خائن، مفلوک و مرعوب: واکنش دلواپسانِ ولایتمدار به پیشنهاد مذاکره مستقیم با آمریکا

اعلامیه ۱۰۰ فعال سیاسی اصلاح‎طلب و ملی- مذهبی که در آن خواستار مذاکره مستقیم و بدون قید و شرط جمهوری اسلامی با آمریکا شده‎اند واکنش کیهان تهران و خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه را در پی داشته است.

مدیر مسئول کیهان چاپ تهران اعلامیه را نسخه «سازشِ ذلت‌بار مشتی پادوی مفلوک و فراری و ورشکسته‌های سیاسی» دانسته و دوشنبه، ۲۷ خرداد، در مقاله‎ای ابتدا هویت امضاکنندگان اعلامیه را زیر سوال برده و آنها را «ضد‌انقلابیون تابلو‌دار فراری» و «دشمنان قسم‌خورده امام» و «پادوهای شناخته‌شده مثلث آمریکا و اسراییل و انگلیس» نامیده و پرسیده رابطه و نسبت میان آنها که تعدادی اصلاح‏‌طلب و مارکسیست و ملی- مذهبی هستند چیست و پاسخ داده «تقریباَ هیچ! اما، چرا؟!»

برخاستن پشه از درخت تنومند خرما

حسین شریعتمداری در ادامه می‎نویسد محتوای بیانیه و شرایط زمانی صدور آن در کنار هویت امضاکنندگان به وضوح حکایت از آن دارد که دیکته‌کنندگان بیانیه از بی‌اهمیت بودن آن در تصمیم‌سازی نظام با‌خبر بوده‌اند و به خوبی می‌دانسته‌اند.

او با اشاره به حکایت «جایی که عقاب پر بریزد/ از پشه لاغری چه خیزد» در توهماتی عجیب و غریب نوشته «در حالی که نظام اسلامی با اقتدار مثال‌زدنی خود در برابر آمریکا و متحدانش ایستاده بدیهی است که به نسخه سازش ذلت‌بار مشتی پادوی مفلوک و فراری و یا ورشکسته سیاسی داخلی کمترین اهمیتی نمی‌دهد و حرکت آنان را داستان پشه‌ای می‌داند که روی درخت تنومند خرما نشسته بود و هنگام برخاستن به درخت گفته بود؛ خود را محکم نگاه‌دار که می‌خواهم برخیزم!» ظاهرا کیهان تهران «نرمش قهرمانانه»‌‌ی «مقام معظم» در توافق اتمی را به فراموشی سپرده است. احتمالا مذاکرات مستقیم هیئت مذاکره‌کننده‌ی اتمی از سوی جمهوری اسلامی با آمریکا و کوتاه آمدن از انرژی هسته‌ای نیز یک «اقتدار مثال‌زدنی» بوده است!

شریعتمداری سپس پرسیده انگیزه کسانی که این بیانیه را به امضاکنندگان آن دیکته کرده‌اند چه بوده است؟! و خود بیشتر به خیالپردازی پرداخته و پاسخ داده «ترامپ با خروج از برجام این سند طلایی را که جای جای آن به نفع آمریکا بود، از دست داده بود و بازگشت ایران به میز مذاکره تنها امیدش بود […] و اطمینان دارد که ایران برای مذاکره باز می‌گردد اما این خواسته استراتژیک ترامپ بر زمین مانده است و اکنون به وضوح می‌بینید بیانیه یاد شده که پیشنهاد بازگشت ایران به مذاکره با آمریکا اصلی‌ترین و تنها موضوع آن است با هدف تامین این نیاز بر زمین مانده ترامپ به امضاکنندگان این بیانیه خیانت‌آمیز دیکته شده است. آیا هیچ علت دیگری برای آن قابل تصور است؟!»

به مدیر مسئول کیهان تهران باید پاسخ داد: بله. نوشتن این نامه علت دیگری دارد! همانطور که کیهان تهران و دلواپسان و ولایتمداران فکر می‌کردند کره شمالی با «اقتدار مثال‌زدنی» در برابر آمریکا ایستاده و آن کشور را الگوی خود قرار داده بودند (لطفا به فیلم زیر توجه کنید) حالا اصلاح‌طلبان نیز همان کشور را پس از مذاکره مستقیم با آمریکا، الگوی خود قرار داده‌اند! ولی همانگونه که امثال حسین شریعتمداری و علاءالدین بروجردی (در فیلم زیر) درباره انتخاب «الگو» اشتباه کردند، اصلاح‌طلبان و ملی- مذهبی‌ها و… نیز در مقایسه جمهوری اسلامی با کره شمالی و «الگو» قراردادن آن اشتباه می‌کنند!

در میان کسانی که این نامه را امضا کرده‌اند می‌توان از عیسی سحرخیز، غلامحسین کرباسچی، رضا علیجانی، عبدالعلی بازرگان، حسین کروبی، جمیله کدیور و احمد منتظری نام برد.

نظام به ژست این نامه نیاز دارد

کرباسچی یک روز بعد از امضای این بیانیه تلویحی عقب‎نشینی کرد و در گفتگو با روزنامه اعتماد عنوان کرد این نامه فقط یک تحلیل است و به معنای رسیدن به بن‌بست سیاسی نیست. در حالی که بسیاری از تحلیلگران این نامه را نتیجه بن‌بست سیاسی نظام پس از خروج آمریکا از برجام می‎دانند.

خبرنگار اعتماد از کرباسچی پرسیده «چه عاملی سبب می‌شود کسانی که قرابت سیاسی با یکدیگر ندارند، نامه‌ای مشترک بنویسند؟» و او پاسخ داده «تحلیل و نظری که در این نامه ارائه شده برای مقابله با افراطیون خارج‌نشینی است که با بیانیه‌ها یا حضور در رسانه‌ها سعی در تشدید بن‌بست و خلق مشکلات جدید برای کشور دارند. کسانی که دغدغه منافع ملی دارند همواره به دنبال گشایش یک راه جدید هستند.» از یک سو معلوم نیست چرا فقط این ۱۰۰ نفر «دغدغه منافع ملی» دارند و از سوی دیگر معلوم نیست چه نکته تازه‌ای در این درخواست و این نامه مطرح شده که کرباسچی آن را «راه جدید» معرفی می‌کند!

دبیرکل حزب «کارگزاران سازندگی» در این گفتگو به دلایل دیگری هم اشاره کرده و گفته این نامه در شرایطی صادر شده که «آمریکا در وضعیت خوبی به ویژه در برابر کشور‌های اروپایی قرار ندارد و ما می‌توانیم از این فرصت استفاده لازم را داشته باشم» و همچنین گفته «به لحاظ بین‌المللی و سیاسی ما به ژستی که در این نامه اشاره شده است، نیاز داریم»! ناگفته نماند که همین «ژست»ها سبب شد که «نرمش قهرمانانه» و «برجام» به نتیجه نرسد. چنانکه «ژست اصلاحات» نیز پس از بیست سال نخ‌نما شد.

پروژه فشار به ایران از داخل توسط «مرعوب‌شدگان»

خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه نیز برای اینکه از کیهان تهران عقب نماند به این نامه واکنش نشان داده و با اشاره به نام «اصلاح‌طلبان تندرو» مانند غلامحسین کرباسچی، احمد منتظری، ابوالفضل بازرگان و نیز «اپوزیسیون خارج از کشور از جمله جمیله کدیور و رضا علیجانی» نوشته است «اگر قرار باشد پروژه فشار به ایران توسط گروهی در داخل دنبال شود، چه‌کسانی شایسته‌تر از اینها هستند؟ و اگر قرار باشد این پروژه علیه ملت ایران انجام شود، این افراد چه‌اقدام بهتری از طرح مذاکره مستقیم با ترامپ را می‌توانند انجام بدهند؟ در حالی این افراد که خود را اصلاح‌طلب می‌خوانند، ادعای عدم مرعوبیت در مقابل غرب و آمریکا را دارند که باید گفت اگر قرار باشد ترامپ به برخی افراد داخلی جهت همراهی کردن با پروژه‌های ضدایرانی و پروژه فشار به ملت ایران، پاداشی بدهد چه‌کسانی سزاوارتر از امضاکنندگان این نامه هستند؟» نویسنده‌ی تسنیم توضیح نداده است که با «مذاکره مستقیم با آمریکا» که از زمان روی کار آمدن روحانی انجام می‌شده، قرار است کدام «پروژه‌های ضدایرانی و پروژه فشار به ملت ایران» پیاده شود! چه «پروژه‌های ضد ایرانی« و چه «پروژه فشار به ملت  ایران»‌ که چهل سال است توسط خود جمهوری اسلامی «به نحو احسن» در حال پیاده شدن و انجام است!

اسماعیل دوستی عضو شورای مرکزی حزب «اعتماد ملی» نیز در واکنش به این نامه گفته «عدول از اصول جمهوی اسلامی ایران خیانت است.»

یکی دیگر از کسانی که به این نامه واکنش نشان داده حمیدرضا آصفی سخنگوی وزارت خارجه دولت اصلاحات است که گفته درخواست‌ مذاکره مستقیم با ترامپ به هیچ‌ عنوان قابل قبول نیست و آمریکا به هیچ توافقی پایبند نیست. او در مصاحبه با روزنامه وطن امروز هم خطاب به امضاکنندگان گفته «اصلا فکر مذاکره با ترامپ را نکنید».

در حالی که حسین شریعتمداری می‎گوید نظام در اوج «اقتدار مثال‌زدنی» است و نباید با ترامپ مذاکره کرد حمیدرضا آصفی می‎گوید «این مذاکره در شرایط فعلی اصلا به مصلحت نیست و اگر یک روزی بخواهیم مذاکره کنیم؛ باید به یک شکلی باشد که آمریکایی‌ها احساس کنند ما از موضع قدرت می‌خواهیم مذاکره کنیم!» او توضیح داده «الان مذاکره با آمریکا یعنی اینکه آقای ترامپ چون آدم خودشیفته‌ای است فکر می‌کند و نتیجه می‌گیرد که فشارهایش علیه ایران جواب داده است و حالا ایران می‌خواهد با او مذاکره کند و بعد در مذاکره بازی در خواهد آورد.»

واقعیت این است که بین مخالفان مذاکره مستقیم با آمریکا در شرایط کنونی درباره موقعیت خود نظام جمهوری اسلامی دو دستگی وجود دارد: اصلاح‎طلبان مخالف نامه می‎گویند نظام در موضع ضعف قرار دارد و دلواپسان ولایتمدار معتقدند نظام در اوج یک «اقتدار مثال‌زدنی» است!

علاوه بر این، کیهان تهران در شرایطی از پیشنهاد گروهی از اصلاح‌طلبان درباره مذاکره مستقیم با آمریکا چنین عصبانی شده که از یک سو دولت روحانی با چراغ سبز «رهبر» و «امام» برای این روی کار آمد تا با آمریکا بطور مستقیم مذاکره کند که عکس و اسنادش در همه جا در دسترس است. از سوی دیگر همین روزنامه بدنام و دیگر ولایتمداران به شدت از خروج آمریکا از برجام که حاصل همان مذاکرات مستقیم بود عصبانی شده‌اند و خواهان بازگشت آمریکا هستند! ظاهرا موجودیت جمهوری اسلامی علاوه بر عنصر بحران به یک عنصر دیگر نیز به شدت گره خورده است: تناقض!