مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی می‌گوید ۸۵ درصد سواحل دریای مازندران در تصرف و اشغال دستگاه‌ها، نهادهای دولتی، شرکت‌ها و «مردم» است و و تنها ۱۵ درصد ساحل آزاد وجود دارد. این مقام سازمان محیط زیست گفته که سواحل دریایی «متولیان» متعددی دارند که خود باعث عدم یکدست شدن مدیریت آنهاست.
شهرام فداکار مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان حفاظت محیط زیست ایرنا، وضعیت سواحل شمال ایران را نامناسب ارزیابی کرده و گفته که «دیگر عرصه ساحلی در دریای خزر باقی نمانده است.»
آنگونه که این مقام سازمان محیط زیست اعلام کرده، ۸۰ تا ۸۵ درصد سواحل شمال ایران را دستگاه‌ها، نهادهای دولتی، شرکت‌ها و مردم تصرف و اشغال کرده‌اند.
بر اساس قانون، حریم خط ساحلی به معنای عدم انجام هیچ‌گونه فعالیت در فاصله ۶۰ متری دریاست که با اخذ مجوز تنها امکان‌پذیر می‌شود. با این حال، در ۳۰ تا ۴۰ سال اخیر سواحل دریای مازندران بطور کامل اشغال شده است.
به گفته مدیر دفتر سواحل و تالاب های ساخلی سازمان محیط زیست، تنها بخشی که در اختیار این سازمان قرار دارد، ساحل آزاد است که شرایط طبیعی خود را حفظ کرده است!
از قرار معلوم فقط «سواحل میانکاله» و «پارک ملی بوجاق در مصب سفیدرود» در استان گیلان دست‌نخورده باقی مانده که می‌توان اکوسیستم‌های بکر خزری را در آنجا دید.
اما سواحل خلیج فارس و دریای عمان کمتر از سواحل دریای مازندران اشغال شده‌اند با این همه این نگرانی وجود دارد که آنها با «نام‌ها و کاربری‌های مختلف مانند استقرار صنایع، مناطق آزاد، مناطق ویژه اقتصادی با پوشش سازمان‌های مختلف» مورد تصرف قرار گیرند.
شهرام فداکار با اعلام اینکه خط ساحلی در خلیج فارس حتی مناطق کم‌عمق جزر و مدّی، توسط صنعت، مناطق مسکونی و شهری اشغال شده‌اند، اضافه کرده که این بخش‌ها در اختیار بهره‌بردارانی قرار گرفته که معیارهای محیط زیستی را رعایت نمی‌کنند.
این مقام مسئول خواستار اجرای طرح‌های توسعه در پس‌کرانه خلیج فارس و دریای عمان شده و گفته که «تصور این است که خط ساحلی جنوب به علت نداشتن تنوع زیستی در بخش خشکی، هیچ ارزشی ندارد از این رو انواع کاربری‌ها را برای آن تعریف میکنند در حالی که اینگونه نیست.»
شهرام فداکار مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان محیط زیست تاکید کرد: «سواحل خلیج فارس و دریای عمان در بخش دریایی و ساحلی اکوسیستم‌های حساس و متنوعی دارند که باید حفظ شوند؛ در واقع ثروت ملی است و نباید دستکاری شود؛ کما اینکه راهکارهای دیگری نیز برای استفاده از ساحل وجود دارد.»
پس از تشکیل معاونت دریایی سازمان محیط زیست در سال ۱۳۸۴، پهنه‌بندی فضای سواحل مکران انجام و انواع کاربری‌هایی که می‌توانند در آن خط ساحلی مستقر شوند، مشخص شد ولی به دلیل تصادم حوزه خشکی و دریایی بسیاری از این قوانین زیر پا گذاشته می‌شوند.
مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های سازمان محیط زیست مشکل اساسی سال‌های اخیر را نبودن همه سواحل ایران در اختیار سازمان محیط زیست دانسته و گفته که در بخش واگذاری اراضی، برخورد قضایی و مدیریت عرصه خط ساحلی مسئول آن «سازمان جنگل‌ها مراتع و آبخیزداری کشور است و بخش حریم ۶۰ متری خط ساحلی دریاها در اختیار وزارت نیرو است!»
این مقام سازمان محیط زیست گفته است: «برای اجرای بهتر نیاز است این قانون شفاف‌تر شود تا بتواند مناطق آزاد ساحلی را از نظر کاربری‌ها و دخل و تصرفات، تحت پوشش خود قرار دهد.»
بدا بحال کسانیکه در ساحل این دریا زندگی میکنند. بنا به تحقیقات سازمان بهداشت جهانی تماس با این دریاچه بدلیل بالا بودن مواد خطرناک در آن که متشکل از مواد زائد و سمی نیروگاه ها و کارخانه های روسیه و آذربایجان و ترکمنستان و.. است. مجاورت و تماس با این دریا بیماری زاست و هنوز یکی از دلایل بالا بودن سرطان شاید همین آلاینده ها باشد.
درضمن خوبست بدانید که بعلت وزش باد شمال غربی به جنوب شرقی در سطح این دریا تمام آلاینده ها به سمت ایران میایند.
پس خوش بحال خریداران ساحلها.
لابد چپاولگران اصلی هم بعد از مدت کوتاهی آن زمینها را با یک سند مالکیت قلابی (مدرک غیر رسمی آخوندی) به یک خریدار دیگر بقیمت بالاتر میفروشد وخریدار سومی در آن زمین ویلا میسازد و به خریداری دیگر میفروشد وپس از ده سال از چپاولگر اصلی اثری باقی نمیماند. این شیوهٔ کلاه برداری آخوندی در زمان فتنهٔ خمینی بر سر باغهای ما آمد. اول یک باند مسلح بما پیغام داد که اگر پایتان را به این باغ بگذارید شما را به یک درخت میبندیم و تیر بارانتان میکنیم و در مدت ده سال این باغها پنج باردست بدست شد و پس از ده سال که ما فرصت کردیم تا در دادگاه آخوندی شکایت کنیم معلوم شد که باغ ما تبدیل به چدین دستگاه ویلا شده که در آنها خانواده هائی دارای سند مالکیت آخوندی با فرزندان متعدد زندگی میکنند
داریوش احمدیان
و این گفته اخیر معاون وزیر امور خارجه روسیه که خواهان دریافت امتیاز بیشتر از ایران شده است که در یکی دو هفته اخیر رخ داده همه و همه نشانگر آن است که ظاهرا استراتژی اتکای بیشتر از حد متعارف به روس‌ها کاملا شکست خورده است و برادران روسی با خنجری در دست به برادران ایرانی‍‌‌شان سلام میکنند!
کوتاه سخن آنکه به نظر می‌آید که ضروری است تا مقامات تصمیم گیر نظام سیاسی در ایران هر چه زودتر راهبرد خود در حوزه سیاست خارجی را تغییر دهند و موازنه قوا را جایگزین نگاه به شرق و دوری از غرب کنند؛ تا هنگامی که برخی مسئولان در این تصور خام باشند که در جهان کسی قرار است به سود ایران رفتار کند نمی‌توان امید چندانی به تحقق واقعی منافع ملی داشت.
بازی با طناب روسیه تا کی ادامه خواهد یافت؟
داریوش احمدیان
شنیده‌ها از بحران سوریه مبنی بر احتمال بالای معامله رژیم اسرائیل با مقامات ارشد روسیه درباره نقش ایران در آن کشور و انصراف روس‌ها از تحویل سامانه موشکی اس۳۰۰ به رژیم اسد پس از دیدار پوتین و نتانیاهو، بی تفاوتی آشکار روسیه در قبال حمله اسرائیل به پایگاه‌های نظامی ایران در سوریه و این گفته اخیر معاون وزیر امور خارجه روسیه که خواهان دریافت امتیاز بیشتر از ایران شده است که در یکی دو هفته اخیر رخ داده همه و همه نشانگر آن است که ظاهرا استراتژی اتکای بیشتر از حد متعارف به روس‌ها کاملا شکست خورده است و برادران روسی با خنجری در دست به برادران ایرانی‍‌‌شان سلام میکنند!
به گفته امام روشنفکران ۵٧ اقتصاد مال خر است