زمان فیلی – رجب طیب اروغان در حالی لشکر خود را به عنوان «چشمه صلح» به داخل سوریه گسیل داشته که در عرف بینالملل، این اقدام تجاوز آشکار به خاک کشوری دیگر محسوب میشود. رئیس جمهوری ترکیه اقدام خود را در حالی مبارزه با تروریسم قلمداد مینماید که، با آنچه در شمال سوریه انجام میدهد در تناقض فاحش است.
ارتش ترکیه در کنار شبهنظامیان تروریستی اسلامی، به فرمان اردوغان، با بهانه قرار دادن مقابله با گروه شبهنظامی کُرد سوریه (ی پ ژ) که نقش مهمی در شکست تروریستهای داعش داشته، مناطق مسکونی کردنشین را به زیر آتش گرفته و همین باعث آوارگی صدها هزارتن و کشته شدن بسیاری از افراد غیرنظامی شده است.
عملکرد دولت کنونی ترکیه را به سادگی میتوان از سخنان رئیس جمهور این کشور دریافت که جز گسترش و سیطرهی اسلامگرایانهی ذهناش در راستای تمامیتخواهی مذهبی نیست.
اردوغان اکنون با اشغال بخش کُردنشین سوریه و بیاعتنایی به خواستِ جهانی درواقع نوعی پاکسازی قومی در پیش گرفته تا اهدافی که خود را بدان «مومن» میداند به اجرا بگذارد. نامگذاری سربازان ترکیه تحت نام ارتش محمد رسولالله از سوی اردوغان، بستر فکری او و هدفش را کاملا نشان میدهد.
رئیس جمهور ترکیه به عنوان عضو ناتو، بارها در سخنرانیهای خود به مردم کُرد تاخته و در برجستهترین مورد، او در میان هوادارانش با تحریک آنان، کردها را بیخدا، آتشپرست و مستحق مرگ دانسته و اکنون با هدف قرار دادن بیمارستانها و آمبولانسها به آرزوی خود جامهی عمل پوشانده است.
از نکات قابل تامل و حیرتانگیز حملهی نظامی ارتش محمدیِ اردوغان، تلاش برای آزادی زندانیان داعش است که در زندان هستند. طبق آخرین خبرها، نیروی هوایی ترکیه با شلیک موشک به محل نگهداری تروریستهای داعش، بالغ بر هشتصد تن از آنان موفق به فرار شدهاند.
رئیس جمهور اسلامگرای ترکیه در آخرین ابراز نظرش تاکید کرده تا خالی شدن مناطق شمالی سوریه از کُردها، حملاتش را متوقف نخواهد کرد. حال باید از رجب طیب اردوغان پرسید: مردمی که در منازل و سرزمین خود به خاطر باران بمبهای او آواره و سرگردان شدهاند باید به کجا نقل مکان کنند تا جناب اردوغان نماز شکر به جای آورد؟
در همین رابطه مردم ایران که تجربهی چهل سال بنیادگرایی شیعی- اسلامی را دارند و هنوز در حصار تنگ آن محبوس هستند، با تجمعات مدنی خود در مقابل سفارت ترکیه در تهران و همچنین دیگر شهرهای ایران، به حمایت از مردم کرد سوریه میپردازند.
این امر در حالی صورت میگیرد که در داخل ایران هرگونه تجمعی که در خدمت رژیم اسلامی نباشد با برخورد نیروهای امنیتی روبرو شده و در حقیقت اقدام اعتراضی آنان، از جهتی پس زدن و مخالفت با رفتار متحجرانهی رژیم اسلامگرای حاکم به شمار میرود.
با نگاهی به فضای مجازی نیز، کاربران ایرانی یکصدا انزجار خود را علیه قتل و عامِ کینهتوزانهی رجب طیب اردوغان هر لحظه بازتاب میدهند. مردم ایران نیک میدانند تفکراتی که اکنون اردوغان دنبال میکند در شاخهی شیعی چهار دهه حق زندگی عادی را از آنان سلب کرده است.
آنچه را اردوغان در هیبت یک رئیس جمهور انجام میدهد و حتی به خاطر آن دست به نسلکشی زده، مردم ایران با عنوان «خمینیسم» در تاریخ خود ثبت کردهاند. خمینی هم با تاکید بر حزب فقط حزبالله، هر تفکر دیگری غیر از این را مستحق مرگ میدانست که تا امروز هم ادامه دارد.
جهان، امروز با آن روی سکهی خمینیسم یعنی پدیدهی اردوغانیسم مواجه است. خمینیسم چهل سال پیش با ورودش به ایران، علاوه بر این کشور تمام خاورمیانه را با چالش و ناامنی روبرو ساخت؛ امری که پیشتر از آن هرگز وجود نداشت.
راهی که رجب طیب اردوغان برگزیده، قدم گذاشتن در جای پای خمینی در بُعد سنی میباشد. رئیس جمهوری اسلامگرای ترکیه به تبع اسلامگرایان شیعی که صدور انقلاب اسلامی را ناموس خود میدانند با کشتار کُردها کارش را آغاز کرده و اتفاقا خمینی نیز با همین شیوه، دو شهر پاوه و سنندج، از مناطق کردنشین ایران را در بدو ورودش به خاک و خون کشید.
شباهت واضح دو دولت اسلامی اردوغان و خامنهای، روز به روز بیشتر به یکدیگر نزدیک میشود. جمهوری اسلامی قصد بلعیدن عراق با نیروهایی مانند حشدالشعبی و سپاه بدر را دارد و حال ترکیه با تجهیز نیروهای سلفی مانند جیشالاسلام و جندالاقصی و همچنین داعشیهای فراری به کُردکشی روی آورده و وارد خاک سوریه شده است.
باید پرسید، دنیای دموکراتیک تا چه وقت قصد مدارا با بنیادگرایان اسلامی را دارد؟ این یک بحث اساسی است. اهمیت موضوع اینجاست که، مردمان گرفتار در چنگال این اژدهای هفتسر را نباید تنها گذاشت؛ وگرنه فاجعهی امروز در شمال سوریه در کنار آدمخواران شیعی در ایران، خوابی هولناک برای انسان مدرن در سر دارند.
متحجرانِ تمامیتخواهِ اسلامیِ اردوغانیسم و خمینیسم، خوب میدانند چگونه از دموکراسیهای غربی سوء استفاده نمایند و حتی از آن در جهت آمال خود بهرهبرداری کنند ولی همزمان ارزشهای غربی را برای مردم نکوهش کرده و آن را ضد دین و مذهب تبلیغ مینمایند.
جناب ، بنوشتهٔ خودتان درمناطق مورد نظر اردغان درشمال سوریه دوبرابرکردها اهالی عرب ودرکنارهمانها مردم ترکمن وآشوری ساکن هستند. چطوری شما ریختن بمب توسط هواپیماهای ارتش ترکیه روی شهرهای این مناطق را جایز میدانید ومینویسید: « دولت ترکیه هدفش عقب راندن شبه نظامیان کرد هست نه مردم غیر نظامی» ، مگر بمب هائیکه هواپیماهای ترکیه روی شهرهای این منطقه میریزد قادرند شبه نظامی را ازغیرنظامی وخانهٔ عرب را از خانهٔ کُرد تشخیص دهند؟
درضمن شما نمیتوانید میهن پرستان کُردی را که برای آزاد کردن ملتی از ظلم وستم ورفتارتحقیر آمیزملت اشغالگر خونخواری مبارزه میکند تروریست بنامید تنها به دلیل اینکه کشورهای اروپائی عضو ناتو وآمریکا عضو دیگرناتو به درخواست کشور ترکیهٔ عضو ناتو آنها را تروریست نامیده اند.
این حملهٔ ارتش ترکیه به خاک کشورهمسایه را همهٔ کشورهای اروپائی وآمریکا ودبیرکل پیمان ناتو , همراه با جامعهٔ بین المللی محکوم کرده ازاردغان خواسته اند که ازاین تجاوز ضد انسانی دست بردارد
خبر متناقض و تصاویر منتشره با ملغمه ای از خبرهای غیر رسمی مخلوط شده
اون تصویر مربوطه که آرم جیش الاسلام داره جیش الاسلام گروهی بود در غوطه شرقی و نزدیک به عربستان که در همان غوطه شرقی تقریبا منحل شد و اساسا هیچ رابطه ای با ترکیه نداشت
اینکه ترکیه حمله کنه و هدفش از حمله این باشه که زندانیان داعش آزاد کنه بیشتر به شوخی شبیه تا واقعیت
سوما در مناطق تصرف شده کردها که سی درصد خاک سوریه رو شامل میشه بیش از آنکه کرد ساکن باشه چند برابر جمعیت کردها عرب ساکن هست و همینطور ترکمن و آشوری سوما دولت ترکیه هدفش عقب راندن شبه نظامیان کرد هست نه مردم غیر نظامی کرد کما اینکه از سه و نیم میلیون پناهجو سوری در ترکیه ۵۰۰هزار نفرشون کردهایی هستن که از همین مناطق کردی از دست همکیشان خودشون به ترکیه پناهنده شدن و اون پانصد هزار نفر کرد هم قراره به همین مناطق امن بیان و دولت ترکیه مشکلی با مردم کرد نداره بله مشکل گروههای تروریستی مثل پ ک ک هستن که توسط امریکا خود اروپا هم لیست گذاری شدن
در رسانه های فارسی تبلیغات عجیبی بر علیه ترکیه و ترکها راه افتاده امیدوارم منتشر کنید