در جلسه روز سهشنبه دوم مردادماه مجلس شورای اسلامی لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان تصویب شد. این لایحه حاوی موادی برای پیشگیری از استثمار، سوء رفتار و خشونت علیه کودکان و نوجوانان است که ۱۰ سال معطل تصویب بود.
در جلسه امروز سهشنبه دوم مردادماه مجلس شورای اسلامی، لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان پس از ۱۰ سال اهمالکاری کمیسیون قضایی و مخالفت شورای نگهبان به تصویب رسید.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی، با ۱۵۸ رای موافق، ۱۸ رای مخالف و ۱۰ رای ممتنع از مجموع ۲۲۲ نماینده حاضر با کلیات این لایحه موافقت کردند.
در این جلسه همچنین، پیشنهاد اعمال اصل ۸۵ که لایحه به صورت آزمایشی برای چند سال اجرا شود، با ۱۳۴ رای مخالف رد شد.
لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان در ۵۱ ماده و برای پیشگیری از استثمار، سوء رفتار و خشونت علیه کودکان و نوجوانان مطرح شده است.
لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان به مدت پنج سال برای بررسی و تغییر در کمیسیون قضایی معطل تصویب ماند ولی در نهایت روز ۲ مرداد تصویب شد. حال باید دید مواد این لایحه تا چه اندازه اجرا میشود. محتوای این لایحه، حمایت از کودکان در مقابل هر گونه آزار، سهلانگاری، سوء رفتار، بهرهکشی، خرید و فروش و موارد غیرانسانی و تبعیضآمیز دیگر است.
این لایحه توسط شبکه یاری کودک مشتمل بر ۲۵ انجیاو (NGO سازمانهای غیردولتی) و نهادهای مردمی حامی کودکان نوشته و بازنویسی شد و تصویب آن در نهادهای قوهقضائیه، وزارت دادگستری، مجلس، وزارت رفاه، سازمان بهزیستی، شهرداری، امور مجلس نیروی انتظامی دنبال شد.
در ۲۵ آذرماه سال ۱۳۸۱ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در ۹ماده تصویب شد که پیشنهاد اولیهی آن متعلق به انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان بود. این قانون در زمان تصویب شش بار در مجلس به تصویب رسید و به شورای نگهبان رفت و برگشت! ایراد اصلی به این قانون، استثناء کردن والدین و اولیای قانونی از شمول قانون بود!
این در حالیست که اغلب کودکآزاریها توسط خانوادهها و نزدیکان کودکان صورت میگیرد. در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان کودکآزاری مشمول کودکان بزهدیده زیر ۱۸ سال میشود که آن را جرم عمومی اعلام کرده است.
همچنین در این لایحه موضوع ازدواج کودکان و عوارض آن یعنی بارداری نیز مورد سوال بوده است. اما روشن نیست در لایحه به تصویب رسیده، تکلیف موارد سوالبرانگیزی از این دست معلوم شده است یا نه.
پیشنویس اولیه این لایحه جدید حدود سال ١٣٨٣ به نگارش در آمد و در سال ١٣٨۶ با ٨۶ ماده در قوهقضائیه به اتمام رسید. لایحه در مردادماه سال ۱۳۹۰ در دولت محمود احمدینژاد تصویب شد و آبان ماه همان سال با ۴۹ ماده به مجلس فرستاده شد. این لایحه در سال ۱۳۹۱ در مجلس شورای اسلامی در دستور کار قرار گرفت و در طول سالهای ۹۲، ۹۳ و ۹۴، در کمیسیون فرعی و اصلی حقوق قضایی و کارگروههای متعدد و مرکز پژوهشهای مجلس بررسی و دچار تغییرات و اصلاحات شد. ولی در نهایت در دولت حسن روحانی ارائه شد و بررسی آن دوباره در کمیسیون قضایی صورت گرفت.
جزئیات به تصویب رسیده این لایحه جدید هنوز روشن نیست.
کاش اسامی ۱۸ صاحب رای مخالف را هم اعلام می کردند!