سفر ظریف با دست خالی از نیویورک به کاراکاس: سیاست خارجی جمهوری اسلامی در «نقطه صفر»

-مایک پمپئو: شرکت چیتی با پذیرش نفت خام از ایران قوانین ایالات متحده را زیر پا گذاشت.
-دونالد ترامپ: صادقانه بگویم رسیدن به یک توافق با جمهوری اسلامی برای من خیلی سخت‌تر شده.
-سفر ظریف به آمریکای لاتین این پیام را دارد که تکاپوی وزیر خارجه جمهوری اسلامی در نیویورک برای یافتن روزنه‎ای امیدوارکننده برای زد و بند با دولت ترامپ بی‎نتیجه بود.
- رژیم ایران تلاش می‎کند خود را در برابر غربی‌ها «مهار»ناپذیر جلوه دهد وگرنه مجبور به پذیرش خواسته‎های آنها خواهد بود. جمهوری اسلامی فکر می‌کند با نمایش «مهارناپذیری» می‌تواند بدون عقب‌نشینی یا با عقب‌نشینی کمتر، امتیازاتی از غرب بگیرد.

سه شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۸ برابر با ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹


وزارت خزانه‌داری آمریکا شرکت نفتی چینی ژوهای ژین‌رانگ «Zhuhai Zhengrong Co Ltd» را به دلیل نقض تحریم‌های جمهوری اسلامی تحریم کرد.

این شرکت دولتی بخشی از گروه اقماری «نام کونگ» چین و مقرّ آن در جزیره‌ی ماکائو است.

وزیر خارجه آمریکا، دوشنبه ۲۲ ژوئیه (۳۱ تیرماه)، در جریان سخنرانی در همایش «‌سربازان بازنشسته» گفت که ایالات متحده در راستای کارزار فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی، تحریم‌هایی را علیه شرکت چینی ژوهای ژین‌رانگ و یومین لی مدیر اجرایی آن به دلیل نقض تحریم‌های ایران اعمال می‌کند.

مایک پمپئو در این رابطه گفت: «آنها با پذیرش نفت خام [از ایران] قوانین ایالات متحده را زیر پا گذاشته‌اند. ما همواره گفته‌ایم که همه تحریم‌ها اعمال می‌شوند. ما رسیدن پول بیشتر به دست آیت‌الله و در نتیجه به خطر افتادن جان نیروهایما … را برنمی‌تابیم. این بسیار مهم است.»

وزیر خارجه آمریکا گفت: «توافق اتمی فقط باعث شد تا رژیم [جمهوری اسلامی] پرخاشگرتر شود. از این رو ما با هم‌پیمانانمان وارد عمل شدیم و آن رژیم را تحت فشار قرار دادیم.»

او افزود: «تنها خواسته ما از آنها، همان خواسته همیشگی آمریکا است و فقط از آنها می‌خواهیم مانند یک کشور عادی رفتار کنند.»

وی گفت، مواقعی که دیپلماسی اشتباه عمل کند، خطرهای زیادی برای ایالات متحده ایجاد می‌کند و توافق اشتباهی که با ایران حاصل شد، به آن رژیم فرصت داد قوی‌تر شود.

مایک پمپئو همچنین گفت: «پرزیدنت ترامپ هیچ ترس و واهمه‌ای برای حمایت از حقوق و آزادی ما و تصریح حاکمیت ما ندارد. هر روز او می‌خواهد مطمئن شود که تبهکاران پیروز نخواهند شد… او بیم و هراسی از اینکه تاکتیک‌های دیپلماتیک تازه‌ای را در پیش بگیرد ندارد… نمونه‌اش را در مورد کره شمالی دیده‌اید.»

دونالد ترامپ نیز در اظهاراتی عنوان کرد، «صادقانه بگویم رسیدن به یک توافق با جمهوری اسلامی برای من خیلی سخت‌تر شده، چون آنها رفتار بدی دارند و حرف‌های بدی می‎زنند. می‎توانم بگویم این موضوع به راحتی می‎تواند به هر سمتی برود و هر طرفی برود با آن مشکلی ندارد.»

در ماه‌های گذشته چند گزارش در مورد دور زدن تحریم‎ها توسط نفتکش‎های ایرانی و فروش نفت به چین رسانه‎ای شد. مقام‎های جمهوری اسلامی نیز در اظهارات خود به راه‎هایی برای دور زدن تحریم اشاره کرده بودند که به نظر می‎رسد آمریکا دست‌کم بخشی از آن را شناسایی کرده است.

بیژن زنگنه وزیر نفت، ۲۰ خرداد، در یک مصاحبه گفت، «آمریکایی‌ها در این ۵، ۶ سال اخیر در موضوع تحریم‌های به اصطلاح هوشمند به بلوغی شیطانی رسیده‌اند، یعنی به نقطه‌ای رسیده‌اند که می‌خواهند جلوی تمامی راه‌های ما برای مقابله با تحریم‌ها را بگیرند.»

۱۴ تیر، یک مقام آگاه به کیهان لندن گفت، «برای دور زدن تحریم‎ها در میان باندهای مختلف رژیم تقسیم کار شده است. باندهایی که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نزدیک‌اند نفت را به شرقی‎ها (چین، روسیه و سوریه) صادر می‎کنند و باندهای خصولتی‎ با اروپایی‎ها معامله می‎کنند. رقابت میان این باندهای مافیایی یکی از دلایل لو رفتن نفتکش‎های متخلف جمهوری اسلامی است.»

محمدجواد ظریف و دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی زیر سایه باج‎های اوباما و جان کری قد کشیده بود اما امروز حتی از اثرگذاری‎های سطح پایین در فضای بین‎المللی عاجز است

جمهوری اسلامی در عمل برای تامین منافع خود در سیاست خارجی از طریق دیپلماتیک به بن‎بست رسیده و از معدود روزنه‌هایی که برای صاحبان قدرت در ایران باقی مانده پذیرش شروط ۱۲گانه آمریکا و کنار آمدن با دولت ترامپ و عقب‎نشینی در برابر آمریکاست.

خالی شدن دست جمهوری اسلامی از کارت‎های تاثیرگذار در معادلات سیاسی و رو آوردن به خرابکاری‌ و عملیات ایذایی و دردسرسازی‎های نظامی یعنی بازی کردن نظام با دستی که رو شده است. به بیان دیگر جمهوری اسلامی نقاب از چهره برداشته و باطن جنگ‎طلب خود را، با همه‌ی جناحین‌اش، به معرض نمایش گذاشته است. در چنین شرایطی رژیم تلاش می‎کند خود را در برابر غربی‌ها «مهار»ناپذیر جلوه دهد وگرنه مجبور به پذیرش خواسته‎های آنها خواهد بود. جمهوری اسلامی فکر می‌کند با نمایش «مهارناپذیری» می‌تواند بدون عقب‌نشینی یا با عقب‌نشینی کمتر، امتیازاتی از غرب بگیرد.

افزایش غنی‎سازی و ذخیره اورانیوم، مزاحمت و مانع‌تراشی بر سر راه نفتکش‎ها و خرابکاری نیابتی با اهرم شبه‌نظامیان در کشورهای منطقه، تمامی داشته‌های نظام در این مقطع حساس است.

در این میان دو اتفاق مهم در جریان اقامت نسبتاً طولانی ظریف در نیویورک افتاد. اولی تحریم او و دیپلمات‎های جمهوری اسلامی و خانواده‎های آنان برای رفت و آزاد در نیویورک بود که به «ویزای ۸۰۰متری» معروف شد و دیگری اخبار پراکنده و تاییدنشده در مورد دیدارش با سناتور جمهوریخواه رند پال.

سفر ظریف از نیویورک به کاراکاس با دست‌ خالی

در جریان سفر اخیر محمدجواد ظریف به نیویورک دیگر از صیدهای درشت در زمان دولت اوباما خبری نبود. ظریف در مصاحبه با چند رسانه‎ مطرح تلاش کرد از حداکثر ظرفیت خود برای خلق موقعیت یا تاثیرگذاری بر سیاست آمریکا استفاده کند و البته بی‎نتیجه ماند. توقیف نفتکش‎های انگلیسی همزمان با سفر ظریف به آمریکا در واقع علائم بی‎نتیجه ماندن لابیگری‎های او در نیویورک بود. چنانکه اقدام خرابکارانه علیه دو کشتی ژاپنی در جریان سفر شینزو آبه به تهران علائم شکست مذاکرات او و خامنه‎ای بود.

ظریف بعد از نیویورک به کاراکاس رفت؛ جایی که وزرای خارجه کشورهای عضو جنبش بی‌مسمّا و مُرده‌ی «عدم تعهد» جمع شده بودند و او علیه سیاست‌های آمریکا و ترامپ انتقاد تندی مطرح کرد. ظریف سپس با نیکلاس مادورو دیکتاتور ونزوئلا و دانیل اورتگا رئیس جمهور نیکاراگوئه دیدار کرد. در مجموع، سفر وزیر خارجه جمهوری اسلامی به آمریکای لاتین و مواضع ضدآمریکایی او این پیام را دارد که تکاپوی او در نیویورک برای یافتن روزنه‎ای امیدوارکننده برای زد و بند با دولت ترامپ ظاهرا بی‎نتیجه بوده است وگرنه مواضع تند و تیز وی علیه ترامپ در موقعیت ویژه‌ای که جمهوری اسلامی در آن قرار گرفته حتی در چارچوب عدم عقلانیت جمهوری اسلامی نیز «عقلانی» به نظر نمی‌رسد: از نیویورک به کاراکاس رفتن و دیدار با چپ‎های ورشکسته‌ی آمریکای لاتین یعنی قرار گرفتن ظریف و نظام‌اش در نقطه‌ی صفر!

سیاست خارجی دولت محمود احمدی‎نژاد نیز تحت  تحریم‎، در مقطعی طولانی به آمریکای لاتین معطوف شده بود و دوستان نزدیک رژیم، چاوز و اورتگا و مورالس بودند آنهم در شرایطی که کشورهای اینها دستخوش مشکلات اقتصادی و سیاسی امروز نبود! آن زمان که احمدی‎نژاد و دار و دسته‌اش به ونزوئلا رفت و آمد می‎کردند این کشور فقط گرفتار قحطی بود اما الان رژیم مادورو در آستانه‌ی فروپاشی قرار دارد. اینهم ناگفته نماند که ارتباط گسترده با با حکومت‌های ورشکسته‌ی آمریکای لاتین اتفاقا از جمله نقاط ضعف نظام در دوره‌ی احمدی‎نژاد بود! حسن روحانی که با روی کار آمدن دولت اول‌اش ادعا می‎کرد سیاست خارجی احمدی‌نژاد اشتباه بوده حالا در دو سال پایانی دولت دوم‌اش در شرایطی به مراتب بدتر، به همان سیاست احمدی‌نژاد روی آورده است! بیهوده نبود که بسیاری از مخالفان رژیم ایران معتقدند، احمدی‌نژاد تجسم چهره‌ی واقعی نظام جمهوری اسلامی بود!

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=163925

4 دیدگاه‌

  1. ناشناس

    رژیم ج. ا. هزار چهره دارد چون برخاسته از آخوند و ملاست که اکثراً هزار چهره اند و آنهائی که کم چهره دارند راهی به حکومت ج. ا. نداشته و ندارند. حکومت هزار چهره است بهمین آسانی!

  2. ناشناس

    وقتی میگوئم سرنگون باد حکومت مارکسیست اسلامی ، بعضی ها ناراحت میشوند ، اقا جان . چه ربطی به مارکسیست ۱۰۰ ساله داره ؟ مثل اینکه بگوئیم ، چه ربطی به اسلام ۱۴۰۰ ساله داره . نه قم خوبه ، نه کاشون .

  3. نسترن

    مردمی که گول خوردید در انتخاب شیخ حسن ،کجایید که از او بازخواست کنید چرا از تا ریخ یاد نمیگیرید ١١٣ سال بعد از قیام مشروطیت میروید و بین دو شیخ یکی را انتخاب میکنید ؟؟؟؟!!!!! شما حالتون بده بد

  4. ١٣

    ولگردى هـاى جواد داقک در نیو یورک به پایان رسیده وباید مثل
    اقایش امام على خ در لیست سیاه قرار بگیرد ??‍✈️

Comments are closed.