علی احمدزاده فیلمساز جوان سازنده «مادر قلب اتمی» به سکوت سینماگران اصلاح‌طلب حامی حسن روحانی در قبال اعتراضات مردمی اخیر و بازداشت و کشتار معترضان انتقاد کرده و نوشته است: «آیا هنرمندان تبلیغاتچی نمایندگان اصلاح‌طلب هستند؟»
علی احمدزاده کارگردان فیلم «مادر قلب اتمی» که پس از ۴ سال توقیف با ۸ دقیقه سانسور روی پرده سینماهای ایران رفت، در صفحه اینستاگرام خود از سکوت سینماگران حامی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری در قبال اعتراضات مردمی سراسر ایران، بازداشت، ضرب و شتم و کشتار معترضان انتقاد کرده است.
این فیلمساز جوان نوشته: «مردم کتک می‌خورند، دانشجوها دستگیر می‌شوند، جلوی زندان اوین چادر زدند، عده‌ای داخل زندان‌ها کشته می‌شوند و… در یک چنین شرایطی انتظار می‌رفت هنرمندان مملکت اوج فعالیت سیاسی‌شان به سبز کردن نوک انگشتشان موقع انتخابات خلاصه نشود.»
احمدزاده به فیلمسازان مطرح سینمای ایران که در انتخابات به حسن روحانی رأی داده‌اند اشاره کرده و نوشته است: «حداقل انتظار، شنیدن واکنشی واقعی و شجاعانه‌تر از فیلمساز مهم مملکت «اصغر فرهادی» بود، انتظار شنیدن صدای رخشان بنی اعتماد بود. آیا هنرمندان تبلیغاتچی نمایندگان اصلاح‌طلب هستند؟»
وی به حضور سینماگران در مراسم قرعه‌کشی فیلم‌های جشنواره فیلم «فجر» نیز اشاره کرده و نوشته است: «حداقل انتظار، عدم نمایش فیلم‌هایتان در جشنواره فجر بود، انتظاری که قطعا به‌جا نیست. چرا که کت و شلوار پوشیده و خوشحال، همانند یک مسابقه‌ی سخیف تلویزیونی، تخم‌مرغ شانسی فیلم‌هایتان را از گردونه بیرون می‌کشید که روز نمایش فیلم‌هایتان به صورت عادلانه قرعه‌کشی شود و لبخند می‌زنید. چطور لبخند می‌زنید؟»
کارگردان «پدیده» و «مهمونی کامی» همچنین نوشته است: «متاسفم برای این زمان. زمانی که عقب‌افتادگی هنرمندانش مصیبتی جبران‌نشدنی است. فرسنگ‌ها عقب‌تر و مصیبت‌بارتر از مصائب مردم خسته و آزادی‌طلب وسط خیابان.»
کارگردان «مادر قلب اتمی» اظهار امیدواری کرد: «من امیدوارم به آدم‌های جدید، به فیلمسازان در راه. امیدوارم به شهامت شما، امیدوارم به دیدن یک فیلم اول شجاع و دریده، امیدوارم به دیدن فیلمی که فرهادی نیست و خودشه. نتایج کج و معوج تلاش‌های این سال‌ها ناامیدی نیست.»
وی در انتهای این پست اینستاگرامی نوشته است: «منم دوباره فیلم می‌سازم، نه با هنرپیشه و همکاران این مدل مراسم‌ها و رد کارپت‌ها. با دختر، پسرای وسط خیابون و مجوز خودم.»
در حالی که طیف سینماگران از حامیان و تبلیغ‌کنندگان حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری بودند ولی تعداد انگشت‌شماری از آنها به اعتراضات سراسری مردم واکنش نشان داده و از مردم حمایت کرده‌اند. این سینماگران که سال گذشته از منتقدان سرسخت نحوه برگزاری جشنواره فیلم «فجر» بودند، در آستانه برگزاری دور جدید، نه تنها دست به اعتراض و تحریم در حمایت از تظاهرات سراسری مردم ایران نزده‌اند، بلکه سینماگران به اصطلاح منتقد و غیردولتی حتی حضور پررنگ‌تری در برنامه‌هایی چون قرعه‌کشی نوبت نمایش فیلم‌های جشنواره فیلم «فجر» داشتند.
امسال برای نخستین‌بار، تعیین نوبت نمایش فیلم‌های جشنواره نه توسط برگزار‌کنندگان بلکه با روش قرعه‌کشی انجام شد که سینماگران و خبرنگاران سینمایی از گوی شیشه‌ای اسامی فیلم‌ها را درآورده و اعلام می‌کردند. بی‌اعتباری این جشنواره که در سالگرد انقلاب اسلامی برگزار می‌شود و از همان آغاز به دهه و جشنواره «زجر» معروف شد چنان رو به افزایش است که تجربه انتخاب داور بین‌المللی برای مسابقات ورزشی داخلی را تداعی می‌کند. عنوان «هنرمند» و «هنرمندان» نیز سال‌هاست به دلیل مشارکت آنها در بازی‌های سیاسی و جناحی جمهوری اسلامی به «هنربند» و «هنربندان» تبدیل شده است. در این به اصطلاح جشنواره نیز مانند هر برنامه و مراسم دیگر، گذشته از محدودیت‌ها و سانسور رایج، شک و شبهه رانت‌خواری و پارتی‌بازی وجود دارد. به همین دلیل، بد نیست جوایز این جشنواره را نیز با قرعه‌کشی اهدا کنند!
![
آیا درگیری با اسرائیل شعله انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را شعلهورتر خواهد کرد؟ اکنون برخی چشمها به اسرائیل دوخته شده، بعد چه؟!
[دیدگاه / پرویز هدایی دانشآموخته مهندسی نرمافزار در آلمان و زندانی سیاسی سابق]
- انزوای جمهوری اسلامی در سپهر سیاسی جهان را میتوان بزرگترین رویداد و دستاورد تحولات چند روز اخیر دانست و به جرأت میتوان گفت که هیچ دولتی حاضر به تایید این اقدام جمهوری اسلامی نشد (روشن است طالبان افغانستان را نمیتوان دولت محسوب کرد). اکنون شاهد حلقه محکمی نه تنها از تمام کشورهای لیبرال دموکراتیک بلکه از کشورهای منطقه همچون مصر و اردن و عربستان هستیم. «کردیت»ی که بدون شک دولت اسرائیل میتواند آنرا به زودی نقد کند.
- در داستان پردرد «اتمی» ایران، چند مرکز غنیسازی و مقدار قابل ملاحظهای اورانیوم غنیشدهی ۶۰ ـ ۸۰ درصدی تمام آن چیزی است که حکومت به بهای به خاک سیاه نشاندن اقتصادی که زمانی یکی از پیشرفته ترین اقتصادهای منطقه بود، و به بهای گرسنگی دادن بیش از دو سوم مردم ایران و اتلاف تریلیونها دلار از بودجه مملکت به دست آورده و همه اینها در سراب «ضمانت بر بقای خود».
- بدون شک یکی از وظایف ائتلاف نیروهای دموکرات در منطقه و جهان و مبارزان کشور جلوگیری از فاجعه مسلح شدن رژیم به سلاح هستهای با استفاده از تمام امکانات موجود است و البته نه به شیوهای که دولت اوباما در ۲۰۱۵ انجام داد که عملا چیزی جز سرازیر کردن دهها میلیارد دلار به کیسه باند حاکمه ایران، و دادن امکان به آنها برای تشکیل و تقویت باندهای شبهداعشی- فاشیستی از سوریه و لبنان گرفته تا عراق و یمن نبود.
https://kayhan.london/1403/02/03/347259/](https://kayhan.london/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)
مگر می‌شود در جمهورى اسلامى کارى را کرد و وابسته نبود؟ به ویژه در مورد سینما، موزیک، تئاتر، هنرهاى زیبا… چون شعور و معرفت هنر در رژیم اخوندیسم جز مداحى رهبر با شعرهاى ” بند تتبانى” وجود ندارد .
Touché. Apart from you and a few others, the rest – particularly those internationally renowned – seem pathetically self-serving, uncaring and oblivious to the serious plight of the people of Iran.