شورای بازنشستگان ایران با صدور بیانیه‌ای به افزایش قیمت بنزین در کشور اعتراض کرده و نوشته است در حالی که معیشت کنونی مردم غیرقابل تحمل است، این شوک اقتصادی، بقایای توان زندگی مردم را خواهد بلعید!
شورای بازنشستگان ایران در ادامه این بیانیه با اشاره به فشارهای زیادی که بر اثر تورم و گرانی بر زندگی مردم وارد شده نوشته است که «ظرفیت متراکم شده در فنر هم حدی دارد از حد که خارج شود آنچنان قدرتی دارد که هیچ نیرویی مانع آن نخواهد شد.»
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
خبر افزایش ناگهانی سه برابر شدن قیمت بنزین، شوک ساعت صفر دیشب به زندگی مردمی بود که هم‌اکنون زندگیشان با مشقات طاقت‌فرسایی دست و پنجه نرم می‌کند.
اگر این خبر را با خبر چند روز قبل یعنی کشف یکی از بزرگترین ذخائر نفتی جهان با ظرفیت ۵۳ میلیارد بشکه در بستانِ خوزستان، کنار هم بگذاریم و هر دو خبر را ذیل اعلام دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر قرار دهیم، آنگاه می‌توان سیمای واقعی حال و روز مردمی را دید که برای بقای خود چه می‌کشند و اسیر چه شرایط و وضعیتی هستند!
در حالی که معیشت کنونی مردم غیرقابل تحمل است، این شوک اقتصادی، بقایای توان زندگی مردم را خواهد بلعید!
بدیهی است که جامعه نمی‌تواند ساکت بنشیند حتی اگر پاسخ اعتراض‌شان چون همیشه هجوم نیروهای امنیتی باشد. فرجام این کشمکش اجتناب‌ناپذیر، تکلیف جامعه را یکسره خواهد کرد.
این رویکرد اصلی است که حکومت عزم خود را جزم کرده که برای حل بحران سرمایه و تأمین نیازهایش، باز هم بیشتر و بیشتر به قول وزیرش، «تا جایی که مردم تحمل می‌کنند» دست در جیب مردم کند.
شریان‌های سرمایه برای بقا و رونق در ایران راهی جز مکیدن از زندگی مردم نمی‌بیند.
بی‌توجهی به مطالبات اقشار مختلف مردم، فقط هر روز عرصه را بر آنان تنگ‌تر کرده، فقر و فلاکت و آسیب‌های اجتماعی را نیز تا خصوصی‌ترین زوایای زندگی می‌کشاند.
تأثیر بنیادی قیمت سوخت بر کل زندگی، شرایط برای اکثریت مردم اعم از حقوق بگیران و بازنشستگان و میلیون‌ها بیکار، را در یک وضعیت بحرانی‌تر از قبل قرار خواهد داد.
مبلغ ناچیزی که به عنوان دستمزد به کارگران و معلمان و بازنشستگان و سایر حقوق بگیران پرداخت می‌شود، در کسری از ماه، به سرعت باز پس گرفته می‌شود. در این شرایط، پاسخ اعتراضات، به جای حل معضلات معیشتی و اجتماعی، ابزارهای گوناگون سرکوب است. بطوری که حتی تجمعات مسالمت‌آمیز بازنشستگان را هم تحمل نمی‌کنند. تا با کنترل حداکثری، فریاد معترضان به تنگ آمده شنیده نشود و ثروت و سرمایه‌ی عمومی تحت عنوان بازار آزاد، با رانت و اختلاس در انحصار عده‌ای قلیل قرار گیرد. این شیوهی برخورد نابرابرانه تا کی جواب می‌دهد آنهم در سرزمینی که روی انبانی از ثروت نشسته و نیروی کار عظیمی را در اختیار دارد؟؟!!
پیامد این تورم و گرانی، جدا از جستجو در زباله‌ها، کارتن‌خوابی و ماشین‌خوابی برای لقمه‌ای نان، ناامنی و معضلات اجتماعی دیگری در جامعه مانند نزاع و خشونت، خودکشی، دگرکشی و سرقت که نشأت گرفته از سفره خالی‌ست، روز به روز افزایش می‌یابد.
بدیهی‌ست که ظرفیت متراکم شده در فنر هم حدی دارد از حد که خارج شود آنچنان قدرتی دارد که هیچ نیرویی مانع آن نخواهد شد.
شورای بازنشستگان ایران
آبان ۱۳۹۸
