ارگان رسمی دولت نگران افشای فیلم‎های آرشیوی درباره خامنه‎ای و نظام است

(+ویدیو) شاهد علوی روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی مقیم آمریکاست که دورانی نه چندان دور دبیر انجمن صنفی معلمان ایران بود. وی در هفته‎های اخیر دو فیلم از جلسه مجلس خبرگان در خرداد ۱۳۶۸ مربوط به انتخاب علی خامنه‎ای به عنوان جانشین موقت آیت‎الله خمینی، منتشر کرده که حواشی زیادی را به دنبال داشت.

علوی بعد از انتشار ویدیو اول، در گفتگو با رادیو فردا اعلام کرد که فایل را فردی از داخل ایران برای او ارسال کرده و علت اینکه با تظاهرات سراسری دی‌ماه همزمان شده این بوده که به اعتقاد فرد ارسال‌کننده، «در شرایطی که مردم در ایران شاکی هستند و در چند روز اخیر اعتراض در ایران ادامه داشته و شعارها در ایران متوجه رأس نظام بوده، نشان داده شود، آن کسی که مردم به او بی‎لیاقت می‌گویند و باید از تخت سلطنت ولایت فقیه پایین رود، خودش هم قبول دارد که با بودنش باید برای مردم خون گریست».

موضوع آنقدر مهم بود که حتی رسانه‎های وابسته به دفتر خامنه‌‏ای هم به این فیلم‎ واکنش نشان داد. وب‏سایت «نوجوانان» با شرح تحولات آن دوره و بیان اینکه کار گره خورده بود، از انتخاب  علی خامنه‌ای به رهبری موقت جمهوری اسلامی دفاع کرد.

انتشار این دو فیلم که به سرعت در شبکه‎های مجازی دست به دست شدند و در صدر اخبار رسانه‎های فارسی‌زبان قرار گرفتند، نه تنها با واکنش متفاوت دو جناح حکومت روبرو شد، بلکه در بین هم‎جناحی‎ها هم اختلاف انداخت.

حامیان ولایت خامنه‌ای انتشار این فیلم را دلیل بر حقانیت وی دانسته و استدلال آنها این است که خامنه‌ای برای رسیدن به رهبری دست و پا نزده و گفته در حد این جایگاه نیست و مبنای آن هم حرفی است که خامنه‎ای در آن جلسه گفته: باید خون گریست بر آن جامعه‌ای که احتمال رهبر شدن من در آن باشد!

جهت‎گیری بعضی اصلاح‏‌طلبان نیز با طرفداران ولایت یکی بود؛ از جمله عطاءالله مهاجرانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت به اصطلاح اصلاحات که در یادداشتی این حرف خامنه‌ای را «نشانه بزرگی و صداقت و بی‌اعتنایی او به قدرت» دانست. این اظهار نظر مهاجرانی آنقدر برای اصولگرایان و طرفداران ولایت شیرین بود که روزنامه کیهان چاپ تهران که ارگان «بیت رهبری» به شمار می‌رود، با زبان زشت مشهور خود که از ذهن حسین شریعتمداری نشأت می‌گیرد و همواره مهاجرانی را «بهاالله» می‎خواند، این بار این عنوان را در مورد او به کار نبرد!

اما در مقابل، دولتی‎های مخلوط از اصلاح‌طلب و اعتدالگرا و اصولگرا و… از افشا و انتشار این فیلم‎ها نگران شدند. روزنامه‎ی «ایران» در شماره روز سه‌‏شنبه، ۲۶ دی‌ماه، در گزارشی با عنوان «نفوذ اپوزیسیون خارجی و دلواپسان داخلی به‌آرشیو محرمانه جام جم» نسبت به انتشار این دو فیلم که افشا می‎کند علی خامنه‌‏ای به عنوان «رهبر موقت» گزینش شده واکنش نشان داده و درباره نفوذ «اپوزیسیون خارجی» و «دلواپسان داخلی» به آرشیو محرمانه صدا و سیما هشدار داده است.

در این گزارش اشاره شده رسیدن فیلم‎های خاص به دست خبرنگاران و شبکه‎های خارجی از جمله تلویزیون «من و تو» در مورد زندگی خاندان پهلوی‎ مصداق نفوذ خارجی است، اما در مورد اینکه کدام فیلم‎ها به دست «دلواپسان داخلی» افتاده اشاره‌ای به رویداد یا مصداق خاص نکرده است.

اینکه روزنامه «ایران» نسبت به این فیلم‎ها واکنش منفی نشان داده یعنی دولت حسن روحانی به طور رسمی باور دارد انتشار پشت پرده‎ی انتصاب خامنه‎ای به رهبری جمهوری اسلامی به نظام «آسیب زده» است. درواقع دولت که خود مدعی گردش آزاد اطلاعات است و مدعی احترام به افکار عمومی، در تریبون رسمی خود از افشای واقعیت‎ها نگران است و خواستار آن شده که مراجع مسؤول به آن رسیدگی کنند.

نکته مهم آنکه روزنامه «ایران» بارها در گذشته‎های نه چندان دور از اینکه سپاه و تندروها به اسم «پروژه نفوذ» دولت را گرفتار منافع خود کرده‌اند انتقاد کرده است. همچنان که آفرین چیت‌ساز، روزنامه‌نگار بازداشت شده روزنامه «ایران» زیر عنوان «مقابله با پروژه نفوذ» بازداشت شد.

این روزنامه همچنین در گزارش خود نوشته است، «در شرایطی که صدا و سیما طی سال‌ اخیر و به دنبال هشدارهای رهبر معظم انقلاب درباره بحث «نفوذ»، برنامه‌های متعددی در این خصوص ساخته و نقش نصیحت‌کننده نهادهای دیگر در این زمینه را بر عهده گرفته است، با اتفاقات اخیر باید خود نیز پاسخگوی سؤالات متعددی درباره نفوذ شبکه‌های خارجی به ساختار اداری‌اش باشد که تا اینجا قسمتی از مهم‌ترین آرشیوهای محرمانه این سازمان از کشور خارج و توسط رسانه‌های خارجی منتشر شده‌اند.»

این هشدار «ایران» یعنی دولت در مورد آگاهی‌رسانی به افکار عمومی استاندارد دوگانه دارد و آنجا که این اطلاع‌رسانی و را به هر دلیلی مُضر بداند، برای بستن راه‌های آن دست به دامن همان‎هایی می‌شود که خود میداندار سانسور هستند.

حسن روحانی و دولت او سنگ آزادی بیان را زیاد بر سینه می‎زنند، از جمله آنکه خود روحانی مدعی شده «ذره‌ای از حق آزادی بیان کوتاه نخواهم آمد». عین همین ساز و کار دوگانه در مورد آزادی بیان در میان اصلاح‎طلبان و همچنین طرفداران دولت «اعتدال» در واکنش به تظاهرات سراسری دی‌ماه دیده می‎شود. ده‎ها کشته و ناپدید و بازداشت با سکوت فرصت‌طلبانه‌ی رسانه‎هایی روبرو شده است که مدعی آزادی و  حقوق بشر هستند.