اگر از تظاهرات دانشجویی در خرداد ۱۳۷۸ به بعد به قیام و اعتراضات مردمی نظر بیاندازیم، چند مشخصه برجستگی دیده میشود:
– فاصله و دوره‌ی اعتراضات کوتاه‌تر میشود: آخرین تظاهرات دی ماه ۱۳۹۶ بود، اعتراضات بعدی در آبان ۱۳۹۸ و بین این دو، هر هفته تجمع و اعتراضات کوچک و پراکنده نیز در سراسر کشور برپا بود.
– اعتراضات گسترده‌تر و در سطح کشور سراسری‌تر میشود: در آبان ماه ۹۸ بیش از ۲۹ استان درگیر بودند. به ویژه حضور آذربایجان و کردستان و پیوند آنها با اعتراضات سراسری یک نقطه عطف به شمار می‌آید.
– حضور قشرهای مختلف اجتماعی بیشتر نمایان است. اگر چه در خرداد ۸۸ اساسا طبقه متوسط و در آبان ۹۸ اساسا طبقات محروم و به حاشیه رانده شده جامعه درگیر اعتراضات بودند، اما فاصله این دو قشر با هم کمتر و زمینه‌های پیوند آنها بهم بیشتر میشود. مردم در سنین مختلف، زن و مرد، پیر و جوان در اعتراضات شرکت داشتند. در اعتراضات آبان ۹۸ نوجوانان نیز بطور چشمگیر شرکت داشتند.
– همبستگی مردم و هماهنگی آنها با هم با وجود نبود سازماندهی و نبودِ رهبری، بیشتر شده است. بر اساس فیلم‌های منتشر شده در اینترنت می‌توان به خوبی مشاهده کرد که در بین مردم یک «روح همبستگی» وجود دارد که در صورت بروز یک اتفاق، بدون آنکه همدیگر را بشناسند یا از قبل با هم هماهنگ کرده یا در صحنه فرماندهی داشته باشند، بطور هماهنگ عمل می‌کنند. مثلا: توقف اتومبیل‌ها در خیابانها، پیاده شدن از ماشین و شعار دادن، بنزین نزدن و ایستادن جلوی پمپ بنزین‌ها، یا در صورت مورد حمله قرار گرفتن از امکانات اطراف خیابان برای ایجاد مانع و راهبندان استفاده کردند. در مواردی نیز کمپرسی‌ها یا کامیون‌ها خاک یا بار خود را در وسط جاده تخلیه می‌کردند تا با ایجاد راهبندان مانع حرکت نیروهای ضد شورش شوند.
– در آبان ۹۸، همچون دی ۹۶، نه تنها شعارها هیچ سمت و سوی مذهبی نداشت، بلکه هرچه بیشتر بر ضد اسلام و مذهب و جمهوری اسلامی جهت‌گیری شده و نمادهای آن مانند دفاتر امام جمعه‌ها، حوزه‌های علمیه و حسینیه‌ها یا بانک‌ها، به عنوان مراکز غارتِ اموال مردم نشانه گرفته شدند. فاصله گرفتن مردم از اسلام و فرهنگ شیعی بسیار آگاهانه‌تر شده، به نحوی که در اشاره به کشته‌شدگان اعتراضات اخیر از به کار بردن واژه «شهید» آگاهانه خودداری می‌کنند.
– شجاعت مردم و درگیر شدن تن به تن با نیروهای سرکوبگر و تعقیب آنها در خیابانها بسیار بیشتر دیده میشود. این یعنی، هرچه بیشتر ترس مردم از ارگان‌های سرکوبگر ریخته و جای آن را خشم و جسارت می‌گیرد. این شجاعت را می‌توان همچنین در انتشار سریع عکس و مشخصات کشته‌شدگان یا انجام مصاحبه بستگان کشته‌شدگان با خبرنگاران در خارج از ایران مشاهده کرد.
– در آبان‌ماه ۹۸ سرعت خبر رسانی و انتشار فیلم و تصاویر، تا قبل از قطع اینترنت بیشتر از دی‌ماه ۹۶ بود. انتشار فیلم‌های مختلف از نقاط مختلف کشور، نشان از سراسری بودن اعتراضات داشت.
– مقاومت مردم در نقاط مختلف کشور، به ویژه در برخی از شهرها، و به‌خصوص در شیراز تا آنجا پیش رفت که برخی از محله‌ها برای ساعت‌ها یا برای یک شب از کنترل نیروهای سرکوبگر خارج شدند. پشتیبانی مردم مقاوم در خیابانها از طریق رساندن نان و پنیر یا آب و چای داغ، پدیده جدیدی بود و افرادی که به لحاظ جسمی توان حضور در خیابانها ندارند را به معترضین در خیابانها پیوند داد.
– در برابر این همه شور و هیجان و عزم و اراده مردم در مقابله با دیکتاتوری، واکنش خامنه‌ای و نیروهای سرکوبگرش نیز سریع‌تر، شدیدتر و بسیار وحشیانه‌تر و خونین‌تر بود.
دور بعدی اعتراضات چه خواهد شد؟
۱.مردم ایران در سال‌های اخیر با چشم خود دیده‌اند که حتی اگر به مسالمت‌آمیز‌ترین شکل اعتراض کنند، حکومت نه تنها به خواست‌های آنها توجه نخواهد کرد، بلکه آنها را خرابکار و آشوبگر و باغی و… خطاب کرده و حکم مرگ و زجر کش کردن آنها را صادر خواهد شد:
– دستور خامنه‌ای برای به کار گرفتن تجربه کمیته‌ها و بازگشت به دهه ۶۰ («دوره طلائی امام»: دوره وحشت‌آفرینی حداکثری، دستگیری و تجاوز و کشتن معترضین با دست کاملا باز و دخالت در زندگی روزمره مردم)
https://kayhan.london/1398/09/08/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84-%da%a9%d9%85%db%8c%d8%aa%d9%87%e2%80%8c-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%ad%d9%84%d9%91%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7-%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%d9%84%da%af%d9%88%db%8c-%d8%b3
- ابوالفضل بهرام پور کارشناسی ارشد ادبیات وعلوم قرآنی از دانشکده الهیات دانشگاه تهران در تلویزیون جمهوری اسلامی در روز ۵ آذرماه ۹۸ رهنمود می‌دهد که باید حکم الله را قاطعانه و به این شکل اجرا کرد: زجرکش کردن، قطع انگشتان دست راست و پای چپ، تبعید، به دار آویختن معترضین در محل دستگیری.
مخالفان را نباید کُشت، باید زجرکُش کرد!
یک استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران از صدا و سیمای جمهوری اسلام شیوه کشتن معترضان را با تفسیر قرآن شرح می‌دهد. او معتقد است مخالفان را نباید کشت بلکه باید زجرکش کرد، به دار آویخت و دست راست و پای چپشان را قطعه‌قطعه کرد.#اعتراضات_سراسری pic.twitter.com/tkLat6TCan— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) November 27, 2019
– حاج‌علی‌اکبری، خطیب نماز جمعه تهران نیز روز ۸ آذر ۱۳۹۸ خواستار اعدام سریع اعتراض‌کنندگان شد.
۲.مردم ایران چیزی برای از دست دادن ندارند. روند تحولات سیاسی- اجتماعی خبر از بدتر شدن وضعیت اقتصادی، ناکارآمدی هرچه بیشتر و در کنار آن غارت هرچه بیشتر مردم و بزرگتر شدت فاصله طبقاتی و بی‌عدالتی اجتماعی میدهند.
سعید معیدفر جامعه شناس در وبسایت آفتاب، ۴ آذر ۱۳۹۸ در تحلیل ماهیت اعتراضات آبان ۹۸ گفته است: لشکر گرسنگان در آینده چنان قدرتی خواهند داشت که هیچکسی جلودار آنها نیست.
مردم روز به روز و هرچه بیشتر شاهد پایمال شدن حقوق اولیه و کرامت انسانی خود توسط نهادهای مختلف حکومتی بوده و پیوسته مورد تحقیر و توهین و سرکوب قرار می‌گیرند و هیچ چشم‌اندازی برای بهبود اوضاع خود نمی‌بینند. مردم عصبانی و خشمگین و سرخورده و ناامید بوده و همچون بشکه باروت آماده انفجار با کوچکترین جرقه هستند. در چنین حالتی احساسات آنی بر عقل و منطق غلبه داشته و تخلیه آن خشم نسبت به پیشبرد یک مبارزه سازماندهی شده که هدف و برنامه خاصی را دنبال کند دست بالاتری پیدا می‌کند. همه اینها در دور بعدی اعتراضات می‌تواند خشم مردم را چنان دامن بزند که چون توفانی سهمگین، بنیان‌کن میشود. حتی امکان دست بردن مردم به سلاح برای متوقف کردن نیروهای سرکوبگر رژیم نیز وجود دارد. اگر این پتانسیل اعتراضی، فراتر از خشم و تنفر و احساسات آنی، از یک سازماندهی و رهبری خردمندِ جمعی برخوردار نباشد، این توفان خشم، با وجود سهمگین و بنیان‌کن بودنش، نمی‌تواند بعد از چند روز در مقابل ماشین کشتار سازماندهی شده حکومت اسلامی دوام آورده و بعد از چند روز می‌تواند بطور خونینی سرکوب شود. و دیگربار باید منتظر شد تا دوره بعدی و توفان بعدی… خشم مردم در یکسو و اراده و امکانات رژیم در سوی دیگر، یعنی خونریزی بیشتر و داغدار شدن خانواده‌های بیشتر. به هر حال کنار زدن حکومت اسلامی به سادگی و بدون پرداختن خون و بها ممکن نخواهد بود. مسئله این است که این پرداخت بها به حداقل رسانده شده و اینکه بتوان تا حد امکان خون ذخیره کرد و اجازه نداد هیچ انسانی کشته شود.
۳.مردم در ایران نشان داده‌اند که دشمن مشترک خود را حکومت اسلامی می‌دانند. آنها با وجود اختلافات با هم، در یک صف علیه دشمن مشترک مبارزه می‌کنند. اینک نوبت شخصیت‌های سیاسی و گروه‌ها، احزاب و تشکل‌های سیاسی ایرانی است که با حفظ اختلاف نظر بر سرِ حداقل‌های دمکراتیک به توافق رسیده و در حمایت از مردم در داخل کشور با هم به همکاری و ائتلاف بپردازند. به باور نگارنده، همه افراد و تشکل‌های سیاسی که پایبند به اصول دمکراسی و حقوق بشر هستند و دست در خون مردم نداشته، یا با جناح‌های مختلف رژیم در ارتباط نبوده و خواهان کنار زدن تمامیت جمهوری اسلامی‌هستند، باید بتوانند با حفظ اختلاف نظرهای خود به خاطر نجات ایران، برای جلوگیری از خونریزی بیشتر و برای احیای کرامت انسانی مردم در ایران با هم همکاری کنند.
در آینده نه چندان دور، دورِ جدید اعتراضات مردم در ایران و متقابلا دورِ جدید سرکوب خونین و وحشیانه مردم توسط رژیم شروع خواهد شد. برای جلوگیری از خونریزی بیشتر، برای کوتاه کردن عمر حکومت ضد ایرانی جمهوری اسلامی و برای ذخیره کردن جان‌های عزیزی که خون‌شان بر سنگفرش‌هایِ جای جای ایران بر زمین می‌ریزد، این مسئولیت احزاب و تشکل‌ها و شخصیت‌های سیاسی ایرانی در داخل و خارج از کشور است که از فرصت پیش رو برای نزدیک شدن بهم و ایجاد یک ائتلاف و پایه‌ریزی یک همکاری و همسویی استراتژیک- تاکتیکی، استفاده کرده و با ایجاد یک رهبری دسته‌جمعی، سازماندهی مبارزه مردم علیه دیکتاتوری اسلامی را موثرتر به پیش ببرند.
http://www.hanifhidarnejad.com
حال که اینترنت را بستند و با گلوله جنگی و مزدوران حشعدالشعبی و فاطمیون و زینبیون با لباس بسیج و سپاه و نیروی انتظامی و مخفی نگه داشتن سر و صورت خود دزیر کلاه حفاظتی فرزندان و جوانان و زنان ما را درخیابانهای ۱۰۰ شهر ایران می کشند، و همچنان به دستگیری و سرکوب ادامه میدهند ، شیپور پیروزی و کشتارشان در بی بی سی و صادق اینترنشنال و منو تو ملیحه ای دمیده میشود و ماله کشی جنایت و کشتار و سرکوب ادامه دارد ، باید در اروپا هرهفته جلوی سفارت خانه های تروریستی اخوندی با پلاکاردها بزرگ به زبانهای مختلف اروپای ، مثل انگلیسی ، المانی ، فرانسه ، . . . . باید با شعار درخواست حمایت مردم کشورهای اروپائی برای توقف کشتار و سرکوب مردم ایران در خیابانها و بازداشتگاه های حکومت ادمکشان اسلامی بر ایران از انها درخواست کنیم به صدای مردم بی گناه ایران توجه کنند و از دولتمردانشان جوابگو بودن در چگونگی رابطه با حکومت تروریستی اخوندی ، از مدعیان خبر گزاران بدونه مرز هم هرهفته کتبا دعوت کنید ، اگر نیامدن لااقل مدرکی برای دعوت وجود خواهد داشت .