تعدادی از کارگران اخراج شده از پروژه‌های نفتی پارس جنوبی در نامه‌ای خطاب به بیژن نامدار زنگنه نوشته‌اند به دلیل بی‌پولی و از روی ناچاری نان خشک جمع میکنند و می‌فروشند!
۲۶۳ کارگر اخراجی از پروژه‌های پارس جنوبی در عسلویه که همگی تحصیلات دانشگاهی دارند روز چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت در نامه‌ای خطاب به بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت، خواستار پیگیری مشکلات خود شدند.
این کارگران در نامه خود نوشته‌اند «آقای وزیر محترم واقعا شرمنده هستیم و خجالت‌زده که بگوییم ما حتی نمی‌توانیم به صورت همسر و فرزندانمان نگاه کنیم و شرمنده هستیم از اینکه بگوییم بعضاً در عسلویه نان خشک جمع می‌کنیم تا بعد از ۱۴ روز کرایه رفتن به خانه‌هایمان را داشته باشیم.»
آنها خطاب به بیژن نامدار زنگنه نوشته‌اند که «بیمه ما قطع شده، حقوق نمی‌گیریم، قصه زندگی ما تلخ‌ترین قصه‌هاست.»
در این نامه که به امضای ۲۶۳ کارگر اخراج شده رسیده آمده است: «وزیر محترم نفت بدون شک شما هم فرزند دختر و پسر دارید و در جامعه کنونی در حال زندگی هستند… در این اوضاع و احوال بدون شک خبر از بیکاری و گرانی و وضعیت سخت معیشت و زندگی مردم دارید.»
در ادامه این نامه آمده است: «قصه ما را حتما شنیده‌اید؛ نزدیک به ۲۶۳ نفر از جوانان استان بوشهر با تحصیلات عالی دانشگاهی هستیم که هر کدام تا قبل از این بعضاً مشاغلی نیز داشته‌ایم که بنا به وعده‌های فراوان آن مشاغل را ترک گفته و کمر همت جهت خدمت در صنعت نفت بسته بودیم و از سال‌های ۹۶ و ۹۷ به عنوان کارگر، نیروی خدماتی، اداری، مکانیک و تاسیسات، آبدارچی، نگهداشت کمپ‌ها و… به سازمان منطقه ویژه پارس ورود پیدا کرده‌ایم.»
آنها خطاب به زنگنه نوشته‌اند: «جناب آقای وزیر می‌دانید که ما ۲۶۳ نفر زن و فرزند داریم و هرکدام بعضاً نان‌آور خانه‌های پدری و مادری نیز بوده و هستیم. نمی‌دانید چه شور و شعفی داشتند خانواده‌های ما وقتی ما مشغول به کار شده بودیم اما قصه ما تلخ شد. آقای وزیر شادی ما خیلی زود به تلخی رسید. حقوق و بیمه ما نسبت به ماه‌های اول کمتر شد، به اینهم راضی بودیم اما اینهم نماند و حقوق و بیمه قطع شد و ما ماندیم با خانواده‌های چشم‌انتظاری که حالا چشم‌هایشان به ما دوخته شده. ما که هیچ حرفی جز شرمندگی نداشتیم و بعضاً حتی کرایه رفتن تا خانه‌هایمان و سر زدن به فرزندانمان را هم نداشتیم. آقای وزیر محترم واقعا شرمنده هستیم و خجالت‌زده که بگوییم ما حتی نمی‌توانیم به صورت همسر و فرزندانمان نگاه کنیم و شرمنده هستیم از اینکه بگوییم بعضاً در عسلویه نان خشک جمع می‌کنیم تا بعد از ۱۴ روز کرایه رفتن به خانه‌هایمان را داشته باشیم و به خانواده‌هایمان هر سری باید وعده‌های تکراری و دروغ بدهیم که به زودی حقوق به ما خواهند داد.»
این کارگران با بیان اینکه «بیمه ما قطع شده و حقوق نمی‌گیریم» در تهدیدی ضمنی آورده‌اند: «آقای وزیر بارها پیش آمده که ما برای حفظ آبروی نظام خویشتنداری کرده‌ایم و با مدیران نفت همراه شده‌ایم که نمونه آن سفر ریاست محترم جمهور به علسویه و کنگان بود که ما علیرغم تمام فشارها نگذاشتیم حتی یک تراکت و بنر در اعتراض به وضعیت کاریمان چاپ و منتشر شود.»
این نامه سرگشاده به بیژن نامدار زنگنه در حالی منتشر شده است که به نظر می‌رسد خود وزارت نفت زیر فشار اثرات تحریم کمرش به شدت خم شده است. بیژن نامدار زنگنه ابتدای هفته جاری در بخشنامه‌ای به همه بخش‌های وزارت نفت و سازمان‌ها و شرکت‌های زیرمجموعه آن دستور کاهش هزینه‌ها و فروش برخی املاک وزارت نفت از جمله ساختمان‌ها و خانه‌های سازمانی مازاد این وزراتخانه را داده است.
کاهش هزینه‌های اداری، مأموریت‌های داخلی و خارجی کارکنان، همایش‌ها، سمینارها، کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌ها، جوایز تعالی و عناوین مشابه، خرید و چاپ نشریات بعضی از مواردی هستند که جزئیات اجرای آن در این بخشنامه آمده بود.
همچنین در این بخشنامه به کار گرفتن نیروی انسانی جدید ممنوع اعلام شده بود.
در چنین شرایطی مشخص است نامه کارگران اخراج شده بی‌نتیجه خواهد بود و این کارگران به جمعیت هزاران هزار کارگر و کارمندانی که در پی بحران اقتصادی در کشور بیکار شده‌اند خواهند پیوست!
اینایی که اینجور می نالن اون کسایی هستن که با رانت و پارتی مشغول به کار شدن، در این مملکت حتی یه کارگر ساده بایستی از فیلترهای ایدولوژیک تعبیه شده در شرکتها و کمپانیهای خرد و کلان ، عبور کنه،برید ببینید چه جوونایی با تحصیلات عالی و فارغ التحصیل بهترین دانشگاهها حتی واسه احراز پایین ترین مشاغل از استخدام در موندند… اینا عمدتا از تخم و ترکه این رژیمند…وگرنه تو دوست و فامیل بگردید ببینید چندتاشون استخدام این شرکتها هستن
آیا ترکیب « … مال» در کامنت ”ناشناس [۲]” شامل پروتکل‌های شما نمی‌شود؟!
عزیزان نفت‌چی برای «امرار معاش و رفاه خانواده خود» زحمت می‌کشند و اصلأ هم کاری ندارند به اینکه پولش در جیب بشار اسد یا نصرولّا یا حوثی‌ها یا طالبان برود [تا اینکه ترامپ شیر نفت را بست]۔
اعتصاب نکردید، «اعتصاب‌تان دادند»۔
نه که پول این نفت‌ها برای ملت ایران هزینه می‌شد!
تا کی مردم ایران باید برای حق و حقوق خود گدایی کند?
چرا مردم ایران نمیفهمند که اشغالگر و جنایتکار و دزد دلسوزی نمیکند!
سالهاست که مردم جدا جدا خواهان حق و حقوق خود هستند ولی هرگز همبستگی نداشتند که با همبستگی میتوان حق را گرفت نه تنهایی.
به حناب ناشناس ٬ اولا کلمه ملت را بکار میگیرید بدانیم که من و تو و او همه ملت هستیم و عاشق وطن . واما چسباندن صفت دریوزگی واقعا و وجدانن به ۸۰ ملیون ایرانی که خود به زنجیر دریوزگان معاصر حکومت مارکسیست اسلامی در بند و اسیر هستند و ان ملت بی غیرتی که می نامی همان بسیجیان و سپاهیان غارتگر دستمال به دست . چرا نعل را وارانه میزنی .
این ملت آنچنان به دریوزگی افتاده اند که برای یک تکه نان به این حکومت وحشی و آخوند کثافت التماس میکنند . از گشنگی مردن شرف داره تا به این کثافتها التماس کنی ، ملت بی غیرت و ترسو و مطیع محض . با تمام این بدبختیها باز هم خایه مالی میکنند در تمام زمینه ها . بعد هم مثل لاشخور منتظرند خارجیها ترتیب آخوندها را بدهند و اینها حالش را ببرند !
طلب عدالت از شیطان جنون است آن هم شیطان اجنبی
هر روز که از مدرسه به خانه بر می گشتم بعضی از همسایه ها توی کوچه باقیمانده غذا را دور می ریختند. مادرم می گفت این ناشکریست و عواقب ناخوش دارد و راست می گفت.
اقای وزیر!!!ریاست محترم جمهور!!!!
ایا واقعا با این فاجعه ای که وزیران وکیلان و علی الخصوص روسای جمهور
بر این ملک و ملت وارد کردن میشه گفت : (اقا) یا (محترم)
قطعا یک جای کار ایراد داره…..