(+عکس) رسانه‌های سینمایی ایران از ظهور یک سرمایه‌گذار و مالک یک شرکت توریستی در سینما خبر می‌دهند که در جشنواره فیلم «فجر» امسال بودجه ۸ فیلم سینمایی را تامین کرده. عده‌ای او را حامی سینمای فرهنگی می‌دانند و برخی نیز فعالیت‌های سینمایی‌اش را پولشویی اقتصادی می‌خوانند.
حالا دیگر بر کمتر کسی پوشیده است که عرصه سینمای کنونی ایران جولانگاه وسیعی برای شستن پول‌های کثیف مفسدان اقتصادی است که اتفاقا با استقبال گرم برخی از اهالی سینما هم روبرو شده است. محمدصادق رنجکشان موسس و رئیس هیات مدیره شرکت توریستی «دلتابان» یکی از آژانش‌های مسافرتی و گردشگری با ۲۸۰ پرسنل است که در دو، سه سال اخیر حضور پررنگی در محافل سینمایی دارد. او همچنین مالک هتل‌های ۵ و ۴ ستاره «پارمیدا» و «هلیا» در جزیره کیش است.
رسانه‌های سینمایی می‌گویند رنجکشان با سبیل و ظاهری مرتب در این مراسم ظاهر می‌شود و علاقه فراوانی به دیده شدن و عکس گرفتن با چهره‌های سینمایی دارد که با اعتبار پول و قدرتش، دست رد هم به سینه‌اش نمی‌خورد.
گویا رنجبران را جمال ساداتیان رئیس سابق دفتر علی اکبر هاشمی رفسنجانی و تهیه‌کننده سینما، به اهالی سینما معرفی کرده که در قدم‌های اول بازسازی سینما آستارای تهران در خیابان تجریش را بر عهده داشته است. اما این چهره‌ی اقتصادی امسال ۸ فیلم جشنواره فیلم «فجر» را سرمایه‌گذاری کرده که اکثر کارگردانانش جوان و برخی هم با سابقه همکاری با نهادهایی چون موسسه «اوج» وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند: «متری شش و نیم» از سعید روستایی، «سرکوب» از رضا گوران، «سرخپوست» از نیما جاویدی، «لتیان» ساخته‌ی علی تیموری، «بی‌حسی موضعی» از حسین مهکام، «تفریق» از مانی حقیقی، «قاتل و وحشی» از حمید نعمت‌الله و «از عشق» ساخته‌ی امیر ثقفی.
سینمایی‌ها می‌گویند در این مدت کوتاه محمدصادق رنجکشان آنقدر نقش موثری در اقتصاد سینمای فلکزده‌ی ایران پیدا کرده که اگر فیلم‌هایش را از جشنواره بیرون بکشد، جشن سینمایی چهلمین سالگرد «انقلاب اسلامی» زمین می‌خورد!
او البته در عالم تئاتر هم در نمایش موزیکال و جنجالی «بینوایان» سرمایه‌گذاری کرده، با بیش از ۲۰۰ بازیگر، نوازنده و خواننده که بلیت‌اش ۲۵۰ هزار تومان فروخته می‌شود.
با این حال، هیچ مصاحبه‌ای از وی در رسانه‌ها منتشر نشده و صرفا با لحنی طنز او را «سلطان سینما» و «عمو سیبیلو» می‌خوانند و به شهرت‌طلبی‌اش واکنش نشان می‌دهند. وی در کانال تلگرامی‌اش با ۲۱ هزار دنبال‌کننده تصاویر دو نفره با ستارگان و هنرمندان را منتشر می‌کند.
با اینکه قرار بود اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران به وضعیت پول‌های کثیف و مشکوک در سینما رسیدگی کند ولی اینطور که به نظر می‌رسد قوانین یا مقرراتی فراتر از بو و نقش پول وجود ندارد.
اما آنها که نگاه مثبتی به حضور سرمایه‌گذاران بی‌ارتباط با عرصه هنر و افرادی مثل رنجکشان در عرصه‌ی سینما دارند، می‌گویند امثال او جبران مافات جیب خالی دولت در عرصه فرهنگ را می‌کنند و حالا که کفگیر سینمای نفتی بدجور به ته دیگ خورده، آثار سینمایی را به برکت وجود سرمایه‌گذارانی که عشق شهرت دارند تولید می‌کنند؛ حالا خواه این فیلم‌ها تماشاگر داشته باشد یا نداشته باشد!
واقعیت اینست که سینمای امروز ایران سال‌هاست که دیگر نای به دوش کشیدن بار فرهنگی و هنری ندارد؛ در چنین اوضاعی ظهور سرمایه‌گذاران تازه به دوران رسیده با پول‌های مشکوک و کثیف باعث می‌شود که دست‌اندرکاران این «هنر» شکمی از عزا درآورند و بازیگران و کارگردانانی که دم از هنر می‌زدند در چنین شرایطی یا با سازمان سینمایی «اوج» و سپاه پاسداران هم‌کاسه شده‌اند و یا مدح سبیلِ عمو سیبیلوهای اقتصادی را سر می‌دهند و چه بسا به هر دو آلوده‌اند!
