کتایون حلاجان (+عکس، ویدئو) دومین نمایشگاه انفرادی مجتبی رمزی از ١٣ تا ٢٧ ژوئن ٢٠١٩ در گالری نیکولا فلامل با مدیریت یاسمن متقالچی و حسام خلعتبری در پاریس برپاست.
مجتبی رمزی دارای مدرک کارشناسی در رشته نقاشی و کارگردانی انیمیشن و طراحی است. او از سال ١٣٧٢ به عنوان مجسمه‌ساز مشغول به کار است. نمایشگاه تازه او در پاریس «فریبایی حیوانات» نام دارد. این نمایشگاه متشکل از مجسمه‌های برنزی حیوانات گوناگون است.
مجتبی رمزی در گفتگو با کیهان لندن در توضیح اینکه چرا تنها بر روی حیوانات کار می‌کند می‌گوید: «من عاشق حیوانات هستم و به همین دلیل هم کارهای من تماما انتخابی از حیوانات هستند. حیواناتی گاه واقعی و گاه افسانه‌ای. البته سعی می‌کنم به عنوان یک هنرمند معاصر از ریشه‌های تصویری که در هنر قدیم وجود داشته نیز وام بگیرم.»
مجتبی رمزی در ادامه با اشاره به نخستین نمایشگاه انفرادی خود در پاریس می‌گوید: «نمایشگاه اول من در پاریس جغدها با موضوع قماربازی بود. نظر من در ساخت آنها این بود که ما انسان‌ها موجودات قماربازی هستیم و با همه چیز قمار می‌کنیم. ما با زندگی، فرهنگ و تاریخ خود قمار می‌کنیم و اساسا خود زندگی یک قمار است؛ با یک کارت اشتباه یا با یک تاس بد یا خوب مسیر زندگی یک و یا میلیون‌ها آدم عوض می‌شود!»
مجتبی رمزی در توضیح نمایشگاه تازه خود در پاریس می‌گوید: «در این نمایشگاه سعی کردم از فریبندگی ظاهر و باطن حیوانات برای قصه‌گویی استفاده کنم. هم ظاهر این حیوانات فریبنده و زیباست و هم شخصیتی که انسان‌ها از این حیوانات برای خود در طول تاریخ ساخته‌اند.» مجتبی رمزی تاکید می‌کند: «ما با حیوانات زندگی می‌کنیم و با آنها درآمیخته‌ایم و آنها جزئی از ما هستند. پوشاک، غذا و حتی سرگرمی ما با حیوانات متصل است، اما در واقعیت داریم آنها را نابود می‌کنیم و از آنها بهره‌های عجیب و غریب می‌بریم.» او اضافه می‌کند: من در دهه هفتاد میلادی به دنیا آمدم و از زمان تولد من تا امروز بیش از ۶۵ درصد جمعیت کل حیوانات جهان از بین رفته است و این بدین معنی است که نابودی بزرگی در راه است که بخش مهمی از آن انجام شده است!»
مجتبی رمزی در ادامه تاکید می‌کند: «این نمایشگاه در ادامه همان کارهای سه سال پیش من است. تنها تغییر، حیوانات جدیدی هستند که به جغدها اضافه شده‌اند. البته لازم است بگویم که در ذهن من اتفاق‌های تازه‌ای هم نقش گرفته‌اند که حاصل آن را حتما در نمایشگاه‌های پیش رو خواهید دید.»
مجتبی رمزی در پاسخ به این پرسش که تفاوت نمایش کارها در ایران و در خارج از ایران چیست، می‌گوید: «تفاوت مهم این است که می‌توانم با مخاطبان جدید ارتباط بگیرم. هیچ چیز برای یک هنرمند جذاب‌تر از این نیست که دایره مخاطبانش گسترده‌تر باشد. من به شخصه با انسان طرف هستم نه با یک ملیت اما با این وجود دوست دارم بیننده بتواند ردّ پای ریشه‌ها و سرزمینی که من از آن آمدم را در کارهایم پیدا کند. اما معتقد هستم این مسئله نباید بر روی کلیت کار سایه بیندازد.»
این هنرمند در پایان گفتگو به کیهان لندن می‌گوید: «موضوع کار من حیوانات است و این موضوع هم روی کره زمین مرز و ملیت نمی‌شناسد. همه ما به یک اندازه با این پدیده بطور روزمره درگیر هستیم. کار من به نوعی روایتگری است. مجسمه‌های من کاراکترهای انسانی هستند در قالب حیوانات و این ویژگی باعث شده مخاطبان از همه جای دنیا و از فرهنگ‌های مختلف بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. من این شانس را داشتم که در این سال‌ها مخاطبان خود را پیدا کنم.»
