بحث بر سر اینکه سرانجام زور کدام شخص، سازمان یا گروه، رژیم جمهورى اسلامى را وادار به گشودن درهاى ورزشگاه صدهزار نفرى به روی زنان نمود همچنان در ایران ادامه دارد. دولتی‌ها و طرفداران اصلاح‌طلب آن می‌کوشند آن را به حساب تلاش‌های دولت بنویسند در حالی که نمی‌توانند توضیح بدهند که اگر اینطور است پس چرا قبل از اینکه به بهای جان «دختر آبی» تمام شود و «فیفا» اینهمه فشار بیاورد، نتوانستند دروازه‌های استادیوم را به روی زنان باز کنند! که تازه اینهم محدود به برخی مسابقات و ظاهرا فقط در تهران است!
بهانه اصلى رژیم براى راه ندادن دختران به ورزشگاه‌ها ظاهرا نامناسب بودن فضاى این محیط به دلیل به زبان آوردن کلمات و عبارات بى‌ادبانه از سوى مردها بوده است. اما شواهد و قرائن در این سال‌ها حاکى از آن بوده که ترس على خامنه‌اى، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و آیت‌الله‌ها، از سر دادن شعارهاى ضد رژیم در استادیوم به ویژه توسط دختران و پسران جوان بوده است. چنانکه در جریان بازى تیم‌هاى ایران و کامبوج، خواهران زینب که جایگاه دختران را در محاصره خود داشتند، مدام به آنها هشدار مى دادند که اگر شعارى در طرفدارى از «دختر آبى» سر دهید، بازداشت و از استادیوم اخراج خواهید شد!
ضمنا یکى از زنان نماینده مجلس شوراى اسلامى در واکنش به مخالفت سرسختانه صداوسیماى جمهورى اسلامى و روزنامه کیهان حسین شریعتمدارى وابسته به «بیت رهبری» به ورود زنان به ورزشگاه‌ها گفته است: چه صداوسیما بخواهد و چه نخواهد، حضور خانم‌ها در استادیوم صدهزار نفرى انکارناشدنى است.
پروانه سلحشورى در توئیت خود، خطاب به مسئولان صدا و سیما نوشته است:
اى مگس، عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود میبرى و زحمت ما میدارى!
وى اضافه کرده : تیم ملى فوتبال ایران در حضور دختران و زنان پیروزى دلنشینى به دست آورد و صداوسیما چه بخواهد چه نخواهد آنها در استادیوم، مسابقه ایران و کامبوج را تماشا کردند.
در این میان برخى از جمله معصومه ابتکار معاون امور زنان رئیس جمهور اسلامی و علی ربیعى (عباد) سخنگوى دولت مدعى شده‌اند که دولت در آماده نمودن زمینه حضور زنان در استادیوم صدهزار نفرى (آریامهر) نقش اساسى داشته است.
همزمان مسعود سلطانى فر وزیر ورزش هم شعار داده: حضور بانوان به ورزشگاه‌ها ادامه خواهد داشت.
در همین حال صادق زیباکلام استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران که مانند على مطهرى اجازه دارد کمى رک‌تر از دیگران درباره مسائل مختلف اظهار نظر کند، در نشریه وطن امروز نوشته: برخى از مسئولین از قبیل معصومه ابتکار، ربیعى و وزیر ورزش سعى دارند این افتخار را نصیب خود کنند. اما اگر ورود خانم‌ها به ورزشگاه‌ها افتخارى داشته باشد در درجه اول مرهون سحر خدایارى «دختر آبى» و فدراسیون جهانى فوتبال «فیفا» است. بنابراین این افتخار نه مرهون خانم ابتکار، نه وزارت ورزش و نه سخنگوى دولت است و درواقع اگر سحر خدایارى جان خود را بر سر این موضوع نمى‌گذاشت و پیگیرى جدى فیفا نبود، به احتمال خیلى زیاد وزیر ورزش طبق معمول مى‌گفت ما همچنان در پى فراهم نمودن شرایط براى ورود زنان به ورزشگاه‌ها هستیم!»
زیباکلام ادامه داده، «بنابراین کسانى که مخالف ورود خانم‌ها به ورزشگاه‌ها هستند باید بگویند از کدام بخش آن ناراحتند. زیرا تا کنون هیچیک از مخالفان حضور زنان در استادیوم‌ها، به این پرسش پاسخ نداده‌اند که نشستن دختران در ورزشگاه‌ها چه مشکلى ایجاد مى‌کند؟ آنها باید بگویند در روز بازى ایران و کامبوج کدام ضایعه و اشکال بزرگ به وجود آمد؟ البته جواب این سوال کاملا روشن است چون نه تنها هیچ اتفاق عجیب و غریبى رخ نداد، بلکه بودن خانم‌ها در ورزشگاه داراى اثرات و تبعات بسیار مثبتى نیز بوده است. به این معنى که حضور آنان در استادیوم مى‌تواند حتى از بى‌ادبى احتمالى برخى مردان جلوگیرى کند.»
فقط و فقط سحر خدایارى و شهامت و استقامت بانوان سرزمینم و بس. فیفا سعى کرد اما خیلى دیر …