حسن روحانی و دولتمردانش در حالی بر عدم وجود هر گونه بحران اقتصادی و معیشتی اصرار میورزند که بخشهای مختلف دولت در حال تجهیز برای حمایت از اقشار آسیبپذیر به منظور جلوگیری از گسترش نارضایتیها هستند.
انوشیروان محسنی بندپی سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از طراحی «بسته حمایت اجتماعی» خبر داده و گفته است در این بسته دو برنامه دنبال میشود که شامل تأمین کالاهای اساسی و همچنین حمایت از پنج دهک کمدرآمد جامعه است.
به گفته انوشیروان محسنی بندپی تأمین کالاهای اساسی از طریق کارتهایی که از قبل در اختیار مردم بوده و بهصورت اپلیکیشن نصب میشوند یا به صورت کوپن الکترونیکی و با پوشش کالاهایی از قبیل برنج، مرغ، گوشت، روغن، لبنیات و… صورت خواهد گرفت.
او همچنین از احتمال حذف کالاکارت و کوپن در روستاها خبر داده و گفته است: «ممکن است در روستاها به جای کالاکارت با پرداخت یارانههای نقدی کار را پیش ببریم چرا که برای مثال یک روستایی ممکن است خود مرغ و چیزهای دیگر را داشته باشد.»
سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره حمایت اجتماعی از پنج دهک اول جامعه نیز گفته است پنج دهک اول جامعه شامل آنهایی که به لحاظ درآمدی در انتها قرار دارند مانند حداقلبگیران بازنشسته یا کارگر، مستمریبگیران تحت پوشش نهادهای حمایتی است.
این مقام مسئول همچنین تأکید کرده میزان مبلغی که قرار است به هر یک از این دهکها پرداخت شود، هنوز مشخص نیست اما آنچه قطعی است، اینکه پنج دهک مشخص شده که باید مورد حمایت مالی قرار گیرند. عدد و محتویاتی که در این کالاکارت قرار میگیرد، باید در خود هیئت دولت مصوب شود. تیم کارشناسی بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه، معاونت رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت جهاد کشاورزی ارزیابیهایشان را پیشتر انجام داده و تحویل دادهاند و برآیند مطالعات این سازمانها، برنامههای پیشبینی شده برای این بسته حمایتی شده است.
در حالی بانک مرکزی به سازمان برنامه و بودجه و سه وزارتخانه برای حمایت از اقشار ضعیف و آسیبپذیر برنامهریزی کردهاند که حسن روحانی هفته گذشته در صحن علنی مجلس حاضر شده بود اعلام کرد هیچ بحرانی در کشور وجود ندارد! او همچنین مدعی شده بود کارنامه دولت او کارنامهای درخشان است که در کمتر کشوری نظیر آن وجود دارد!
جدا از ادعاهای پوچ روحانی واقعیت اینست که بحران اقتصادی در ایران مشکلات زیادی برای مردم ایجاد کرده است و عده زیادی را به زیر خط فقر کشیده است. بخش زیادی از جمعیت ایران قادر به تأمین هزینههای اساسی زندگی خود مانند مسکن، خوراک و درمان نیستند و گسترش بیکاری این بحران را برای میلیونها ایرانی غیرقابل تحمل کرده است.