وضعیت نابسامان بیمه‌های درمانی در ایران و خارج شدن یکی پس از دیگری داروها و خدمات درمانی از لیست بیمه‌ها موجب شده هزینه درمانی کارگران از مهر سال گذشته تا مهر امسال با افزایش ۲۸٫۳درصدی روبرو شود.
فرامرز توفیقی رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار در این‌باره گفته است نظام سلامت گاهی برخی خدمات را از شمول بیمه خارج می‌کنند. مثلاً به تازگی داروهای OTC را از شمولیت بیمه خارج می‌کنند. عمدتاً اینها داروهای پرمصرف روز خانواده‌ها هستند.
رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار همچنین افزوده است که «وقتی برای خدمات پاراکلینیکی مثل رادیولوژی، سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن، ام.آی.آر و آزمایشات تشخیصی مراجعه کرده و قبض را می‌گیرید، می‌بینیم که هزینه‌ای که به عنوان بیمار پرداخت می‌کنید، خیلی بیش از سهم بیمه‌گذار است. یعنی بیمه‌گذار عددی را به عنوان تعرفه خدمت پاراکلینیکی قبول دارد اما آن خدمت‌دهنده تعرفه‌ای به روز و مطابق مصوبه‌ای که وزارت بهداشت داده، ارائه می‌کند.»
فرامرز توفیقی در ادامه گفته است که «وقتی این داروها از سبد بیمه خارج می‌شود ۱۰۰درصد هزینه‌اش را کسی که برای درمان مراجعه کرده می‌دهد. با تمام این تفاسیر که نمی‌توان آمار درستی داد با حداقل محاسبات در مهرماه امسال نسبت به مهرماه سال گذشته هزینه درمان ۲۸٫۳درصد بالا رفته است.»
از سوی دیگر علیرضا حیدری نایب رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری نیز بخش خصوصی و سیاست‌هایی که اقلام دارویی را از شمولیت بیمه حذف می‌کند، مهمترین دلیل بالارفتن سهم درمان در سبد معیشت کارگران دانسته است.
علیرضا حیدری با بیان اینکه کارگران از ۳ مکانیزم از خدمات درمانی بهره می‌گیرند گفته است که «مکانیزم اول درمان مستقیم است. کارگر با دفترچه به مرکز درمانی تأمین اجتماعی مراجعه کرده و بدون اینکه کوچکترین وجهی پرداخت کند، درمان خود را می‌گیرند. بنابراین هزینه درمان عملاً صفر است. در این بخش چیزی تحت عنوان افزایش هزینه در سبد معیشتی را نداریم.»
این فعال کارگری گفته است آثار تورمی این بخش از درمان روی هزینه‌های درمان سازمان تأمین اجتماعی خود را نشان می‌دهد و حذف برخی تعهدات بیمه نیز می‌تواند برای بیمه‌شدگان هزینه‌های مضاعف ایجاد کند.
او همچنین یادآور شده است که بسیاری از مطب‌ها، کلینیک‌ها و پاراکلینیک‌ها با تعرفه خصوصی کار می‌کنند و وقتی تعرفه‌ها افزایش پیدا می‌کند از جیب بیماران می‌رود.
به عقیده فعالان کارگری بیشترین هزینه‌ها از محل بخش غیردولتی و غیرتأمین اجتماعی یعنی بخش خصوصی و همچنین خروج برخی اقلام از پوشش بیمه‌ای است که منجر شده تا شخص بیمه شده کل هزینه را پرداخت کند که رقم قابل توجهی نیز هست. سیاست تعرفه‌ای و کاهش اقلام مورد پوشش بیمه باعث شده تا معیشت کارگران بیشتر تحت تأثیر قرار بگیرد.
یکی دیگر از مشکلاتی که نه تنها کارگران بلکه دیگر افراد جامعه نیز نسبت به آن اعترض دارند اینست که پزشکان مأخذی برای دریافت ویزیت ندارند و نقداً دریافت می‌کنند. به همین دلیل هزینه ویزیت به روشنی مشخص نیست. هزینه پیش از عمل و هزینه داخل مطب را نیز باید به آن اضافه کرد. خیلی از هزینه‌های درمان مطب به مطب متفاوت است.
