معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با انتقاد از ساخت دریاچه‌های مصنوعی می‌گوید در صورت خشک شدن دریاچه اورمیه دیگر شهری به عنوان تبریز نخواهیم داشت و این شهر باید جابجا شود. برای ساخت دریاچه بزرگ تبریز که ۵۰۰ هزار مترمکعب آب رودخانه آجی‌چای وارد آن شده، ۱۵ میلیارد تومان هزینه شد!
ساخت دریاچه‌های مصنوعی که قابلیت تفریحی و گردشگری دارند به دلیل پول‌های کلانی که برای پیمانکاران و رانت‌خواران به همراه می‌آورند روز به روز در حال افزایش است؛ آن هم در شرایطی که دریاچه‌های طبیعی چون دریاچه اورمیه در وضعیت نامناسب و غیرپایداری قرار دارند.
مسئولان محلی در استان آذربایجان شرقی که گویا نمی‌خواستند از قافله پروژه‌های عمرانی بی‌فایده و ضررده عقب بمانند یک دریاچه مصنوعی در شهر تبریز ساختند و ۵۰۰ هزار مترمکعب آب از رودخانه آجی‌چای را وارد این دریاچه کردند.
اکنون پس از تمام شدن این پروژه و هزینه کردن ۱۵ میلیارد تومان فقط برای احداث و حاشیه‌بندی انحرافی سد، سازمان محیط زیست با آن مخالفت و دریاچه پس از آب‌گیری تخلیه شده است!
قرار بود ۵۰۰ هزار مترمکعب آب پشت سد دریاچه مصنوعی پارک بزرگ تبریز با وسعت ۴۶ هکتار و با شعار «تبریز شهر آرزوها» ذخیره شود و این دریاچه به تفرجگاه اکولوژیکی تبریز تبدیل شود. این پروژه شامل مجموعه توریستی-تفریحی شامل هتل ۴ و ۵ ستاره، پارک آبی، مرکز خرید به وسعت ۲۲۰هزار مترمربع، در زمین ۷ هکتاری واقع در پارک بزرگ است که هتل‌هایش را کشور ترکیه در دست ساخت دارد.
مسعود تجریشی معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست هشدار داده که «اگر دریاچه ارومیه خشک شود، دیگر شهری به عنوان تبریز نخواهیم داشت، این موضوع برای این نیست که مردم را بترسانیم بلکه یک واقعیت است.»
وی گفته است: «اگر بتوانیم از منابع آب‌مان به خوبی استفاده کنیم و دریاچه اورمیه را به حالت تعادلی برگردانیم آن‌قدر آب هست که با آن دریاچه مصنوعی احداث کنیم اما در حال حاضر باید آب‌های زیرزمینی را تغذیه کنیم و بعد به دنبال راحتی و آسایش برویم، نه اینکه فقط به آسایش‌مان توجه کنیم چرا که راحتی و آسایش امروز ما باعث می‌شود که نسل بعدی برای خود به فکر چاره باشد.»
تجریشی تأکید کرده که «ما هنوز به اهمیت این موضوع پی نبرده‌ایم که اگر دریاچه خشک شود، تبریز هم باید جابجا شود.»
به گفته معاون سازمان حفاظت محیط‌زیست، این سازمان به محض اطلاع از ساخت دریاچه مصنوعی در تبریز از آن جلوگیری کرده است. وی احداث چنین دریاچه‌هایی را نشان این دانست که «ما هنوز موضوع بحران آب را جدی نگرفته‌ایم.»
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست به دریاچه مصنوعی چیتگر به عنوان یک نمونه اشاره کرد که باعث از بین رفتن تمام آب‌های زیرزمینی شده تا محل تفرجی برای مردم باشد!
به گفته تجریشی «انتهای دریاچه غیرقابل نفوذ شده و نمی‌توانند عمق آن را بیشتر کنند و کارکرد اصلی این دریاچه یعنی تغذیه آب‌های زیرزمینی، به طور کامل از بین رفته است.»
خب فاضلاب شهری رو الک کنن ول بدهند توش.