نادر زاهدی – سیاست‌ورزی در کنش‌های مدنی و بی‌خشونت، از الزامات دنیای معاصر به شمار می‌رود؛ روش‌های مبارزاتی نوین که مبتنی بر حقوق شهروندی و انسجام ملی است، برگرفته از تجربیات انسانی است که ریشه در اعلامیه جهانی حقوق بشر دارد. فرهنگ سیاسی مبارزاتی و راهکارهایی برای آزادی وطن از فاشیسم مذهبی حول محور حقوق بشر و ملی‌گرایی، رکن اصلی و پایه اساسی اتحاد مخالفان جمهوری اسلامی ایران را تشکیل می‌دهد؛ در این اتحاد و همراهی، روش‌های متفاوت و مخالف می‌توانند در کنار هم و در همکاری تشکیلاتی با هم، فرهنگی متحد و خردمندانه را به عرصه آورند.
همانطور که اشاره کردم، روش‌های مدنی و بی‌خشونت همبسته و پیوست ملی‌گرایی حقوقی است که رکن دیگری از فرهنگ‌سازی سیاست نوین را تشکیل می‌دهد؛ فرهنگی که برآمده از اصول و اندیشه‌های دمکراتیک است و سودای استقرار دمکراسی را در ایران دارد. فرهنگی که متاثر از پلورالیسم بوده و بر احقاق حقوق شخصی و اجتماعی ملت ایران نظر دارد و فرهنگی که به دور از خشونت‌های انقلابی، بر حفظ یکپارچگی ایران و گذار از جمهوری اسلامی تأکید دارد.
بنابراین اتحاد ملی برای نجات ایران و هرگونه همکاری و همراهی احزاب- گروه‌ها و اشخاص ایرانی- چه در داخل کشور و چه در خارج- بر زمینه‌های فرهنگ مدنی و حقوقی استوار می‌شود که خواهان حقوق شهروندی ایرانیان در کنار حقوق جهانی بشر است. بی‌تردید- همانطور که پیش از این در مقاله دیگری نوشته‌ام- اجرایی کردن حقوق جهانشمول بشری در ایران آزاد از فاشبسیم مذهبی و دمکراتیک، مبتنی بر حقوق شهروندی در تمامی‌اجزا و ارکان آن است؛ طرفه آنکه محلی کردن حقوق بشر در سرزمین ایران، ملی‌گرایی دمکراتیک و حقوقی را در فرهنگ نوین سیاسی عملی می‌گرداند؛ فرهنگ‌سازی در سیاست ایرانی اینک که بخش عمده آن بر دوش فعالین خارج است و بخش تعیین‌کننده‌اش در داخل ایران جریان دارد، تنها از رهگذار رعایت معیارهای دمکراتیک و کثرت‌گرایی امکانپذیر است که همه کوشندگان سیاسی را با تمامی افکار و ایده‌های سیاسی در بر گیرد.
به یقین مراعات اصول پایه‌ای دمکراسی که در اندیشه‌های کثرت‌گرا و ملی قرار دارد، بستر لازم فرهنگ نوین سیاست‌ورزی و عمل سیاسی بوده و محک عینی و حقیقی برای عمل و برخورد نیروهای اپوزیسیون به شمار می‌رود؛ عمل و رفتاری که خردمندانه بوده و واقعیات زمانه را سرلوحه کنش سیاسی قرار می‌دهد. اینک که جمهوری اسلامی هر روز بیشتر در فروپاشی تقلا می‌کند و نیروهای اپوزیسیون قوی‌تر از قبل در میدان مبارزه حاضر هستند، بایسته است فرهنگ‌سازی برای نجات ایران را به اتحاد ملی حول محورهای خردمندی دمکراتیک پیوند زده و آن را با رفتارهای مدنی و حقوقی به عرصه‌های مبارزاتی آورده و شاهد رهایی ایران یکپارچه از فاشیسم مذهبی باشیم.
