامی را با معترضان زیر ذره‌بین بگیرد و برای مهار خشونت دولتی به اقدام‌های موثر دست یازد. تدبیر و امید به‌سبک حسن روحانی منجر شد به صرف پول‌های برجام برای حفظ بشار اسد و فربه‌تر کردن حسن نصرالله و افزودن بر بودجه سپاه و در نهایت تشویق نهادهای نظامی و انتظامی توسط شخص او به سرکوب مردم. جهان پیام شما را هر چه رساتر شنیده است که اصلاح‌طلب و اصولگرا هر دو در خون مردم ایران نان می‌زنند.
شما تنها نیستید. ما همه با هم هستیم. ما بی‌شماریم.
به امید آزادی ایران
عبدالرضا احمدی، مدیر انجمن ترویج جامعه باز
امیرحسین اعتمادی، زندانی سیاسی پیشین – رئیس مرکز بین‌المللی مطالعات لیبرالیسم
خسرو الماسی، فعال سیاسی
کاوه آهنگری، فعال سیاسی
امیر یحیی آیت‌اللهی، پژوهشگر در مطالعات ایران
محمد ایزدی، پژوهشگر علوم انسانی در پاریس
سیاوش بختیاری، فعال سیاسی
رامین پرهام، نویسنده
سپیده پورآقایی، فعال مدنی و زندانی سابق سیاسی
محمدرضا توکلی، فعال حقوق بشری
مهدی جلالی تهرانی، کنشگر سیاسی
دانیال جعغری، پزشک
علی حاجت نیا، فعال مدنی
کاملیا حاج قاسم ، گالریست، نقاش
سعید حسینپور، مهندس عمران – کنشگر سیاسی
شیما کلباسی، فعال حقوق بشر
محسن رسولی، فعال مدنی
فریبا رفیعی، فعال حقوق بشری
اردشیر زارع زاده، مدیر مرکز جهانی حقوق بشر در کانادا- زندانی سیاسی سابق
فرهود سلمان مهاجر، کنشگر مدنی
سلمان سیما، فعال سیاسی – زندانی سیاسی پیشین
حامد شیبانی راد، پژوهشگر در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه
کاوه شیرزاد، فعال سیاسی – از بنیان‌گذاران شهروندیار
اشکان صفایی، پژوهشگر تاریخ خاورمیانه
سیاوش صفوی، زندانی سیاسی پیشین – عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال ایران
برزومهر طلوعی، فیزیکدان – فعال سیاسی
حمیدرضا ظریفی نیا، روزنامه نگار
لیونا عیسی قلیان، عضو دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال ایران
نیلوفر غلامی، فعال سیاسی
حمید قهرمانی، فعال سیاسی
میلاد کعبی، وبلاگ نویس
کوروش کوچکپور، استاد دانشگاه و فعال مدنی
دامون گلریز، پژوهشگر و مدرس دانشگاه لاهه
بهزاد مهرانی، زندانی سیاسی پیشین – عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال ایران
میثم مهرانی، فعال سیاسی – عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال ایران
یوحنا نجدی، مدیر اجرایی انجمن ترویج جامعه باز
امیر یاری، وبلاگ نویس و فعال سابق دانشجویی
اشکان یزدچی، فعال سیاسی – زندانی سیاسی سابق