آنچه می‌خوانید گزارشی است که از سوی مدافعان و طرفداران سیدمحمدحسین کاظمینی بروجرودی به کیهان لندن فرستاده شده است.
عاصمه جهانگیر، دکتر احمد شهید، و تعدادی دیگر از کارشناسان و گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، با مقامات جمهوری اسلامی، در مورد وضعیت بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، مکاتبه نمودند و در این مکاتبه بطور مفصل از جزییات بی‌عدالتی‌هایی که در مورد این مبارز و معلم معنوی مستقل و پرطرفدار، صورت گرفته است پرسش نمودند و خواستار توضیحات کامل و مفصل در مورد نقض حقوق انسانی و مدنی ایشان شده‌اند که با گذشت چندین ماه از این نامه، بر اساس مقررات سازمان ملل، از طبقه‌بندی خارج گشته و بصورت عمومی منتشر شده است.
این هشتمین مکاتبه رسمی گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در مورد اقای بروجردی است. این گزارشگران ضمن اشاره به مکاتبه‌های پیشین گزارشگران متعدد سازمان ملل، در مورد وضعیت سلامت و امنیت و همچنین موارد قضایی و پرونده آقای بروجردی ابراز نگرانی کرده‌اند و خواهان پاسخ شفاف مقامات ایران برای ممانعت از آزادی ایشان پس از اتمام دوران محکومیتش و نگه داشتن ایشان در وضعیت حصر در منزل و اعمال تدابیر امنیتی بر این خانواده شده‌اند. همچنین در مورد نقض کلیه حقوق شهروندی ایشان از جمله ممانعت از ایراد سخنرانی، تدریس، انتشار کتاب، ملاقات با مردم، و… شده‌اند.
در این نامه ذکر شده است:
«آقای بروجردی که از سال‌های دور، از سکولاریسم در ایران حمایت کرده بود، در سال ۲۰۰۷ به اتهام‌هایی مانند محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت ملی به ۱۱ سال حبس محکوم گردید و خلع لباس شد. در دوران زندان، او بارها مورد شکنجه‌های جسمی، حبس انفرادی و سایر اقسام شکنجه مانند ممانعت از درمان و دارو قرار گرفته است.
می‌خواهیم که نگرانی خود را از قرار گرفتن آقای بروجردی تحت حبس خانگی و تهدید و آزار و اذیت‌های مداوم که در واقع برخلاف حق مشروع ایشان برای برخورداری از آزادی دین و عقیده و آزادی اندیشه و بیان می‌باشد، ابراز نماییم. ما به ویژه در مورد ادعای چندین بار تهدید ایشان به مرگ از طرف مقامات حکومت ایران پس از آزادی موقت از زندان نگران هستیم. از این گذشته، ما بطور جدی نگران وضعیت سلامتی جسمی ایشان هستیم که علت آن سال‌ها حبس در شرایط غیربهداشتی و تغذیه نامناسب و عدم دسترسی به دارو و درمان گزارش شده است.»
لازم به ذکر است متاسفانه خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، یک ماه پیش (۱۱ فوریه) در شهر لاهور درگذشت.
ترجمه فارسی مشروح نامه در زیر آمده است:
«دفتر کمسیر عالی حقوق بشر
سازمان ملل متحد
ژنو، سوییس
ماموریت محوله از طرف گروه کاری در مورد بازداشت خودسرانه،
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات‌های خشن، غیرانسانی و سخیف
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید
و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران
شماره مرجع: UA IRN 25/2017
۲۹ اوت ۲۰۱۷
عالیجناب
ما مفتخر هستیم که در جایگاه گروه کاری در مورد بازداشت خودسرانه، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات‌های خشن، غیر انسانی و سخیف، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران و پیرو قطعنامه‌های شماره ۳۰/۳۳، ۱۹/۳۴، ۹/۳۳، ۱۶/۳۱ و ۲۳/۳۴، با شما مکاتبه نماییم.
در این ارتباط، ما می‌خواهیم که توجه شما حکومت محترم را به اطلاعات رسیده در مورد نگرانی از وضعیت روحانی ایرانی، آقای سید حسین کاظمینی بروجردی جلب کنیم که از تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۱۷ علیرغم آزادی موقت از زندان برای مرخصی درمانی، همچنان بدون هر گونه حکم قضایی تحت حبس در منزل است و بر اساس گزارش‌های رسیده از طرف مقامات ایرانی به طور پیوسته مورد ارعاب و تهدید به مرگ قرار گرفته است.
وضعیت آقای بروجردی موضوع چندین مکاتبه پیشین بوده که توسط گزارشگران متعدد سازمان ملل ارسال شده است (پرونده IRN19/2014 مورخ ۲ اکتبر ۲۰۱۴، پرونده IRN 11/2013 مورخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۳، پرونده IRN 14/2010 مورخ ۵ می ۲۰۱۰، پرونده IRN 16/2009 مورخ ۳ ژوئن ۲۰۰۹، پرونده IRN 41/2007 مورخ ۳۰ اوت ۲۰۰۷ و پرونده IRN ۵۲/۲۰۰۶ مورخ ۲۰ دسامبر ۲۰۰۶). ما از شما حکومت محترم سپاسگزاریم که در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۵ پاسخ داده‌اید.
ولی علیرغم آن، اطلاعات جدیدی دریافت شده که موجب نگرانی عمیق ما گردیده است.
آقای بروجردی که از سال‌های دور، از سکولاریسم در ایران حمایت کرده بود، در سال ۲۰۰۷ به اتهام‌هایی مانند محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت ملی به ۱۱ سال حبس محکوم گردید و خلع لباس شد. در دوران زندان، او بارها مورد شکنجه‌های جسمی، حبس انفرادی و سایر اقسام شکنجه مانند ممانعت از درمان و دارو قرار گرفته است. اکنون همچنان یازده ماه از حبس او باقی می‌باشد.
بر اساس اطلاعاتی که به تازگی دریافت شده است:
- از تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۱۷ که آقای بروجردی تحت عنوان مرخصی درمانی موقت از زندان آزاد شده است، او عملا بدون هیچ حکم قضایی و به طور عمدی تحت حبس خانگی قرار دارد و از طرف مقامات حکومت همچنان تحت فشار قرار گرفته است. خانه او در تهران تحت نظارت ۲۴ ساعته است و او تنها اجازه دارد که برای معاینات پزشکی و یا مراجعه به بیمارستان خانه خود را ترک نماید. او حق ندارد هیچ‌کس را ملاقات کند و از نوشتن و یا انتشار هر مطلب، سخنرانی و یا ادامه تدریس و برگزاری جلسات ایدئولوژیک و تعلیمی منع گردیده است.
- آقای بروجردی از آغاز آزادی موقت تا کنون دو بار به دادگاه فرا خوانده شده است. در تاریخ ۱۵ آوریل ۲۰۱۷، دادستان ویژه روحانیت به او هشدار داد که مبادا بیانیه‌ای در مورد انتخابات ریاست جمهوری منتشر سازد، و الا به زندان برگردانده خواهد شد. در تاریخ ۸ اوت ۲۰۱۷، او در مورد رویدادی که عده‌ای از هواداران و شاگردان ایشان، او را در محوطه پارکینگ بیمارستان دیدار کردند، مورد بازجویی قرار گرفت. در این بازجویی به وی گفته شد که اگر دوباره آنها را ملاقات نماید، حق مراجعه به بیمارستان را نخواهد داشت. مقامات دادگاه بارها به منزل او مراجعه کرده و او را تهدید کرده‌اند که اگر با رسانه‌ها صحبت کند، او را خواهند کشت.
- وضعیت سلامتی آقای بروجردی در شرایط وخیمی قرار دارد. از هنگام آزادی موقت، او تحت آزمایش‌های پزشکی و درمان قرار دارد، ولی همچنان از وضعیت جسمی ناگوار خود شامل بیماری قلبی، مشکلات کلیه، آرتروز شدید، دیسک مزمن کمر و تنگی نخاع در ناحیه کمر رنج می‌برد. او دچار تنگی نفس، سوزش شدید دست و پا، درد شدید کمر و پا شده و در هنگام راه رفتن و انجام امور روزانه دچار مشکل می‌باشد و در اثر این وضعیت بطور مرتب به زمین می‌خورد. بر اساس گزارش‌های رسیده، این وضعیت ناگوار سلامتی او به علت سال‌ها حبس طولانی در شرایط غیر بهداشتی در زندان بدون دسترسی به تغذیه مناسب و عدم وجود امکانات سلامتی و درمانی ایجاد شده است.
- پیش از مرخصی درمانی موقت، آقای بروجردی وادار شده بود که به چند نهاد امنیتی به طور جداگانه تعهد کتبی بدهد مبنی بر اینکه با رسانه‌ها گفتگو نخواهد کرد و در هیچ اجتماعی با حضور بیش از ۱۰ نفر شرکت نخواهد داشت. بر اساس گزارش‌ها، علیرغم اینکه پیش از مرخصی درمانی به او گفته شده بود که او احتمالا دچار دیسک کمر شده و باید مورد اسکن MRIقرار گیرد، با این حال او از حق دسترسی به درمان محروم مانده بود.
در حالی که ما در مورد صحت اطلاعات رسیده پیشداوری نمی‌کنیم، ولی می‌خواهیم که نگرانی خود را از قرار گرفتن آقای بروجردی تحت حبس خانگی و تهدید و آزار و اذیت‌های مداوم که در واقع برخلاف حق مشروع ایشان برای برخورداری از آزادی دین و عقیده و آزادی اندیشه و بیان می‌باشد، ابراز نماییم. ما به ویژه در مورد ادعای چندین بار تهدید ایشان به مرگ از طرف مقامات حکومت ایران پس از آزادی موقت از زندان نگران هستیم. از این گذشته، ما به طور جدی نگران وضعیت سلامتی جسمی ایشان هستیم که علت آن سال‌ها حبس در شرایط غیربهداشتی و تغذیه نامناسب و عدم دسترسی به دارو و درمان گزارش شده است.
ما می‌خواهیم که از شما حکومت محترم استدعا نماییم که تمام اقدامات لازم را به کار گیرید تا حقوق ایشان تضمین گردد، بطوری که به طور خودسرانه از آزادی خود محروم نشود و اقدامات منصفانه‌ای به عمل آید تا دادگاه مستقل و بی طرف برای رسیدگی به وضعیت ایشان مطابق اصل ۹ و ۱۴ پیمان بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) تشکیل شود.
ما خواهان آن هستیم که از شما حکومت محترم استدعا نماییم که تمام مراحل لازم را برای تضمین حق آزادی عقیده و بیان مطابق با اصول اساسی که در بند ۱۹ پیمان بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) قید شده است، به عمل آورید. طبق این بند «هر کس حق آزادی بیان دارد، این حق شامل آزادی نامحدود برای جستجو، دریافت و بهره‌مند شدن از هر نوع اطلاعات و ایده‌های مختلف می‌باشد، این اطلاعات شامل اطلاعات شفاهی، کتبی یا منتشر شده به شکل محصولات هنری یا هر نوع محصول رسانه‌ای دیگر طبق انتخاب خود فرد است».
ما خواهان آن هستیم که شما را به بند ۱۸ پیمان بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی(ICCPR) ارجاع دهیم که تصریح می‌دارد «هر کس باید حق آزادی اندیشه، عقیده و دین داشته باشد. این حق شامل آزادی داشتن یا پذیرش یک دین و عقیده به انتخاب خود فرد می‌باشد. همچنین این آزادی شامل حق آشکار ساختن عقیده و دین در قالب مراسم عبادت، پیروی از آیین، عمل به آیین و آموزش آن چه به صورت فردی و چه به صورت اجتماعی همراه با دیگران و یا به صورت عمومی یا خصوصی می‌باشد.»
با در نظر گرفتن تهدیدها و ارعاب علیه آقای بروجردی، پاراگراف ۸(a) قطعنامه ۲۳/۱۶ شورای حقوق بشر، حکومت‌ها را فرا می‌خواند که «ارعاب و تحمیل بطوری که در بند ۱ کنوانسیون علیه شکنجه تشریح شده است، شامل تهدیدهای جدی و اعتباری و تهدید به مرگ افراد است که می‌تواند شکنجه یا بدرفتاری بی‌رحمانه، غیر انسانی و سخیف تلقی گردد».
با در نظر گرفتن ادعاها در مورد نگرانی از شرایطی که آقای بروجردی قرار دارد، ما می‌خواهیم که به شما حکومت محترم یادآور شویم که مطابق متن اصول «حفاظت از افراد تحت هر نوع اشکال بازداشت یا حبس»، بند a تصریح می‌دارد که فرد بازداشتی یا زندانی باید حق برخورداری از ملاقات و تماس به ویژه با اعضای خانواده خود را داشته باشد و باید از امکان مناسب برای ارتباط با دنیای خارج برخوردار باشد».
با در نظر گرفتن وضعیت وخیم جسمی آقای بروجردی، ما می‌خواهیم که شما حکومت محترم را به بند ۱۲ پیمان بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (که توسط کشور شما در ۲۴ ژوئن ۱۹۷۵ به تایید رسید) ارجاع دهیم که حقوق هر فرد برای بهره‌مندی از بالاترین استاندارد سلامتی جسمی و روانی را فراهم و تصریح می‌دارد. این حقوق تمام نهادهای حکومت‌ها را ملزم می‌دارد که اطمینان حاصل کنند امکانات سلامتی و خدماتی برای هر کس به ویژه برای افراد آسیب‌پذیر و بخش‌های حاشیه‌ای جامعه بدون هر گونه تبعیض در دسترس می‌باشد.
ما همچنین می‌خواهیم که شما حکومت محترم را به توضیح عمومی شماره ۱۴کمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ارجاع دهیم، مبنی بر اینکه «حکومت‌ها ملزم هستند که حق برخورداری افراد از امکانات سلامت را رعایت کنند که در میان آن عدم خودداری یا عدم محدود ساختن دسترسی یکسان تمام افراد شامل زندانیان و بازداشتی‌ها، اقلیت‌ها، پناهجویان و مهاجران غیرقانونی به خدمات سلامتی پیشگیری، درمانی و دارویی حائز اهمیت می‌باشد… (بخش ۳۴)». از این گذشته، ما خواهان آن هستیم که شما را به اصول اساسی رفتار با زندانیان که در قطعنامه ۱۱۱/۴۵ مجمع عمومی سازمان ملل تصویب و منتشر گردیده است ارجاع دهیم که بر طبق آن «زندانیان باید به خدمات سلامت موجود در کشور بدون هر گونه تبعیض ناشی از وضعیت حقوقی آنها، دسترسی داشته باشند» (اصل ۹).
ما خواهان آن هستیم که توجه شما حکومت محترم را به حداقل قوانین استاندارد در مورد رفتار با زندانیان مصوب سال ۱۹۷۷ جلب کنیم. قانون (۲)۲۲ تصریح می‌دارد که «زندانیان بیمار که نیازمند درمان ویژه هستند، باید به موسسه‌های درمانی ویژه یا بیمارستان‌های شهر منتقل گردند. اگر امکانات بیمارستانی در یک موسسه درمانی موجود باشد، تجهیزات آنها، باید امکانات بستری و دارویی ضروری برای درمان زندانیان بیمار مناسب باشد و کارکنان آنجا باید به خوبی آموزش دیده باشند». بر طبق قانون (۱)۲۵، «سرپرست درمانی باید مواظب سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و لازم است که به طور روزانه زندانیان بیمار، زندانیانی که از بیماری خود شکایت دارند و هر زندانی که نیازمند توجه ویژه باشد را معاینه نماید». با در نظر گرفتن شرایط عمومی زندان، قانون ۱۰ بیان می‌دارد که «تمام امکانات اقامتی فراهم شده برای استفاده زندانیان و به ویژه امکانات خواب آنها باید مطابق با تمام نیازهای سلامتی باشد که از جمله شرایط آب و هوایی، میزان هوای لازم، حداقل مساحت لازم، نور، حرارت و تهویه مناسب باید مورد توجه ویژه قرار گیرد». بر اساس قانون (۱)۲۰، «مسئولین اداری زندان باید برای هر زندانی در ساعت‌های معمول غذا و تغذیه‌ای فراهم آورند که مناسب وضعیت سلامت و توان آنها بوده و کیفیت و مراحل پخت و توزیع آن خوب باشد».
تمام متن مستندات و استانداردهای حقوق بشری که در بالا به آن اشاره شد، در سایت www.ohchr.org قابل دسترسی است و یا در صورت درخواست شما، ارسال خواهد شد.
با در نظر داشتن وضعیت اضطراری این موضوع، ما سپاسگزار خواهیم بود که اقدامی سریع توسط شما حکومت محترم انجام گردد تا حقوق آقای بروجردی را بر اساس مستندات بین‌المللی تضمین نماید.
با توجه به اینکه مسئولیت ما این است که بر اساس ماموریت محوله توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، تحقیق کنیم که تمام پرونده‌های ارجاعی به ما شفاف‌سازی گردد، ما بسیار سپاسگزار خواهیم بود که مشاهدات شما را در موارد ذیل دریافت کنیم:
- آیا حقایق گزارش شده مندرج در خلاصه این پرونده صحت دارد؟
- لطفا اطلاعات در مورد زمینه‌ها و دلایل قضایی ادامه بازداشت آقای بروجردی را تحت حبس خانگی و نظارت ۲۴ ساعته فراهم آورید و اینکه چگونه این وضعیت با بند های ۹، ۱۴، ۱۸ و ۱۹ پیمان بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)مطابقت دارد؟
- لطفا توضیح دهید که چرا آقای بروجردی اجازه ندارد که بازدید داشته باشد، با دیگران ارتباط برقرار کند و ملاقات نماید؟
- لطفا توضیح دهید که مبنای قضایی اینکه آقای بروجردی وادار شده بود که تعهد نماید با رسانه‌ها صحبت نکند یا در اجتماعات بیش از ۱۰ نفر شرکت ننماید، چیست؟
- لطفا شفاف‌سازی کنید که توجیه حقوقی اینکه آقای بروجردی از نوشتن و یا توزیع انتشارات، سخنرانی، ادامه تدریس و برگزاری جلسات ایدئولوژیک و تعلیمی منع شده است، چیست؟ چگونه این ممانعت‌ها با استانداردهای حقوقی بین‌المللی که آزادی دین و عقیده را تضمین می‌نماید، مطابقت می‌کند؟
- لطفا نشان دهید که چه اقداماتی اتخاذ شده است که سلامت جسمی و روانی آقای بروجردی را در حالی که توسط مقامات حکومت از آزادی محروم مانده بود، تضمین کند تا اطمینان حاصل شود که او در مقابل هر نوع سوء استفاده از قدرت که ممکن است شامل شکنجه‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی و سخیف یا تنبیه فیزیکی (بطوری که در کنوانسیون علیه شکنجه تعریف شده)، محافظت شود؟
- لطفا جزئیات هر نوع اقدام اتخاذ شده را توضیح دهید که برای اطمینان از شرایط حیاتی مناسب و استانداردهای سلامت به ویژه دسترسی به درمان پزشکی مناسب و فراهم کردن داروهای ضروری برای آقای بروجردی فراهم ساخته‌اید.
در حالی که منتظر جواب شما هستیم، ما اصرار داریم که تمام اقدامات لازم میان مدت برای توقف روند نقض حقوق آقای بروجردی به عمل آید و از روی دادن دوباره آن جلوگیری شود و در صورتی که بررسی‌های شما نیز تاییدکننده گزارش‌های رسیده باشد، ما را مطمئن سازید که هر فرد مسئولی که حقوق ایشان را نقض کرده است، پاسخگو باشد و مورد بازخواست قرار گیرد.
علاوه بر این، ما خواهان آن هستیم که توجه شما حکومت محترم را به پاراگراف ۲۳ روش‌های کار «گروه کاری بازداشت‌های خودسرانه» جلب کنیم که می‌گوید «پس از ارسال دادخواست اضطراری به حکومت، گروه کاری ممکن است پرونده را بر اساس روند معمولی ارسال کند تا کسب نظر کند که محرومیت زندانی از آزادی خودسرانه بوده یا خیر. چنین دادخواست‌هایی– که دارای ماهیت بشردوستانه محض است- هیچ پیشداوری در مورد نظراتی که گروه کاری دریافت می‌کند نخواهد داشت. حکومت لازم است که برای روند درخواست اقدام اضطراری و روند درخواست اقدام معمولی به طور جداگانه پاسخ ارائه نماید.
پاسخ شما حکومت محترم در گزارشی که به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحدارائه خواهد شد، ارسال می‌شود.
لطفا شما حکومت محترم، بالاترین احترامات ما را پذیرا باشید.
الینا استینرت معاون رییس گروه کاری در مورد بازداشت‌های خودسرانه
نیلس ملزر گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات‌های خشن، غیرانسانی و سخیف
داینیوس پوراس گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی
احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید
عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران»
