در کنگره «حزب اتحاد ملت»: با وجود «ناکارآمدی»، «فساد سیستماتیک» و «سرکوب»، نظام در معرض فروپاشی نیست!

چهارمین کنگره حزب اصلاح‎طلب «اتحاد ملت»، جمعه ۲۵ آبان، با حضور مهره‎های پیشین امنیتی نظام از جمله سعید حجاریان کارمند سابق وزارت اطلاعات و مصطفی تاجزاده معاون امنیتی وزارت کشور دولت اصلاحات و عضو «جبهه مشارکت ایران اسلامی» و همچنین محمد توسلی دبیرکل «نهضت آزادی» و معصومه ابتکار معاون دولت در امور زنان و گروهی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران برگزار شد.

نباید انتظار داشت خروجی کنگره‎ای با ترکیب امنیتی‌ها، دولتی‎ها، مجلسی‎های پیشین، مشارکتی‎های سابق، اعضای نهضت آزادی و ملی- ‎مذهبی‎ها و همچنین اعضای اصلاح‎طلب شورای اسلامی شهر تهران به عنوان سیاهی لشکر استمرارطلبان که هر کدام به نوعی در بحران‎های سیاسی و اجتماعی کشور نقشی بسزا داشته و دارند چیزی بیشتر از سفسطه و مغلطه باشد. اما همین که در فضای مجازی از همه اینها به عنوان «ماله‎کشی» و «ماله‎کاری» یاد می‎شود، تعبیر واقعی از یک حقیقت عینی است.

علی شکوری‌راد دبیرکل «حزب اتحاد ملت» پس از مقدمه‎ای طولانی اعتراف کرد «نهاد دولت و حاکمیت به دلیل ناکارآمدی و گسترش فساد سیستمی به‌شدت زیر سؤال رفته و اعتماد و سرمایه اجتماعی بسیار کاهش یافته است.» او گفت «شعله‌ور شدن اعتراضات در دی‌ماه سال گذشته که همه را غافلگیر کرد بیانگر همین بی‌اعتمادی بود» البته ادعا کرد «مردم به آن اعتراضات کور و بی‌سر اقبال نشان ندادند و به آن نپیوستند، اما همدلی‌های گسترده با نفس اعتراضات مشهود بود.»

دبیرکل «اتحاد ملت» ابراز تاسف کرد که حاکمیت بجای آنکه «باب گفتگو و مفاهمه را باز کند» راه تخطئه و سرکوب اعتراضات را پیش گرفت و فضا از گذشته امنیتی‌تر شد.

شکوری‎راد که گویا عامدانه فراموش کرده دو نفر از مهمان کنگره (تاجزاده و حجاریان) از امنیتی‎های گردن‌کلفت نظام هستند که امروز پرچمدار استراتژی‎های استمرارطلبان‎اند به نظام به خاطر افزایش آنچه «مداخلات امنیتی در همه امور توسط نهاد اطلاعاتی موازی که خارج از دولت شکل‌گرفته» انتقاد کرد.

بیچاره متهمان محیط‎ زیست!

او با اشاره به پرونده فعالان محیط زیست تاکید کرد در حالی ‎که «نهاد امنیتی قانونی کشور رسماً اتهام جاسوسی آنها را انکار می‌کند، ولی آنها این اتهام را همچنان وارد می‌دانند و حتی تشدید کرده‌اند.» شکوری‎راد گفت «بیچاره متهمان پرونده که هزینه چالش‌های نهادهای امنیتی کشور با یکدیگر را با تحمل اتهام فساد فی‌الارض، که بالاترین اتهام است، می‌پردازند.»

شکوری‎راد که می‎داند مداخلات امنیتی‌ها و اطلاعاتی در نهادهای سیاسی چه بلای بزرگی است در ادامه گفت که نهادهای امنیتی باید سرویس‌دهنده به نهادهای سیاسی باشند ولی بر آنها حاکم می‌شوند و نبض امور را در دست می‌گیرند. دبیرکل «حزب اتحاد ملت» کاملا درست می‎گوید که امنیتی‎ها وقتی سوار کار شوند نبض امور را در دست می‎گیرند چنانکه به میدان کشاندن سلبریتی‎ها و استفاده ابزاری از آنها برای القای دروغ تحریم دارو پیشنهاد حجاریان بوده است.

شکوری‎راد در بخش دیگری از نطق طولانی خود فهرستی از ایرادهای نظام را یادآوری کرد. از جمله «احضار غیرقانونی» و «ارعاب جوانان احزاب»، «پرونده‌سازی و صدور احکام زندان برای فعالان سیاسی»، «تداوم حصر»، و «ممانعت از به‌کارگیری نیروهای توانمند در اداره امور کشور».

تخته‌گاز علیه براندازان

او سپس گفت «ما به‌عنوان یک حزب سیاسی خواهان پایان یافتن این دور باطل هستیم» و تاکید کرد «حاصل این دور باطل القای اصلاح‌ناپذیر بودن نظام است.»

بخش دوم نطق شکوری‌راد تاختن به براندازان بود که با یک مغلطه بی‎سر و ته آغاز شد. او گفت: «خوب که بررسی شود با این حقیقت روبرو می‌شویم که مجموعه‌ای در درون نظام عامدانه می‌خواهند ثابت و القاء کنند که نظام، اصلاح‌پذیر نیست تا مخالفان به این نتیجه برسند که چاره‌ای جز معارضه با اصل نظام نیست و در نتیجه به دام رادیکالیسم بیافتند و در نهایت، به سوژه دستگاه‌های امنیتی بدل شوند.»

خودزنی اصلاح‎طلبانه

شکوری‎راد انفعال و خفقان اصلح‎طلبان نسبت به اعتراضات دی‌ماه ۹۶ و ده‎ها کشته و زخمی و بازداشتی این اعتراضات را «هوشمندانه» توصیف کرد اما پرده از یک واقعیت برداشت: اینکه اصلاح‎طلبان در این ماجرا «زخم خوردند». اما چه زخمی؟ آنطور که او روایت کرد «در چنین شرایطی، برخی اصلاح‌طلبان که متاسفانه همیشه آماده خودزنی هستند ادامه کار را به دست گرفتند و بیش از سایر جریانات، اصلاحات را زیر سوال و ضرب بردند و در اهداف، شعارها، مسیر و روش اصلاح‌طلبی تردید و تشکیک افکندند.»

نظام در معرض سقوط نیست

شکوری‎راد در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت در جلسات این حزب بر اساس پایش SWOT (قوت، ضعف، فرصت، تهدید) نظام جمهوری اسلامی را مورد ارزیابی قرار داده‌اند که «نتایج به دست آمده نشان می‌‌‌‌‌دهد نه شرایط به اندازه‌‌‌‌‌‌ای که برخی می‌پندارند سیاه و نه ظرفیت موجود در کشور و جامعه به‌اندازه‌ای که بعضاً گفته می‌شود، تحلیل رفته است. علی‌رغم همه انتقادات به‌حقی که در مورد نحوه اداره کشور مطرح است دستاوردهای قابل ملاحظه‌ای نیز وجود دارد. نظام نیز علی‌رغم ناکارآمدی‌ها در معرض فروپاشی و سقوط نیست.»

هر چه نطق شکوری‌‏راد به پایان نزدیکتر شد، خودش از سخنان طولانی‌اش بیشتر «جوّگیر» شد تا جایی که مدعی شد «این حقیقت روشن است که جز اصلاحات هیچ راهی پیش روی ملت برای برون‌رفت از شرایط نابهنجار کنونی نیست» بعد هم گفت «اصلاحات سرچشمه در روح تاریخی ملت ایران دارد» و ادامه داد: «این خیال خام که ملت ایران بر اثر فشارها و تحریم‌های بیگانگان کمر خم می‌کنند و از آرمان‌های تاریخی خود و صلح و امنیت و تمامیت ارضی میهن دست می‌شویند و اختیار خود را به دست مزدوران می‌سپارند هرگز تحقق نخواهد یافت.»

اعتماد به نفس کاذب و مضاف بر آن «گستاخی» و البته «منفعت» لازم است تا شرایط «نابهنجار» کشور و اعتراضات مردم را دید و انفعال در برابر آن را هوشمندانه توصیف و همچنان از نظام حمایت کرد. شکوری‎راد و هم‎حزبی‎های او و بطور کل جریان استمرارطلب سه دهه است در پیاده کردن این سیاست مهارت به خرج داده‌اند. آنها آشکار اعتراف می‎کنند امنیتی‎ها همه‎ی نهادها را به دست خود گرفته‌اند و حاکمیت دچار ناکارآمدی و فساد سیستماتیک گسترده شده و حتی به پولشویی کلان و گسترده نیز اعتراف می‌کنند اما آخر سر نتیجه می‌گیرند که نظامشان در آستانه‌ی سقوط نیست و فقط به اصلاح نیاز دارد! این توهّم گام‌ها عقب‌تر از شرایط واقعی و عینی جامعه‌ای است که مردم‌اش از یک سال پیش فریاد می‌زنند: «اصلاح‎طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا».