بهروز بوچانی نویسنده و پناهنده کرد ایرانی که از سال ۲۰۱۳ توسط استرالیا در جزیره مانوس بسر می‌برد، برای نگارش کتاب «رفیقی جز کوهستان ندارم: نوشته‌هایی از زندان مانوس» بر اساس خاطرات خود، برنده جایزه ملی زندگینامه‌نویسی استرالیا شده است.
بهروز بوچانی نویسنده و پناهنده کرد ایرانی بیش از پنج سال است که در اردوگاه پناهجویان استرالیا در جزیره مانوس بسر می‌برد. وی برای نگارش کتاب «رفیقی جز کوهستان ندارم» نوشته‌هایی از اردوگاه پناهجویان مانوس که به مرور در موبایلش می‌نوشته، برنده جایزه ملی زندگینامه‌نویسی استرالیا شده است.
کتابخانه مرکزی ایالت نیوساوت ولز در بیانیه روز دوشنبه خود اعلام کرد که بوچانی با این جایزه، مبلغ ۱۷ هزار دلار را نیز دریافت خواهد کرد.
این نویسنده ایرانی پیش از این جوایز ویکتوریای استرالیا برای ادبیات داستانی و غیرداستانی، و جایزه صنعت کتاب استرالیا را هم به دست آورده است.
بوچانی در کتاب خود، مجموعه‌ای از وقایع زندگی‌اش را پس از فرار از ایران در پی آزار و شکنجه، ورود به استرالیا از طریق اندونزی با قایق و زندانی شدن توسط دولت استرالیا در مانوس را با جزئیاتی تکان‌دهنده به نگارش در آورده است. او دو بار با قایق سعی کرد که از اندونزی به استرالیا برسد. در اولین تلاش، قایق غرق شد و بوچانی توسط صیادان اندونزی نجات یافت.
در ژوئیه سال ۲۰۱۳ ، قایق او که حامل ۷۵ پناهجوی دیگر بود، توسط نیروی دریایی استرالیا ردیابی شد و او به بازداشتگاه جزیره مانوس انتقال یافت.
مانوس منطقه‌ای متعلق به پاپوآ گینه‌نو است که از سال ۲۰۱۳ به عنوان محلی برای اقامت پناهجویانی که سعی دارند خود را به استرالیا برسانند، اختصاص یافته است. این اقدام استرالیا به دلیل مغایریت با حقوق پناهندگان و مهاجران بازداشت شده، محکوم شده است.
بوچانی که نتوانسته شخصاً این جایزه را دریافت کند، از طریق برنامه پیام‌رسان تلفنی از جزیره مانوس از برگزارکنندگان و حامیان خود تشکر کرده است.
وی گفته: «فکر می‌کنم تاریخ در مورد این نسل و همه ما را در این دوره سخت و تاریک تاریخ استرالیا داوری خواهد کرد.»
این نوسینده کرد
باید از تاریخ سیاه ج ا ناراحت باشد که أو مجبور شده کشور خودش (کردستان یا ایران ) را ترک کرده و به یک کشور دیگر امده
کشور استرالیا داراب قوانین خودش است