یک فعال کارگری شرکت «پلی‌اکریل اصفهان» از وضعیت نابسامان این شرکت و تولید پایین آن خبر داده و گفته کارگران این مجموعه همچنان ۹ ماه حقوق طلبکار هستند.
شرکت «پلی‌اکریل اصفهان» که به عنوان قطب نساجی ایران معروف بوده است، در سال‌های گذشته در روند خصوصی‌سازی واگذار شد و حالا با مشکلات رکود تورمی و بحران نقدینگی روبروست. این کارخانه بزرگ سال گذشته مدتی تعطیل شد اما بعد با وعده و وعیدهای مسئولان و استقرار یک هیأت اجرایی دوباره آغاز به کار کرد.
اکنون، علیرضا خرمی فعال کارگری در این کارخانه گفته است که ۹ ماه از معوقات مزدی کارگران که مربوط به دوران قبل از تعطیلی است، همچنان پرداخت نشده و امروز فقط ۴۰ درصد پلی‌اکریل فعال است.
او ادامه می‌دهد: «بخشِ «پلی‌استر» با ظرفیت کامل مشغول به فعالیت است اما بخش‌های «اکریلیک یک» و «اکریلیک دو» همچنان در انتظار مواد اولیه هستند و چرخ تولید در آنها متوقف مانده است.»
آنطور که این فعال کارگری خبر داده همچنان بحران نبود نقدینگی در این مجتمع بزرگ صنعتی- تولیدی وجود دارد: «کمبود نقدینگی موجب شده که مواد اولیه بخش‌های اکریلیک خریداری نشود و کارگران این بخش‌ها علیرغم حضور در سر کار، کاری برای انجام دادن نداشته باشند.»
علیرضا خرمی با ابراز نگرانی نسبت به آینده این کارخانه گفته است که رئیس سازمان بازرسی کشور هم به تازگی از کارخانه بازدید کرده و قول داده که ریشه‌های مشکل در پلی‌اکریل را از زمان واگذاری تا امروز به دقت بررسی کند.
خرمی ابراز امیدواری کرده که مسئولان کاری کنند و «اجازه ندهند این واحد نساجی قدیمی، بیش از این در سراشیب نیستی فرو بغلتد.»
نماینده کارگران کارخانه پلی اکریل اصفهان گفته است که «چرا این کارخانه باید با ۴۰ درصد ظرفیت کار کند؟ آنهم در شرایطی که قابلیت تولید صد درصدی را دارد.»
حجت‌الاسلام درویشیان رئیس سازمان بازرسی کل کشور در بازدید خود از کارخانه پلی اکریل گفته است که بازرسی کشور علل به وجود آمدن مشکلات این کارخانه را از ابتدا یعنی از مرحله واگذاری اولیه بررسی و ریشه‌یابی می‌کند و اگر عدم انجام وظایف مسئولین در هر مقطع زمانی، باعث ایجاد مشکلات این کارخانه شده باشد، با اقدام قانونی سازمان مواجه خواهند شد.
شرکت پلی‌اکریل ایران در سال ۱۳۵۳ با مشارکت بخش خصوصی، تعدادی از بانک‌ها و شرکت «دوپان دونمور» آمریکا تأسیس شد. پلی اکریل در ۴۲ سال فعالیت خود، به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نخ و الیاف پلی‌استر و همچنین تنها تولیدکننده الیاف آکریلیک کشور معرفی شده و تأمین‌کننده مواد اولیه حدود ۴۰۰ واحد کوچک و بزرگ نساجی کشور بود.
دولت در اسفندماه ۹۴ سرپرستی این کارخانه را به محمد سعید العقیلی واگذار کرد که مانند آنچه در دیگر کارخانه‌ها پس از واگذاری صورت گرفت، در این کارخانه هم تولید به مرور کاهش یافت و حقوق کارگران ماه‌ها عقب افتاد. وضعیت کارخانه به حدی بحرانی شد که در نهایت سال گذشته اعلام تعطیلی کرد و همه کارگران آن بیکار شدند.
از سال گذشته و در حالی که کارگران هیچ خبری از محمد سعید العقیلی نداشتند، یک هیأت اجرایی از سوی دولت در کارخانه پلی‌اکریل اصفهان مستقر شد و کارخانه ظاهرا دوباره آغاز به کار کرد اما اکنون مشخص شده این هیأت نیز نتوانسته مشکلات کارخانه را حل کند.
کارگران کارخانه پلی اکریل اصفهان نیز مانند کارگران کارخانه‌های بزرگ دیگری که در روند خصوصی‌سازی و واگذاری واحدهای تولید و صنعتی به افراد ناکارآمد و رانت‌خوار، شاهد ویرانی کارخانه بوده‌اند، حالا با حسرت از روزهای پر رونق پیش از خصوصی‌سازی در کارخانه صحبت می‌کنند.
