مرکز آمار ایران به تازگی نرخ بیکاری و اشتغال در کشور را منتشر کرده است اما این آمارها با واکنش‌های مختلفی روبرو شده و بسیاری آن را نادرست و مبهم ارزیابی کردند.
در این گزارش آمده است که با وجود تجربه رشد اقتصادی منفی ۴.۹ درصدی با احتساب نفت و تجربه رشد اقتصادی منفی ۲.۹ درصد بدون نفت شاهد کاهش ۱.۳ درصدی نرخ بیکاری در سه ماهه بهار سال جاری بوده‌ایم و نرخ بیکاری به ۱۰.۸ درصد رسیده است.
بر اساس آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، کمترین نرخ بیکاری در استان همدان با ۶.۱ درصد و پس از آن فارس با ۷ درصد است. بیشترین میزان بیکاری نیز در چهار استان چهارمحال و بختیاری با ۱۶.۷ درصد، خوزستان با ۱۶.۲ درصد، لرستان با ۱۶.۱ درصد، هرمزگان با ۱۵.۹ درصد است. همچنین بر اساس این آمار نرخ بیکاری در تهران کاهش ۲.۲ درصدی را نسبت به مدت مشابه سال قبل داشته است.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، از کل تعداد بیکاران، ۳۶۴ هزار نفر کاسته شده که بخش بزرگی از آن را جمعیت جوان تشکیل می دهد. بر این اساس، تعداد بیکاران جوان ۱۵ تا ۲۹ ساله در بهار امسال، ۲۵۰ هزار نفر نسبت به بهار سال گذشته کاهش یافته است. این به معنای افت ۶۸ درصدی تعداد بیکاران جوان است. همچنین از این رقم، بخش عمده و اصلی مربوط به زنان جوان بوده است.
این آمار با وجود اینکه نشان می‌دهد سهم جوانان زیر ۲۹ سال از کل بیکاران همچنان بالاتر از ۵۰ درصد است و سهم فارغ‌التحصیلان بیکار نسبت به سال گذشته با رشد ۳.۹ درصدی مواجه شده و به ۴۰.۳ درصد رسیده است.
با اینهمه بسیاری معتقدند مرکز آمار ایران در محاسبه نرخ اشتغال و بیکاری فرمول‌هایی را به کار می‌گیرد که موجب نشان دادن افزایش نرخ اشتغال و کاهش نرخ بیکاری می‌شود؛ اقدامی که به نظر می‌رسد به سود دولت و برای مدیریت افکار عمومی انجام می‌شود.
علی سرزعیم معاون امور اقتصادی و برنامه‌ریزی وزیر کار در گفتگو با روزنامه تعادل گفته است: «اینکه نرخ بیکاری طی یک سال ۱.۸ درصد کاهش پیدا کرده باشد را دور از ذهن نمی‌دانم. در ضمن باید این نکته را تأکید کنم که اصولا در اعلام نرخ بیکاری، اگر مأیوس‌شدگان بازار بیشتر باشند به این ترتیب تعداد جمعیتی که به دنبال کار می‌گردند کمتر می‌شود، نرخ بیکاری هم کاهش پیدا می‌کند. البته این به معنی این نیست که اوضاع خوب شده باشد بلکه به این معنی است که افراد ممکن است امید خود را از دست داده باشند و حتی جویای کار هم نباشند. نکته بعد تأثیر رشد منفی اقتصادی بر اشتغال است. رشد منفی اقتصادی باعث می‌شود تقاضا برای نیروی کار کم شود. اقتصاد کشور در سال‌های گذشته چندین رویکرد داشت. در حالی که طی سالیان گذشته سیاست ما تثبیت نرخ ارز بود. همین تثبیت نرخ ارز، هم واردات را بالا برده و هم تقاضا را برای خدمات فنی را پایین می‌آورد و … همین سیاست در بیکاری جوانان تحصیلکرده تأثیر داشت.»
آمار ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران آنچنان با واقعیت جامعه و گسترش بیکاری در تضاد است که حتی روزنامه اصلاح‌طلب «اعتماد» نیز آن را مورد توجه قرار داده است. این روزنامه به نقل از مجیدرضا حریری نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین نوشته است که او به آمارهایی که از کاهش نرخ بیکاری حکایت دارد، چندان خوش‌بین نیست.
این فعال اقتصادی به روزنامه «اعتماد» گفته است که «آمارهای رسمی مرکز آمار ایران از کاهش نرخ بیکاری حکایت می‌کند و این در حالی است که مردم در زندگی خود و اطرافیان‌شان کاهش بیکاری را لمس نمی‌کنند همان‌گونه که کاهش سرعت رشد نرخ تورم در زندگی مردم ملموس نیست، ولی مسوولان مدام از کاهشی شدن نرخ تورم صحبت می‌کنند.»
وحید محمودی اقتصاددان و استاد دانشگاه نیز در گفتگو با روزنامه «اعتماد» گفته است که به احتمال زیاد مرکز آمار ایران برای نشان دادن کاهش نرخ بیکاری، آمار کسانی که به مشاغل کاذب مشغول هستند را نیز در گروه شاغلان در نظر گرفته است.
این اقتصاددان گفته است: «نرخ منفی رشد اقتصادی نشانه کوچک شدن اقتصاد است، بنابراین تعدیل نیروی انسانی از بخش صنعتی و بنگاه‌های تولیدی به دلیل زیاندهی آنها امری طبیعی است. البته تعداد بنگاه‌های تعدیل شده نیز که قابل توجه است عامل دیگری در کاهش بیکاری محسوب می‌شود. کاهش بودجه‌های عمرانی از سوی دولت نیز عامل دیگری بر عدم اشتغالزایی جدید است. با توجه به جمیع شرایط و رسیدن به این نقطه که امکان ایجاد فرصت‌های شغلی جدید وجود ندارد، خوب است که مرکز آمار ایران به شکل دقیق توضیح دهد که بر مبنای چه اطلاعاتی به آمار کاهش نرخ بیکاری دست یافته است، زیرا شرایط واقعی اقتصاد کشور نشان‌دهنده خلق فرصت‌های جدید اشتغالزایی نیست.»
وحید محمودی افزوده است: «با استفاده از روش‌های غیرمستقیم راستی‌آزمایی آمار کاهش نرخ بیکاری نیز به این نتیجه می‌رسیم که اگر اشتغالی ایجاد شده باشد باید در بخش رسمی باشد اما باید مشخص شود که این افراد تحت پوشش چه نوع بیمه‌ای قرار گرفته‌اند. شاغلان جدید باید در تامین اجتماعی بیمه شده باشند، اما بررسی آمار صندوق تامین اجتماعی در سه ماهه نخست سال جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل افزایش تعداد بیمه‌شدگان را نداشته و نرخ پشتیبانی این صندوق از ۵ به ۴٫۳ کاهش پیدا کرده که این آمار موید کاهش تعداد بیمه‌شدگان است؛ در صورتی که اگر نرخ بیکاری کاهش پیدا می‌کرد باید نرخ پشتیبانی صندوق تامین اجتماعی بهبود پیدا می‌کرد.»
جالب اینکه شاخص مهم دیگری که مرکز آمار بدان پرداخته شاخص فلاکت است. شاخص فلاکت یک نشانگر اقتصادی است که از افزودن نرخ بیکاری به نرخ تورم به دست می‌آید. کارشناسان اقتصادی بر این باورند که تورم فزاینده در کنار بیکاری رو به افزایش برای یک کشور، هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی زیادی در برخواهد داشت. برخی اقتصاددانان نیز معتقدند شاخص فلاکت دارای رابطه مستقیمی با جرم و جنایت در جامعه است و روند تغییر این شاخص با فاصله حدود یک سال در شاخص جرم و جنایت اثرگذار خواهد بود. از همین روست که این شاخص مهم همواره مورد توجه قرار می‌گیرد.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، شاخص فلاکت در طول یک سال ۱۰ درصد افزایش داشته است!
تو چهل سال گذشته یک روده راست تو شکم اینها دیدید
خدعه جدید برای تحمیق بیشتر
تا مردم بیان نظر بدن و تحقیق کنند دو سه ماهی سر کارند بعد نوبت دست اورد های فلان شیخ پشم الدین کشولی و قس علیهذا
باید ما مردم خبر و تلویزیون و برنامه های اینها رو بلوک کنیم
دیگه تمومه ماجرا