(+ عکس، ویدئو) صدها نفر از آموزگاران بازنشسته و شاغل روز یکشنبه ۳۱ تیرماه با تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی به وضعیت حقوقی خود اعتراض کرده و خواستار آزادی آموزگاران زندانی شدند.
همچنین در این تجمع تعدادی از بازنشستگان دیگر سازمان‌های دولتی نیز آموزگاران را همراهی می‌کرده‌اند. خواسته اصلی معترضان که برای چندمین بار در ماه‌های گذشته دست به اعتراض زده‌اند رفع دغدغه‌های معیشتی و درمانیست؛ بازنشستگان کشوری می‌گویند «همسان‌سازی اجرایی نشده؛ خدمات رفاهی ناکافیست و بیمه کارآمد و مکفی نداریم.»
یکی از بازنشستگانی که در این تجمع شرکت کرده گفته است: «قانون مدیریت خدمات کشوری سال‌هاست که به دست فراموشی سپرده شده؛ مسئولان ما بازنشستگان را از یاد برده‌اند؛ در این شرایط بد اقتصادی و با این گرانی‌های افسارگسیخته، مستمری‌ای که دریافت می‌کنیم حتی کفاف نصف ماه را نمی‌دهد.»
همچنین تعدادی از بازنشستگان در حرکتی نمادین و در اعتراض به مبلغ حقوق بازنشستگی، فیش‌های حقوقی خود را پاره کردند.
آموزگاران شاغل و بازنشسته به میزان حقوق دریافتی خود اعتراض دارند و آن را متناسب با تورم نمی‌دانند. آموزگاران شاغل همچنین به حذف بند مربوط به «سختی کار» در ردیف حقوقی خود و عدم افزایش حقوق بر مبنای مصوبات در سال جاری معترض هستند.
آموزگاران معترض با راهپیمایی از مقابل مجلس به سوی ساختمان برنامه و بودجه، شعارهایی علیه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به دلیل عدم حمایت از آموزگاران سر داده‌اند:
آموزگاران در تجمع خود در مقابل مجلس شورای اسلامی همچنین خواستار آزادی همکاران دربندشان شده‌اند. محمد حبیبی، اسماعیل عبدی و محمود بهشتی لنگرودی سه نفر از فعالان صنفی معلمان هستند که هم‌اکنون در زندان بسر می‌برند.
دوست گرامی من مدرسه و دبیرستان را قبل از شورش ۵۷ رفتم شاید تک و توک معلم بد نهاد داشتم و اکثر آن ها دل سوز و یار ما بودند، همگی خوش رو و خوش برخورد. من فکر می کنم چون می دانستند دارند آینده ایران را آموزش می دهند. حالا هم شاید دارند پرواز بختک شوربخت را می بینند خوش حالند. شاید.
عکس ها را که نگاه می کردم صورت های خندان به هر چیزی می خورد غیر از تظاهرات برای شکم گرسنه نه خشمی نه جدیتی نه عصبیتی… اگر یک خارجی ببیند فکر می کند فستیوال شادی است!
واقعا نسل ۵۷ تی همه چیزش بهم می خورد