فیروزه خطیبی (+عکس، ویدئو) روز یکشنبه ۱۰ مارس ۲۰۱۹، بیش از ۲۵ هزار شهروند ایرانی وغیرایرانی از نقاط مختلف کالیفرنیای جنوبی درفضای باز محوطه دانشگاه لس‌آنجلس گردهم آمدند تا فرا رسیدن بهار و تکاپوی طبیعت برای زایش دوباره، یکی از قدیمی‌ترین آیین‌های ایرانی را با رقص و موسیقی و شادی و شادمانی جشن بگیرند.
کمی‌پیش از آغاز برنامه‌های این جشن با شکوه که برای یازدهمین سال پیاپی توسط «بنیاد فرهنگ»- یک نهاد غیرانتفاعی، غیرسیاسی و غیرمذهبی- در کالیفرنیای جنوبی برگزار می‌شود، درساعت ۱۲ نیمروز، با وجود هوای نیمه‌ابری و نسبتا خنک در محوطه سرسبز و چمنزار «دیکسون کورت» که در آن غرفه‌های گوناگون و چادرهای بزرگ و سفید بر پا شده بود و دور تا دور آن را هم واگن‌های مخصوص غذا (فوود تراک) قرار داده بودند، دسته‌های مردم شرکت‌کننده به طرف محل جشن حرکت می‌کردند. در این میان حضور بچه‌های نسل سوم مهاجران ایرانی و بزرگسالان سالمندی که به کمک عزیزانشان به محل این جشن نوروزی آمده بودند از همه چشمگیرتر بود.
جمعیت به محض ورود به محل برگزاری جشن نوروزی، پیش از هرچیز، متوجه هفت‌سین بزرگی می‌شد که وسط آن با یک درخت طبیعی پر از شکوفه‌های صورتی تزئین شده بود. هفت‌سین امسال، بطور نمادین، باغچه‌ای پر از گل‌های سرخ و سفید و بنفش و صورتی بود که لابلای آن با آینه و شمعدان‌های سنتی و درختان سیب و گلابی، سیر تازه، تخم مرغ‌های زرورق پیچیده شده درشت و تنگ‌هایی پر از ماهی‌های سرخ و شمعی تزئین شده بود. لابلای درختان این باغچه کوچک، در کنار قدح‌های بزرگ سماق و سنجد و نبات، پرنده‌ها و پروانه‌ها نشسته بودند و حاضران به ویژه بچه‌ها جلوی این چیدمان هنری و تازه از یک آیین قدیمی عکس یادگاری می‌گرفتند.
بیژن دانشجوی دانشگاه لس‌آنجلس و زاده سن‌دیه‌گو است که با دو دوست دیگرش، کامران دانشجوی اهل اورنج کاونتی و کاران دوست هندی‌تبارشان مشغول گرفتن عکس دستجمعی جلوی هفت‌سین نوروزی هستند. بیژن ۱۹ ساله می‌گوید حضور در جمع ایرانیان و شرکت در یک جشن ایرانی با ابعادی به این بزرگی به او احساسی سرشار از شادی و اعتماد به نفس می‌دهد: «من اینجا احساس می‌کنم به یک جامعه خاص تعلق دارم. جامعه هموطن‌های ایرانی. هرچند در سن‌دیه‌گو هم ایرانی زیاد است اما هرگز شما در جمعی به این بزرگی با این همه ایرانی روبرو نمی‌شوید. این برای من و کامران یک تجربه فرهنگی خیلی جالب است.» کاران هم می‌گوید به فرهنگ و سنت‌های ملل دیگر خیلی علاقمند است: «حضور در این جشن برای من افتخاری است. در یک چنین گردهمایی‌هایی است که شما می‌توانید آداب و رسوم ملت‌های دیگر را از نزدیک تجربه و با آداب و رسوم خودتان مقایسه کنید.»
روی صحنه بزرگ، برنامه‌های هنری گوناگونی که در طول روز ادامه دارد از آغاز شده و جمعیت کثیری در اطراف صحنه به تماشای اجرای پرشوری از گروه بانوان دف‌نواز نشسته‌اند. در سمت دیگر چمنزار، صفی از جمعیت برای صرف چای و شیرینی در چایخانه سنتی تشکیل شده و با وجود هوای نسبتا خنک بهاری، بازار خرید «بستنی نونی» زعفرانی با مغزپسته بسیار گرم است. کمی دورتر، محوطه بزرگی به بازی‌ها و سرگرمی‌های بچه‌های نسل سوم مهاجران ایرانی اختصاص داده شده. سارا سه ساله و خواهرک نوزادش با لباس‌های محلی بهاری در جشن شرکت کرده‌اند. بچه‌های بزرگتر در همان نزدیکی در محوطه تازه‌ای که امسال برای نخستین بار تدارک دیده شده مشغول بازی معروف «هولاهوپ» و «پرش با گونی» هستند. کمی پایین‌تر صف بزرگی برای نقاشی روی صورت بچه‌ها تشکیل شده و در کنار آن روی میزهای بلند و سفید، بچه‌های قد و نیم‌قد به کمک پدر و مادران جوان مشغول ساختن هفت‌سین‌های کوچک با وسایل کاردستی هستند.
روی یک صحنه کوچکتر، گروهی از نوازندگان خردسال با لباس‌های مخمل آبی و سفید، برای جمع تماشاگرانی که روی صندلی‌های سفید روبروی آنها نشسته‌اند ترانه‌های بهاری و سرودهای ملی اجرا می‌کنند.
سر ساعت ۳ بعد از ظهر، رژه بهاری که با ساز و دهل سنتی همراه است حاضران را شگفت‌زده میکند چرا که امسال گروه مارش دانشگاه لس‌آنجلس با طبل و سنج و شیپور و اونیفورم‌های سفید و آبی و نارنجی، با موسیقی شاد پاپ آمریکایی، راه را برای شرکت‌کنندگان رژه بهاری، از جمله گروه دف‌نوازی بانوان با لباس‌های رنگارنگ و زنان و بچه‌هایی در لباس‌های بهاری و محلی باز می‌کنند. در کنار همه این نمایش‌های هیجان‌‌انگیز، امسال بجای عمو نوروز و حاجی فیروز، آدم‌هایی به شکل درخت‌های گلباران و یک شیر و چند حیوان جنگلی دیگر، رژه را همراهی می‌کنند. جمعیت در دو طرف مسیر این رژه با تماشای آن به شدت هیجان‌زده است.
آقای علیرضا اردکانی، مدیر اجرایی «بنیاد فرهنگ» می‌گوید: «ما بطور جدی سعی می‌کنیم هر سال جشن بهتری از سال قبل ارائه کنیم. جشن نوروزی سال گذشته، یکی از موفق‌ترین و پرجمعیت‌ترین جشن‌های ۱۰ سال گذشته «بنیاد فرهنگ» بود. اما ما تصورش را هم نمی‌کردیم که با حضور جمعیت رکوردشکن ۲۵ هزارنفری بتوانیم جشنی به مراتب بهتر و موفق‌تر از سال گذشته برگزار کنیم. امسال نه فقط تعداد بالای جمعیت بلکه تعداد خبرنگاران و شبکه‌های خبری آمریکایی حاضر که نوروز را شاید برای نخستین بار با این ابعاد، به عنوان یک جشن سالیانه ایرانی پذیرا می‌شدند شگفت‌آوربود.»
وی ادامه می‌دهد، «البته اجرای هنرمندان شرکت‌کننده هم به شکوه و شادی این جشن اضافه کرد. گروه آرزو کوچکیان و گروه دف‌نوازان، کمپانی رقص ملیکا فتحی، آکادمی رقص جانبازیان، گروه موسیقی کودکان ملودی، نگار استخر و نرگل رشیدیان و شوی عروسکی‌شان، گروه رقص فیروز و «دی جی آرین» با موسیقی پر هیجان انتخابی‌اش برای جشن امسال؛ و البته ما این‌بار افتخار حضور گروه مارش «بروئین» دانشگاه لس‌آنجلس را هم داشتیم که با همراهی رژه بهاری ایرانی به فضای این جشن شادی و نشاط تازه‌ای بخشید.»
یک پایان خوب و با شکوه و نوستالژیک با کنسرت پریسا، بانوی آواز سنتی ایران
امسال، جشن نوروزی تماشایی و پر شور و هیجان «بنیاد فرهنگ» با یک کنسرت با شکوه و با حضور ۱۸۰۰ تماشاگر و با اجرای بانوی آواز موسیقی سنتی ایران، خانم پریسا به پایان رسید. این هنرمند پیش از اجرای برنامه در یک سخنرانی کوتاه و پراحساس از فرصتی که «بنیاد فرهنگ» در اختیار او گذاشته تا بتواند برای دوستداران خود در این دیار برنامه اجرا کند سپاسگزاری کرد و درباره اهمیت نوروز گفت: «نوروز یکی از سنن بسیار عزیز ما ایرانی‌هاست و هر ملتی که آداب و سنن خود را حفظ کند، هرگز از بین نمی‌رود.»
خانم پریسا را گروه همنوازان برجسته‌ای چون استاد پژمان حدادی نوازنده سازهای کوبه‌ای، علی پژوهشگر آهنگساز و نوازنده عود، استاد امیرحسن پورجوادی نوازنده سه‌تار و سعید نامجو نوازنده کمانچه همراهی می‌کردند. در این کنسرت بانو پریسا آوازهایی را در دستگاه اصفهان و ماهور همراه با نمایش جلوه‌های دیدنی فراموش نشدنی در تصاویری از مناظر تاریخی ایران همراه با نورپردازی‌های ویژه اجرا کرد که به شدت مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.
علیرضا اردکانی در این زمینه به کیهان لندن می‌گوید، «این یک سفر نوستالژیک و بازگشت به زیبایی‌ها سرزمین‌مان ایرانزمین بود. من فکر می‌کنم اجرای خانم پریسا به عنوان یکی از بهترین کنسرت‌های موسیقی در کارنامه «بنیاد فرهنگ» برای همیشه در ذهن تماشاگرانی که به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودند باقی بماند. ما افتخار می‌کنیم که توانستیم در جشن نوروزی امسال میزبان چنین هنرمند یکتا و ارزنده‌ای باشیم.»
آقای اردکانی، کمیته نوروزی «بنیاد فرهنگ» و دست اندرکاران آن از هم‌اکنون برنامه‌ریزی برای نوروز سال آینده را که قرار است در روز یکشنبه ۱۵ مارس ۲۰۲۰ برگزارشود آغاز کرده‌اند.
یعنی یک تن هم اجازه نداشت پرچم شیروخورشید رو برافراشته نماید؟ امان از این پولهای مافیای هاشمی رفسنجانی که در غربت هم با استفاده از پولهای دزدی از مهمترین نماد ملی جلوگیری میکند
بانوی آواز ایران، پریسا به چه زیبایی این شعر حافظ را بیان کرد: یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور …
….
همین افراد که عکس شان در اینجا زده شده ایا برایشان مهم است که رئیس صدای امریکا ستاره درخشش٬ ۱۵ سال است که تنها صدای طرافداران نظام را پخش می کند؟ انهم با پول مالیاتشان؟ چند نفرشان بر ضد نایاک به سناتورهای شهرشان نامه نوشتند؟؟؟
بنظر اینجانب اجرای اینگونه مراسمات بیشتر در جهت خودنمایی است تا نشان دادن فرهنگ کشوری که نفسهای اخرش را می کشد
…
۹۰ درصدشان می گویند سیاسی نیستیم تا نکند خدایی ناکرده برنامه عیش و ونوش شان در شمال و کیش بهم بخورد ولی در زمان انتخابات در میدان کاج سعادت اباد٬ لخت و پتی تبلیغ نظام را می کنند. مرجان شیخ الاسلامی نمونه بارزی از این بی حجابان صد رنگ می باشد …(البته حدود ۲۰ درصدشان هم واقعا دلسوز ایران می باشند)
کدوم ایرانی!!!
فقط نشان دادن خودشون به امریکایی ها یعنی ما خیلی با فرهنگیم. فقط به ثروت و موفقیت فردی این افراد نگاه کنید(که این را نیز مدیون زیرساخت های شاه خائن می باشند). فقط ۶ نفر میلیاردر را من می شناسم ولی دریغ از کوچکترین کمک موثری برای نجات ایران. چند نفرشان از کیهان لندن حمایت مالی کرده اند؟ چند نفرشان در اوج ازادی و امنیت یک قدم برای بچه های گرسنه ایران برداشته اند؟ ….
این دومین بار است که فرقه پلید و زشت مملکت ما را اشغال کرد و نخبگان ما هجرت کردند و فرهنگ جشن و شادی خود را با خود بردند