(+ویدئو) بیژن زنگنه وزیر نفت حسن روحانی یکی از آن افرادی است که با روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید» هرقدر توانست علیه سیاستهای نفتی دولت محمود احمدینژاد موضع گرفت. اتفاقاً چون سپاه پاسداران در دولت احمدینژاد که زیر تحریم قرار داشت روی نفت و بنزین چنبره زده بود آنچه زنگنه میگفت برای حامیان دولت جذاب به نظر میآمد.
احمدینژاد هزینه زیادی برای سهمیهبندی بنزین داد. واردات تحت تحریم بود، تولید داخل کفاف مصرف را نمیداد و آنچه هم در پالایشگاههای ایران تولید میشد استاندارد لازم را نداشت و در نتیجه آلودگی گستردهی زیست محیطی بود که سلامت شهروندان را به خطر انداخت.
روحانی که به ریاست جمهوری رسید، زنگنه از اولین افرادی بود که مورد توجه وی قرار گرفت. زنگنه از بدنه شرکت نفت بود و به سبب سابقهای که داشت لقب «شیخالوزراء» به او داده بودند. از اولین اقدامات وی پس از تصدی وزارت نفت حذف سهمیهبندی بنزین بود. حالا نزدیک به شش سال و نیم از حذف سهمیهبندی بنزین گذشته و زنگنه اعتراف میکند که امروز «راهی جز سهمیهبندی و افزایش قیمت سوخت نداریم!»
بیژن نامدار زنگنه روز چهارشنبه در پاسخ به پرسشی دربارهی سهمیهبندی به دروغ ادعا کرد «من در این زمینه به هیچ وجه رویکرد مخالفی نداشتم.»
زنگنه نه تنها در ابتدای کار دولت یازدهم سهمیهبندی را حذف کرد، بلکه سوابق مستند نشان میدهد سال ۹۵ وقتی کمیسیون تلفیق به دونرخی بودن بنزین رای داد و در مجلس هم تصویب شد او مخالفت کرد و گفت «با دونرخی شدن قیمت سوخت، با سهمیهبندی آن موافق نیستم و اگر با مصوبه مجلس قیمت بنزین دونرخی شود، بدون شک شاهد بازگشت کارت سوخت به جیب مردم خواهیم بود.»
زنگنه همچنین در پاسخ به این سؤال که افزایش قیمت سوخت تا چه میزان منطقی خواهد بود، اظهار کرد: «تا میزانی که مردم تحمل کنند!»
او در مورد آثار گرانی بنزین گفت: «بلاشک افزایش قیمت سوخت آثار تورمی نیز در جامعه خواهد داشت؛ تورم دو بخش دارد یکی در عدد و رقم و محاسبات و دیگری در آثار روانی آن که از نظر بسیاری آثار روانی بسیار مهمتر از عدد و رقم است.»
در همین رابطه، خبرگزاری تسنیم، دهم بهمن، در گزارشی به دلایل سهمیهبندی بنزین پرداخته که در آن اشاره شده «دولت ترجیح داده آمار مصرف بنزین را محرمانه کند و در محرمانگی آمار مصرف، به فکر چاره بیفتد.»
روزنامه کیهان تهران نیز در گزارشی اعلام کرده «میزان مصرف بنزین در کشور نگرانکننده شده و با رد شدن از مرز حدود ۱۰۰ میلیون لیتر در روز، چراغ خطر این مشکل هم روشن شده است.»
خودکفایی در تولید بنزین هیچگاه در ایران متحقق نشده و بلوف مشترک سپاه و دولت (هم در دوران احمدینژاد و هم دو دولت روحانی تا به امروز) فقط برای کاستن از بار «روانی» تحریمهاست. اگر ایران در تولید بنزین خودکفا میشد با توجه به بازار مصرف گستردهای که دارد حتماً به عنوان یک محصول داخلی به فروش میرفت و به نفع دولت میبود. پس باید پرسید چرا وقتی، بنا به ادعاها، بنزین به اندازه کافی تولید میشود نیاز به سهمیهبندی آن است!؟ چرا دولت و سپاه تولید نمیکنند تا بفروشند و درآمد کسب کنند؟! آیا این کار برای برداشتن بار مادی و روانی تحریم از روی جامعه بیشتر مؤثر است یا تکرار ادعاهایی که مردم در زندگی روزانه میبینند که دروغ است! اتفاقا شیخالوزراء نیز مانند رهبر جمهوری اسلامی و مقامات نظام معتقد بود خروج آمریکا از برجام و تحریمها هیچ اثری نخواهد داشت!
وزیر نفت دولت روحانی با یک دردسر بزرگ دیگری نیز روبروست؛ دردسری که برای باز کردن آن مجبور شده واقعیتهایی را بگوید که در تضاد با ادعاهایش در مورد بیاثر بودن تحریمها قرار دارد.
روز نهم بهمن ۹۷، ۷۲ نماینده مجلس در نامهای به سران قوا تاکید کردند بیژن زنگنه نه تنها اهتمام عملی برای مقابله با تحریمها از خود بروز نداده بلکه تقریباَ همه روزنههای موجود جهت بیاثر کردن تحریمها را خواسته یا ناخواسته از جمله با لغو قراردادها مسدود کرده است.
زنگنه برای پاسخ به نامه این نمایندگان مجبور به افشاگری و به قول خودش «روشنگری» شده است. او دربارهی مذاکره با چینیها برای فاز ۲ توسعه میدان نفتی یادآوران گفت که «با چینیها در حال مذاکره بودیم، اما آنها اکنون حاضر نیستند هیچ مذاکرهای با ایران را به مرحله قرارداد برسانند.» زنگنه درباره پروژه توسعه میدان فرزاد B نیز گفت «کارهایی در حال انجام است و این کار طولانی شده، اما پدر عروس موافقت نمیکند!» این قرارداد میبایست بین ایران و هندوستان امضا میشد که تحریمهای آمریکا، و به قول زنگنه «پدر عروس»، اجازه نداد.
او همچنین اعتراف کرد، «پاکستان حاضر به تکمیل خط لوله آیپی [گاز] نیست و به صراحت میگوید به دلیل فشارهای خارجی آمادگی انجام کار را ندارد، بنابراین هر شخص دیگری هم بیاید نمیتواند کاری کند.»
اگرچه بیژن زنگنه از آمریکا به عنوان «پدر عروس» نام برده، اما تحریمهای آمریکا چنان روابط جهان از جمله اروپا را با جمهوری اسلامی تحت تأثیر قرار داده که حسن روحانی از آمریکا به عنوان «کدخدا» نام برده است!
شکست عرضه نفت در بورس
وزیر نفت جمهوری اسلامی، هشتم بهمن، نیز در واکنش به شکست مرحله سوم طرح فروش نفت خام در بورس و بدون مشتری ماندن آن گفته بود «ما حداکثر کاری که میتوانستیم، انجام دادیم و اگر کسی کار بهتر و بیشتری برای استقبال به ذهنش میرسد به ما اعلام کند.» پیشتر دولت و وزارت نفت اعلام کرده بودند عرضه نفت خام در بورس راهی مطلوب برای دور زدن تحریمهای آمریکا خواهد بود. زنگنه دوم تیرماه ادعا کرده بود «راههای بسیاری» برای غلبه بر تحریمهای نفتی آمریکا یافته است.
پس از شکست مرحله سوم عرضه نفت در بورس، کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی زنگنه را بازخواست کرده چرا حال و روز نفت اینطور شده که زنگنه پاسخ داد «در عرضههای قبلی نفت در بورس انرژی، خودمان به خریداران اعلام کردیم که از بورس انرژی نفت خام را خریداری کنند، اما از این به بعد میگوییم از این بازار خریداری نکنند تا مشخص شود بورس تا چه حد توانایی جذب مشتری برای محمولههای نفت را دارد.» به این ترتیب زنگنه در این سخنان اعتراف کرده، خریداران قبلی نفت نیز شرکتهای وابسته به وزارت نفت بودند نه بخش خصوصی!
نصرالله پژمانفر نماینده مشهد در مجلس ادعا کرده «عدم خریداری نفت در بورس سناریو شرکت ملی نفت برای مسدود کردن مسیر فروش این کالای استراتژیک از طریق بازار متشکل و تحت نظارت بورس انرژی است.» او هشدار داده «انحصار در فروش نفت خام اقدام خطرناکی است که از سالهای قبل و در اتاقهای تاریک به وسیله شوراهای ۷ نفره بر سر قیمت و نحوه معامله نفت خام ایران تصمیمگیری میکردند.»
پژمانفر نیز در این سخنان بطور غیرمستقیم تاکید کرده گروههای مافیایی در اتاق تاریک در حال فروش نفت هستند! همان پروژهی فسادی که امثال بابک زنجانیها در آن میرویند.
زنگنه هم جزو مقاماتی است که ادعا میکرد رساندن فروش نفت ایران به صفر ممکن نیست. مؤید حسینی مشاور او نیز میگفت « اگر آمریکا تجربه تحریم دارد، ما تجربه دورزدن تحریم را داریم!» اما حالا «پدر عروس» است که مهار اقتصاد کشور را در دست دارد و بر روابط خارجی جمهوری اسلامی «کدخدا»یی میکند.
زنگنه خودش هم سر قرارداد کرسنت با امارات رشوه کلان گرفت و به منافع ملی ایران خیانت کرد.
این سیاه بازی ها روهم درمیاره که بگه مثلا دلسوزه مردمه
پدر عروس یک دماری از روزگار شما دزدهای بی آبرو در بیاره که زمونه آفرین بگه. مثل بچه آدم برید پیش ارباب بیچاره تون و رهبر چاقوکشان جهان، بهش پیشنهاد خوردن دیگ زهر رو بدین شاید براتون فرجی حاصل شد……… جاعشی ها دیگه تمومه ماجرا……..
در هر حکومت دمکراتیکی وقتی یه وزیر یا رییس دولت با یه شعاری سر کار میاد ولی تو اون شعار و برنامه شکست میخوره طبق عرف دموکراتیک کنار میره ولی در جمهوری اسلامی که ادعای دمکراسی اسلامی داره اون فرد دروغگو با پررویی تمام به کار خودش ادامه میده. از خود خمینی و خامنه ای بگیر تا وعده های روحانی و زنگنه.