عبدالستار دوشوکی – در فضای مجازی ویدئویی منتشر شده است که در آن یک پاسدار به نام حامد اورگنجی که فرزندش را به پارک کودکان شهر چابهار برده است، با رفتاری توهین‌آمیز و الفاظ زشت کودکان بلوچ را نهی می‌کند که از سرسره‌بازی کودک پایین بیایند تا فرزند او به تنهایی روی سرسره کودک بازی کند!
او با لحنی توهین‌آمیز و تحقیرآمیز کودکان دختر و پسر بلوچ را «خرهایی یکی از دیگری» می‌نامند و با تنفر می‌گوید «فقط شرارت از هیکلشان می‌بارد».
https://youtu.be/NgyGJQ-inCs
بسیاری از بلوچ‌ها در فضای مجازی اعتراض کرده‌اند که این پاسداران غیربومی نظام که اینهمه کینه و نفرت نسبت به بچه‌های چهار یا پنج ساله بلوچ دارند، روزانه با چه خصومت مرگباری با پدران آنها برخورد می‌کنند که به جرم «سوخت‌بری» و به بهانه‌های قاچاق سوخت و غیره هدف تیراندازی‌های سپاه و نیروهای انتظامی قرار می‌گیرند و کشته می‌شوند. متاسفانه در بلوچستان در هفته چندین نفر با تیراندازی مستقیم مامورین نظام کشته می‌شوند و مامورین خاطی و قاتل بجای مواخذه پاداش دریافت می‌کنند.
شوربختانه همانگونه که حمید صمصام استاد دانشگاه سیستان و بلوچستان بعد از توهین‌های سخیف به بلوچ‌ها، بجای مواخذه و محاکمه، پاداش دریافت کرد و با ترفیع درجه استادی به دانشگاه فردوسی مشهد منتقل شد، این رویه غیرانسانی و بیمارگونه در بلوچستان شیوع پیدا کرده است.
https://youtu.be/jU4Blz-U0nU
شیوه رفتار مامورین غیربومی نظام نظیر پاسدار حامد اورگنجی نسبت به مردم بلوچ دقیقا شبیه رفتار سفیدپوستان آفریقای جنوبی نسبت به سیاه‌پوستان آن کشور قبل از برچیده شدن آپارتاید (سیستم برتری نژادی) می‌باشد. شاید این اعتراض مطرح باشد که در هر صنف و گروه و طبقه‌ای افراد نژادپرست و ناباب وجود دارد؛ و اینکه نباید رفتار یک یا دو فرد را به کل مجموعه یک گروه نسبت یا تعمیم داد و قضاوت کلی کرد. به عقیده نگارنده در کلیت خویش این اعتراض وارد است. اما در مورد عملکرد رایج مامورین نظام در بلوچستان این رفتار زشت و ضدبلوچی یک حقیقت تلخ و انکار ناپذیر است زیرا کسانی که در طی سال‌ها به مردم بلوچ توهین کرده‌اند یا آنها را بی‌گناه کشته‌اند، ترفیع درجه گرفته و تشویق شده‌اند. و این نگاه مرگبار، خطرناک و تنفرآمیز برتری‌طلبانه و نهادینه شده در بلوچستان عادی شده است و به یک ضابطه و هنجار پذیرفته شده توسط مامورین نظام مبدل گشته است. یا وگرنه اگر امثال حمید صمصام محاکمه و مجازات می‌شدند، تکرار این «خوارپنداری‌ها»، مظالم روزافزون عدیده و تحقیر و تبعیض‌ها به امر عادی مبدل نمی‌شد. اگر متجاوزین به ناموس دختران ایرانشهری محاکمه و مجازات می‌شدند، مردم بلوچ این همه نسبت به نظام تبعیض‌گر بی‌اعتماد نمی‌شدند.
متاسفانه مردم بلوچ با کوچکترین اشتباهی (نظیر بی‌توجهی به ایست مامورین در جاده‌ها) بلافاصله و بدون ملاحظه کشته می‌شوند. اما مامورین غیربومی در هر کاری مجاز هستند. این در حالی است که به عنوان مثال، به غیربومی‌ها در چابهار زمین و مسکن داده می‌شود؛ اما کپرهای مستضعفین بلوچ در مناطق فقیرنشین چابهار مثل میرآباد و جنگلوک تحت حفاظت همین پاسداران و نیروهای انتظامی تخریب می‌شوند. در روز پنج شنبه ٢۶ اردیبهشت ١٣٩٨ تعداد زیادی از مردم طبقه پایین و فقیر بلوچ که منازل کپری آنها با بولدوزرهای شهردای و حمایت مامورین تخریب شده بود با اعتراض جمعی جاده‌ها را مسدود کردند تا صدای مظلومیت خود را به گوش جهانیان برسانند. بر طبق گزارش ایرنا– سرپرست معاونت استانداری سیستان و بلوچستان و فرمانداری ویژه چابهار مدعی شده بود تنها تعدادی کپر غیرمسکونی توسط یگان حفاظت از اراضی ملی در حاشیه شهر چابهار تخریب شده است. حال سوال اساسی اینجاست اگر فقط چند کپر غیرمسکونی تخریب شده‌اند، پس چرا این تعداد از زنان و مردان خطر کرده و اینگونه با خشم و استیصال به ستوه آمده و در جاده‌ها به آتش زدن لاستیک و تظاهرات اعتراضی روی آورده‌اند؟
*عبدالستار دوشوکی از مرکز مطالعات بلوچستان
نژاد پرستى سپاه و ج اسلامى شامل حال تمام کودکان ایرانى است از جمله کودکان ایرانى در بلو چستان ایران