(+عکس، ویدیو) برای فوتبال ایران ضعف بزرگی است که آلوده به سیاست و ایدئولوژیهای انقلابی شده و از آن بدتر همانها که خود عاملان چنین آسیبی هستند انگشت اتهام را به سوی شهروندان دراز میکنند.
تیم استقلال روز ۱۳ فروردین در استادیوم آزادی با تیم الریان قطر دیدار دارد. به طور طبیعی تعطیل بودن این روز بر حضور پرتعداد تماشاگران با فرهنگهای مختلف تاثیرگذار است به‌خصوص آنکه بازیهای دو تیم استقلال و پرسپولیس با توجه به نتایج خوبی که در ماههای گذشته کسب کردند پرتماشاگرتر شده است.
سیدرضا افتخاری مدیر عامل استقلال با انتشار پیامی از هواداران این تیم خواسته «مثل دیدار با العین یک‌بار دیگر شکوه، عظمت و فرهنگ والای خودشان را به دنیا ثابت نمایند» و چند نکته را تاکید کرده است:
«از پرتاب هرگونه اشیای ممنوعه به داخل زمین جدا خودداری نمایید.
از انداختن لیزر به صورت بازیکنان و داور که جریمه سنگینی برای باشگاه در پی خواهد داشت جلوگیری به عمل آورند.
از توهین به داور مسابقه و تیم حریف جدا خودداری شود.
از دادن شعارهای نژادپرستانه و سیاسی پرهیز شود.
تیم الریان نماینده کشور قطر دوست و همسایه ما میباشد و بنابر این انتظار داریم تیم مهمان مورد احترام قرار گیرد.»
هشدارهای مدیرعامل استقلال اگر در یک بازی داخلی مثل دربی داده میشد قابل درک بود. آن زمان عنوان میشد این نگرانی از آنجا سرمنشاء میگیرد که در بازی استقلال و پرسپولیس طرفداران دو تیم انبوهی از تخلف را انجام دادند. آبیها از روی سکو به بازیکنان پرسپولیس نارنگی و پرتقال پرتات کردند، قرمزها نارنجک زدند و در پایان بازی در ضلع روبروی ورزشگاه با هم درگیر شدند آن هم در روزی که جیانی اینفانتینو رییس فیفا و مارکو فان باستن بازیکن پیشین تیم فوتبال هلند در استادیوم بودند.
اما سابقه نشان داده طرفداران استقلال و پرسپولیس در بازیهای بین‌المللی با آگاهی، چنین رفتاری را مرتکب نشدهاند و آنچه AFC روی آن حساس است دقیقا تخلفات و رفتارهای جمهوری اسلامی در حوزه ورزش و بیرون آن است که روی ورزش تاثر سوء گذاشته است.
اول، محرومیت باشگاههای ایرانی از مسابقه دادن در زمین بیطرف با نمایندگان عربستان ریشه ورزشی ندارد و بسیجیها بودند که دیماه سال ۱۳۹۴ به سفارت سعودی در تهران حمله کردند و آن را به آتش کشیدند.
دوم، سابقه نشان داده سردادن شعارهای «نژادپرستانه» و «سیاسی» علیه یک کشور عربی در استادیوم آزادی خصلت بسیجیها و حامیان ولایتمدار رژیم است نه هواداران معمولی دو تیم.
سوم، تشکیلات من‌درآوردی «کانون هواداران» استقلال و پرسپولیس که در آن لیدرهای ارزشی و بچهبسیجیهای مورد تایید باشگاهها برو و بیا دارند و خطدهیهای حکومتی و امنیتی از طریق آنها در استادیومها صورت میگیرد در کنترل هواداران مستقل باشگاهها نیست و زیر نظر مدیران عامل تیمهاست. اینکه لیدرهای باشگاهها سر از هیاتهای سینهزنی مداحان سیاسی در میآروند و یک سرشان به دلالهای سپاهی و سر دیگرشان به سکوها وصل است و یا تحت عنوان «مدافع حرم» سر از سوریه در میآوردند و در فرودگاههای کشورهای خارجی دیپورت میشوند مسئولیت‌اش با باشگاههاست نه هواداران!
شعار تماشاگران عادی و عاشق فوتبال علیه بسیجیها پس از آنکه شعارهای نژاد پرستانه و سیاسی سر دادند: «بسیجی برو گمشو»:
قطر که دیگه دوست و برادر شده. مشکلی نیست
جانا سخن از زبان ما میگویی.
والله دوست عزیز اینکه بسیجی ها توهین های نژادپرستانه و سیاسی به حریفان میکنند شکی نیست اما توهین به عربها و خودبرتربینی هم در بین خودمان رواج شدیدی دارد وهیچ ربطی به بسیجیها ندارد کافی است به حرکتهای خودجوش تماشاگران عزیز در ورزشگاهها ونیز نظرات مردم ما حتی اشخاص روشنفکر وتحصیلکرده ما نگاهی بیندازید خواهید دید که نژادپرستی وخودبرتربینی در خون خیلی از مردم ما ریشه دوانده است وروز به روز هم بیشتر میشود .