رسول خادم رئیس پرطرفدار فدراسیون کشتى که همیشه از منتقدین بلاتکلیفى ورزشکاران ایران مقابل حریفان اسرائیلى در میادین بین‌المللى بوده است سرانجام بعد از ماجراى باخت اجبارى و مفتضحانه کریمى در مسابقات جهانى ورشو مقابل حریف روس براى روبرو نشدن با کشتى‌گیر اسرائیلى و محروم شدن او و مربى‌اش از سوى فدراسیون کشتى جهان و کمیته بین‌المللى المپیک طاقت‌اش طاق شد و اعلام کرد اگر تکلیف کشتى‌گیران ایران از این پس در رقابت‌هاى جهانى مقابل حریفان اسرائیلى روشن نشود حاضر به ادامه کار نیست و چند روز بعد نیز از سمت خود استعفا داد و به دنبال او دیگر دست اندرکاران کشتى ایران نیز در همه سطوح از کار کناره‌گیرى کردند.
بعد از استعفاى خادم وزیر ورزش و داورزنى معاون او و کمیسیون کشتى کشور از وى خواستند از تصمیم خود منصرف شود اما وى روى حرف خود ایستاد و حتى به گفته معاون وزارت ورزش پاسخ تلفن او و وزیر را هم نداد و حالا قهرمانان ورزشى در رشته‌هاى مختلف در نامه‌اى به خامنه‌اى از او خواسته‌اند تکلیف آنها را به هنگام دیدار با حریفان اسرائیلى روشن کند.
در این نامه که لابد به توصیه وزرا، روسا و مدیران بى‌اختیار سه قوه که به قول خودشان اجازه حل و فصل مسائل کلان کشور را ندارند نوشته شده که در آن از خامنه‌اى تقاضا گردیده راه حلى براى این مسئله پیشنهاد کند.
اگر پاسخ خامنه‌اى به این نامه از جنس همان فتواهایى باشد که در رابطه با حرام دانستن دست دادن داماد مسیحى یک خانواده مسلمان با بستگان همسرش، یا اظهار نظر اخیرش در مورد حجاب اجبارى باشد و یا فتواها و اظهار نظرهاى متحجر و عقب‌مانده که همیشه بر خلاف خواست اکثریت جامعه صادر شده است، انتظار کوچکترین امیدى براى حل این مشکل مهم ورزش ایران از وى نمى‌توان داشت.
بعد از طغیان دوباره مردم در چند ماه پیش که رژیم به خاطر وخیم‌تر نشدن اوضاع آن را پاى نارضایتى و انتقاد خودى‌ها از دولت گذاشت بیانِ مورد استفاده خامنه‌اى لحن مستبدانه و تهدیدآمیز او جاى خود را به زبانی دفاعى و فروتنانه داد.
او همان موقع گفت مسئولانى که این روزها با من ملاقات مى‌کنند لزوما با نظرات من موافقت ندارند حتى انتقاد مى‌کنند، ایراد مى‌گیرند و خیلى حرف‌هاى دیگر هم مى‌زنند. او چند روز پیش نیز گفت من از کانال‌هاى گوناگون از انتقادات مردم به مسئولان حکومت و حتى به خود حقیر خبر دارم.
وى بعد از ٢۵ سال بددهنى، توهین و تحقیر منتقدین و ناراضیان رژیم ولایت مطلقه فقیه آخرعمرى ناگهان نگران از روز جزا که معلوم نیست آن را باور داشته باشد سعى دارد خود را به عنوان انسانى مهربان، خاکى و خوش‌طینت جا بزند که قطعا براى این کار خیلى دیر شده است.
