همسر انوشه آشورى زندانى ایرانى– بریتانیایى به دولت بریتانیا: بازداشت‌شدگان دو تابعیتى متهم نیستند بلکه به گروگان گرفته شده‌اند

- شرى ایزدى همسر انوشه آشورى زندانى دوتابعیتی ایرانى– بریتانیایى كه به اتهام جاسوسی براى اسرائیل و دریافت غیرقانونی پول به ۱۰ سال زندان محکوم شده است، در گفتگو با كیهان لندن از دولت بوریس جانسون خواسته است از یك رابط و مذاكره كننده مستقل براى پایان دادن به مسئله گروگانگیرى استفاده كند.
- من در انگلیس بزرگ شدم. سال ۱۹۸۴ به ایران برگشتم. همسرم ۱۹۸۲ دو سال قبل از من به ایران برگشته بود. ما ۲۰ سال در ایران زندگی کردیم. بعد که بچه‌ها بزرگتر شدند تصمیم گرفتیم به انگلیس برگردیم. از سال ۲۰۰۵ اینجا هستیم. من مترجم هستم و همسرم مهندس بود که از چهار سال پیش خود را بازنشسته کرد و بیزنس را فروخت و به انگلیس آمد.
- در ایران من خودم مترجم صداوسیما بودم. استخدام نبودم و آزاد کار می‌کردم اما شاید ۱۵ سال برای صداوسیما ترجمه کردم. در این مدت هم به انگلیس رفت و آمد داشتیم. خودم سالی دو بار رفت و آمد داشتم اما شوهرم حداقل چهار بار به ایران رفت و آمد داشت چون بیزنس داشت و هیچوقت هیچ مشکلی نداشتیم.
- ما شش وکیل معرفی کردیم و همه رد شدند و در نهایتاً خودش وکیل خودش شد. ما درخواست تجدید نظر دادیم كه رد شد. همسرم را به بند ٧ بخش ١٢ زندان اوین منتقل كردند كه زندانیان امنیتى نگه داشته مى‌شوند. او در همان سلولى كه ژیو وانگ استاد آمریكایى براى ١٠ سال به اتهام جاسوسى براى آمریكا زندانى شده بود حبس شد.

دوشنبه ۹ دی ۱۳۹۸ برابر با ۳۰ دسامبر ۲۰۱۹


نازنین انصارى – «دولت بریتانیا براى آزادى ایرانیان دوتابعیتى که در سفر به زادگاه خود بدون دلیل و خودسرانه دستگیر و حبس شده‌اند، تا کنون اقدامات مؤثر و چشمگیرى انجام نداده است زیرا متوجه نیست بازداشت‌شدگان متهم نیستند بلکه به گروگان گرفته شده‌اند.»

گفته می‌شود بیش از سی زندانی دوتابعیتی در جمهوری اسلامی ایران به گروگان گرفته شده‌اند از جمله دوتابعیتی‌های ایرانی- بریتانیایی

شرى ایزدى همسر انوشه آشورى زندانى دوتابعیتی ایرانى– بریتانیایى که به اتهام جاسوسی براى اسرائیل و دریافت غیرقانونی پول به ۱۰ سال زندان محکوم شده است، در گفتگو با کیهان لندن از دولت بوریس جانسون خواسته است از یک رابط و مذاکره کننده مستقل براى پایان دادن به مسئله گروگانگیرى استفاده کند.

انوشه آشوری ۶۵ ساله در اوت ۲۰۱۷ زمانی که برای دیدار مادرش به ایران رفته بود دستگیر شد و یک سال بعد در اوت ۲۰۱۸ سخنگوی قوه قضائیه جمهوری اسلامی اعلام کرد که وی به ده سال زندان محکوم شده است. یک سال بعد نیز این حکم تأیید شد.

به گفته خانم ایزدى، در حال حاضر چندین کمیته، سفیر و نماینده براى حل و فصل موضوعات مختلف میان دو کشور فعال هستند. چرا نباید نماینده‌اى تمام‌وقت نیز از سوى دولت انگلیس به عنوان میانجى براى گشودن اینگونه گره‌ها وارد عمل شود؟

وى از جامعه ایرانى در بریتانیا خواسته است تا دادخواستى را که در همین زمینه تهیه کرده است امضا کنند. وی می‌گوید: «شوهر من وقتی در اوین است و می‌پرسد چند نفر پتیشن مرا امضا کردند و می‌گویم امروز ۵۰ نفر دیگه امضا کردند برای او دلگرمی است و می‌گوید اینجا در زندان فراموش نشده‌ام.»

انوشه آشوری و همسرش شهرزاد ایزدی

به گفته خانم ایزدى چندین دوتابعیتى ایرانى- بریتانیایى دیگر نیز  در ایران در حبس بسر مى‌برند «منتها این پرونده‌ها رسانه‌ای نمی‎شود چون خانواده‌ها از شرایط عزیزان‌شان در زندان ترس دارند و از طرفی فکر می‎کنند اگر سکوت کنند شاید پشت پرده موافقتی صورت گیرد!  اشتباهی که من نیز کردم در حالی که اصلاً اینطوری نیست. هرچه بیشتر ساکت‌ بمانند این مسئله بیشتر پنهان می‌شود.»

در ادامه‌ی گفتگو خانم ایزدى إظهار داشت، «اگر کسانی می‌توانند، می‌بایست به نماینده محل خود نامه بنویسند- به عنوان افرادی که در ایران خانواده دارند و رفت و آمد می‌کنند- و ابراز نگرانی کنند که شاید همین اتفاق برای آنها نیز تکرار شود. احتمال اینکه این اتفاق برای دیگران هم بیفتد زیاد است. بازخواست کنند و بپرسند اگر این اتفاق برای ما بیفتد شما چه حمایتی می‌توانید از ما بکنید؟ اینکه صرفاً گفته شود ایران قوانین بین‌المللی را قبول ندارد و بگویند ما فقط کمک محدود می‌توانیم کمک کنیم فایده ندارد. دولت انگلیس باید بتواند خارج از کشور از شهروندان خود حمایت کند.»

شرى ایزدى در گفتگو با کیهان لندن افزود که همسرش انوشه آشورى با پاسپورت ایرانی که احتیاج به تمدید شدن داشت  وارد تهران شد و «صبح ١٣ اوت به من پیام داد که اتفاقاً پاسپورت رسید و خیالم راحت شد. او منزل مادرش بود. از خانه بیرون رفت که در تجریش خرید کند. مادرشوهرم  به خانه برگشت و دید یک یادداشت در منزل گذاشته‌اند که «شب خانه دوستم مهمان هستم و فردا تماس می‌گیرم». صبح مادرشوهرم تماس گرفت و گفت انوشه با من تماس گرفته و گفته نگران نباشید من اوین هستم! الان حالم خوب است. ولی تقریباً دو ماه دیگر هیچ خبری از او نداشتیم.»

در طول یک سال اول، انوشه آشورى  سه بار در زندان دست به خودکشى زد. «در حین بازجویی او را تهدید کرده بودند که خانواده‌اش در انگلیس را اذیت و آزار می‌کنند یعنی ما را. او هم فکر می‌کرد که اگر با خودکشی از این معادله خارج شود دیگر دلیلی برای اذیت و آزاد و آسیب ما وجود ندارد.»

به نظر خانم ایزدى، جمهورى اسلامى در ازاى آزادى دوتابعیتى‌ها، درخواست چهارصد میلیون پوند را به عنوان طلب خود بابت پولى دارد که براى خرید تانک‌هاى چیفتن قبل از انقلاب پرداخت شده بود. البته به اضافه بهره‌ی این پول! لندن قبلا قول داده بود این پول را به ایران مسترد کند اما این کار انجام نشد. به عقیده خانم شری ایزدی «این پولی است که برای دولت‌ها پول خیلی خاصی نیست و فکر می‌کنم مسئله قول دادن و حیثیت در میان است.»

در ماه مه ٢٠١٩ روزنامه گاردین نوشت: وزارت دفاع بریتانیا با درخواست وزارت خارجه براى ریختن این پول به حساب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ایران مخالفت کرده است.

خانم ایزدى مى‌گوید که چند بار با راب مک‌ایر Rob Macaire سفیر بریتانیا در ایران در هر سفرش به لندن ملاقات کرده و دیدارهایى نیز با دیپلمات‌هاى وزارت خارجه بریتانیا داشته و هر دو هفته یکبار هم گزارشى در رابطه با تلاش‌هایى که براى آزادى همسرش صورت گرفته دریافت مى‌کند.

او با جرمی هانت Jeremy Hunt و دومینیک راب Dominic Raab وزراى پیشین و کنونى وزارت خارجه نیز به گفتگو نشسته است. اما در عمل هیچیک از این نشست‌ها به آزادى همسر او نیانجامیده است.

انوشه آشورى که در رشته مهندسى هوافضا تحصیل کرده یکی از مؤسسان شرکت «تکنو خلاق» و نماینده این شرکت در بریتانیا بود. از نمونه کارهاى این شرکت استفاده از نوآورى به نام «Roofix» در ایجاد بناى مدارس و بیمارستان‌هاى ویران شده با به کار گرفتن این دستاورد در مناطق زلزله‌خیز بوده است. شرکت او بعد از فاجعه‌ی پر تلفات و ویرانگر زلزله بم، مدتى به کار خانه‌سازى در آن منطقه مشغول بوده است. به گفته‌ی همسر وی، «حتی وزیر مسکن و شهرسازی از وى به خاطر خدماتی که در ساختمان‌سازی داشت تقدیر کرده بود.»

در ادامه گزیده‌اى از گفتگوى کیهان لندن با شهرزاد ایزدی همسر انوشه آشورى را می‌خوانید.

-لطفا خودتان را به خوانندگان ما معرفی کنید.

-من شهرزاد ایزدی هستم البته در رسانه‌ها مرا به نام «شِری» می‌شناسند. ۵۶ ساله‌ام، ۱۴ سال است انگلیس زندگی می‌کنیم، قبل از آن در انگلیس درس خوانده و در اینجا بزرگ شده‌ام؛ در اینجا دبیرستان و دانشگاه رفتم و همسرم نیز همینطور. سال ۱۹۸۴ به ایران برگشتم. همسرم ۱۹۸۲ دو سال قبل از من به ایران برگشته بود. ما ۲۰ سال در ایران زندگی کردیم. بعد که بچه‌ها بزرگتر شدند تصمیم گرفتیم به انگلیس برگردیم. از سال ۲۰۰۵ اینجا هستیم. من مترجم هستم و همسرم مهندس بود که از چهار سال پیش خود را بازنشسته کرد و بیزنس را فروخت و به انگلیس آمد.»

-آیا بطور منظم از ایران دیدار مى‌کردید و هیچگاه از سفر به ایران احساس نگرانی نداشتید؟

-نه تنها او بلکه خود من هم رفت و آمد داشتم و اصلاً نگرانی نداشتیم، چون ما هیچ نوع فعالیت سیاسی نداریم و در کارهای سیاسی دخالتی نکردیم و هیچوقت همسرم کار دولتی نداشت. حتی در ایران من خودم مترجم صداوسیما بودم. استخدام نبودم و آزاد کار می‌کردم اما شاید ۱۵ سال برای صداوسیما ترجمه کردم. در این مدت هم به انگلیس رفت و آمد داشتیم. خودم سالی دو بار رفت و آمد داشتم اما شوهرم حداقل چهار بار به ایران رفت و آمد داشت چون بیزنس داشت و هیچوقت هیچ مشکلی نداشتیم.

اولین بار که همسرتان با وکیل‌اش ملاقات کرد کى بود؟

-فکر می‌کنم حدود سه ماه بعد از بازداشت بود. که البته وکیل چون در ایران استاد دانشگاه بود، تعدادی از بازجوهای اوین شاگرد او بودند و از این طریق اجازه دادند با همسرم ملاقات کند. بعدها این شخص را رد کردند و گفتند جزو وکلایی که ما قبول می‌کنیم نیست. وکیل بار اول یک ربع با او ملاقات کرد.

-در این میان شما چه می‌کردید؟

-چندین ماه اول کار خاصی نکردیم. چون هیچ تجربه‌ای نداشتیم و نمی‌دانستیم باید چکار کنیم و فکر می‌کردیم هر کاری انجام دهیم ممکن است به ضرر او تمام شود. مدت‌ها خبری از او نداشتیم. اولین بار که توانستم با او صحبت کنم بعد از ۴ ماه بود. بازجویی‌ها تمام شده بود و می‌خواستند محاکمه‌اش کنند. قاضی باید وکیل را قبول کند. او وکیل اول را رد کرد و تا وکلای دیگری معرفی کردیم و قاضی قبول کرد هشت ماه طول کشید. ما شش وکیل معرفی کردیم و همه رد شدند و در نهایتاً خودش وکیل خودش شد. ما درخواست تجدید نظر دادیم که رد شد. همسرم را به بند ٧ بخش ١٢ زندان اوین منتقل کردند که زندانیان امنیتى نگه داشته مى‌شوند. او در همان سلولى که ژیو وانگ استاد آمریکایى براى ١٠ سال به اتهام جاسوسى براى آمریکا زندانى شده بود حبس شد.

-واکنش شما پس أز شنیدن اتهام «جاسوسى براى اسرائیل» چه بود؟

-واقعاً خنده‌دار بود! حداقل اگر جاسوسی برای انگلیس می‌بود شاید بیشتر قابل باور می‌بود. چون در انگلیس زندگی می‌کردیم اما اتهام جاسوسی برای اسرائیل مضحک و مسخره است. چون نه ارتباطی با اسرائیل داشتیم نه دوست اسرائیلی داریم نه تا حالا حتی به اسرائیل رفته‌ایم! برای همین فکر می‌کنم این اتهاماتی که می‌زنند نیاز به پایه و اساس ندارد.

-شما چه زمانی براى درخواست کمک با وزارت خارجه بریتانیا تماس گرفتید؟

-تقریبا ۱۰ ماه بعد از این ماجرا. ما هیچ تجربه‌ای نداشتیم. حتی نمی‌دانستیم که می‌توانیم با وزارت خارجه تماس بگیریم. ولی یکبار شوهرم گفت نگران پاسپورت انگلیسی‌ام هستم و شاید بهتر باشد که با وزارت خارجه صحبت کنید و بگویید پاسپورت دست خودش نیست و ممکن است از آن سوء استفاده شود. اصلاً دلیلی که با وزارت خارجه تماس گرفتیم همین بود. یکی دو ساعت بعد یک افسر کنسولی تماس گرفت و جریان را پرسید. گفتند یک روز بیایید اینجا و تازه رابطه ما شروع شد و رسماً آنها از ژوئن یا ژوئیه ۲۰۱۸ مطلع شدند که یک دوتابعیتی در ایران زندانی است.

-هر چند وقت با همسرتان در تماس هستید و حال جسمی او چطور است؟

-ما هر روز با یکدیگر صحبت مى‌کنیم.  او همچنین اجازه ملاقات ماهانه با مادرش و مادر مرا پیدا کرده. حال جسمی او نسبتاً خوب است. خودش می‌گوید مصمم هستم از اینجا [اوین] سالم بیرون بیایم و به زندگی برگردم. گفت نمی‌خواهم این مسئله زندگی مرا نابود کند. ورزش می‌کند. او الان ۶۵ ساله است. قرار بود وقتی به انگلیس برگردد یک عمل جراحی در ناحیه زانو داشته باشد. اما الان آنجا برای ماراتن تمرین می‌کند. از خودش خیلی مراقبت می‌کند چون می‌گوید اوین جایی است که نباید نیاز به دکتر پیدا کرد و از نظر پزشکی خیلی بد است.

-ناراحتی زانو که نیاز به عمل جراحی داشت چه شد؟

-۱۸ کیلو وزن کم کرده و همین خیلی مؤثر بود. به خاطر زانودردی که داشت از طرف سفارت بریتانیا خیلی فشار آوردند که باید دسترسی به دکتر داشته باشد. در خود زندان برای او چند جلسه فیزیوتراپی گذاشتند و الان خیلی مصمم است و اتفاقاً آدم‌های مثل خودش در زندان زیاد هستند و چون روابط اجتماعی خوبی دارد با آنها دوست شده. هرکس هر تخصصی دارد برای دیگران کلاس می‌گذارد و اینطور وقت‌شان را پر می‎کنند.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=181178

6 دیدگاه‌

  1. اسد

    من انوشه را ۴۵ ساله میشناسم و با هم در لندن درس می خواندیم و او با سیاست کاری نداشت و فقط دنبال درس بود و علاقه شدیدی به فضا و هواپیما داشت و در گاراژ خانه لندنش داشت یک هواپیما یک نفره می ساخت که خیلی هم در این کار موفق بود . من ۱۰۰٪ میدونم بی گناه چون نه به پول جاسوسی احتیاج داشت و نه پاسپورت خارجی چون همه را داشت .

  2. صبایوت .

    هشدار به مردم اسراییل و سیاستمدارانشان .
    این خواسته اروپاست برای گرم نگه داشتن تنور جنگ در منطقه و نوشتن شعار نابودی اسرائیل بر روی موشکهای حکومت تروریستی اخوندی نوفل لوشاتوئی و اعلام ان توسط رژیم تروریستی خمینیسم .
    اتحادیه دزد اروپا ، رئیس پولشوئی جهان و غارت منابع خاورمیانه چه بخواهند یا نه باید تن به سرنگونی رژیم اخوندی بدهد .
    تنها ۲ راه پیش رو میباشد ، یا حمایت کامل از مردم ایران در سرنگون کردن رژیم که سود چندانی برای غارتگران اتحادیه اروپا ندارد ، و یا جنگ خانمسوز که حتما باعث ویرانی شهرها و کشتار مردم غیر نظامی اسرائیل خواهد شد که البته سود فراونی برای صادر کنندگان اسلحه اتحادیه روپا خواهد داشت . اسرائیلها باید با تظاهرات در مقابل دفاتر اتحادیه دزد اروپا ، و سازمان مسخره ملل متفرق و سفارت فرانسه و المان و انگلیس و خصوصا اطریش که شدیدا از حکومت اخوندی تروریست حمایت میکنند ، و باعث و مسول کشته شدن ده هزار نفر در اینده نزدیک در حمله به خاک اسرائیل خواهند شد جلوگیری بکنند ، مردم اسرائیل : پیشگیری بهتر از درمان است .
    بدونه جنگ و خونریزی هم میشود جلوی این فاجعه را که در ماه های اینده به وقوع خواهد پیوست را گرفت .
    رژیم اخوندی مثل رژیم صدام حسین نیست که از بغداد ۱۰ الی ۱۵ موشک به اسرائیل پرتاب کرد و خسارات جزئی ببار اورد . با مردم شریف و نجیب ایران متحد شوید و کمکشان کنید .
    اسرائیلیان ، به مردم ایران برای ازادی از اسارت بابلیان تاریخی به ایرانیان بدهکارند .
    اگر کورش کبیر نبود ، امروزه حتی دین مسیحیت هم وجود نمی داشت .

  3. مونسی

    برای خانم ایزدی بسیار متاسفم و امیدوارم همسرشان هم هر چه زودتر آزاد شود. ایشان بر خلاف بیشتر کسانی که هیچ مشکلی با ج ا ندارند (سیاسی نیستنند) حداقل می‌گویند که سالها برای آنها کار کرده اند. صدا و سیما بنگاه تبلیغاتی و شستشوی مغزی آخوندی است. خانم عزیز، این آخوندها مگر به کسانی مانند قطب زاده و داریوش فروهر و حاج سید جوادی که شیفته خمینی بودند و او را به ایران آوردند رحم کردند، چه برسد به شوهر شما!.
    به تجربه من بیش‌تر ایرانیها در داخل و خارج مانند ‌‌شما سیاسی نیستند، ولی همه آنها هم به طور غیر مستقیم گروگان‌های آخوندها هستند. ا

  4. صبایوت .

    در ایران من خودم مترجم صداوسیما بودم . . . ۱۵ سال برای صداوسیما ترجمه کردم . . . شوهرم حداقل چهار بار به ایران رفت و آمد داشت چون بیزنس داشت و هیچوقت هیچ مشکلی نداشتیم .
    اینها که سالها با خون کشته شدگان ضد رژیم اخوندی خمنیسم استالینیسم ، مشغول بیزنس و شریک چپاولگران اخوندی بوده و هستند و بنا به نقشه همکارانشان در وزارت اطلاعات برای باجگیری از غرب چپاولگر ، به بازداشتگاهای لاکچری وزرارت اطلاعات با پرستوها مشغول تعطیلات اسلامی هستند . رسانه ها با لاپوشانی خبر دستگیر شدگان اعتراضات و آمار واقعی کشته شدگان که بیش از چندین هزار نفر است و همچنین ادامه سرکوب در ایران . به نمایش خبری ، خارج شدن مربیان فوتبال از ایران و دستگیر شدگان دو تابعیتی در صدر خبرهایشان ، می پردازند .

  5. ناشناس /

    ادامه حمایت اروپا از اخوندها و مزدورانش در عراق .
    اتحادیه دزد و غارتگر اروپا و رئیس پولشوئی جهان پس از انکه به تلافی حمله حشعدالشعبی به پایگاه امریکائی در عراق و کشته شدن یک امریکائی شد و امریکا برای دست گرمی یکی دو تا از لانه عقربها را بمباان کرده ، دست به انتقاد از امریکا زده و میگوید ، امریکا بهتر است با تروریستهای عراق وارد دیالوگ ومذاکره و معامله شود ، همانگونه که ما ۴۰ ساله با تروریستهای خمینیسم انجام میدهیم و شب و روز سود سرشاری در پولشوئی و غارت نفت و گاز نصیبمان میشود . همچنین در سایت خبری اینترنتی به زبان المانی به جای کشته شدن تروریستها کتائب حزب الله در خبر نوشته شده ،
    مبارزان ازادیخواه عراقی در حمله امریکا کشته شدن .
    اروپا ، اروپا ، مرگ به نیرنگتان … خون مردم منطقه میچکد از چنگتان .
    امیدواریم هرچه زودتر مردم تمام منطقه سفارتخانه های اتحادیه شیطانی دزد اروپا را تعطیل کنند ، تا زمانی که سیاستگذارنشان حقوق بشر را اولویتشان در روابط با حکومتهای منطقه باشد .

  6. ا ع

    وقتی دولت های غربی اخطار میدن به ایران سفر نکنید فکر میکنید همه چی شوخیه اصلا براتون مهم نیست بعد که رژیم گروگانتون گرفت تازه میوفتید به آه و ناله کردن

Comments are closed.