فیروزه رمضان زاده- آمارهای «رسمی» وزارت بهداشت در حالی نشان می‌دهند که شمار مبتلایان به کووید۱۹ در ایران از ۳۰هزار تن گذشته که پیش از این گروه اعزامی سازمان بهداشت جهانی به ایران اعلام کرده بود که رقم واقعی دست‌کم پنج برابر آماریست که از سوی دولت اعلام میشود.
کیهان لندن در این گزارش میدانی به سراغ تعدادی از شهروندان داخل ایران رفته تا بحران ویروس جدید کُرونا را از نگاه آنها و بر اساس تجربه‌ها، برخوردها و نظرات شخصی آنها منعکس کند.
رضا کارمند یکی از شعبه‌های بانک ملی در شرق تهران است و می‌گوید:«خوشبختانه نزدیک ما کسی مبتلا نشده، ولی پسرم به بیمارستان بانک ملی رفته بود می‌گفت موقع ورود به بیمارستان بانک هر کس وارد میشود قسمت تریاژ که اتاق ورود به اورژانس است یک نفر پاسخگوست و سوال می‌کند چه مشکلی دارید و اگر کسی علائم کُرونا داشته باشه با دستگاه تب‌سنج کنترل میشود و اگر تب داشت می‌رود به داخل راهرویی که افراد مشکوک به کُرونا در انتظار پذیرش هستند و در صورت مثبت بودن در بخش مخصوص کُرونایی‌ها بستری میشود. البته از طرف بیمارستان بانک، به همه شعبه‌ها سرکشی کرده‌اند.»
او اضافه می‌کند: «رئیس شعبه ما گفته که برای هزینه مبارزه با کُرونا و خرید لوازم بهداشتی هیچ محدودیتی ندارد، اگر گزارش ابتلای کارمندی برسد، فوری کارمند مبتلا را به بیمارستان می‌فرستند و محل کارش را ضد عفونی می‌کنند. تا حال در شعبه خیابان ری، یک نفر و در اداره امور شرق دو نفر مبتلا شده‌اند که الان بهبود پیدا کرده‌اند. شعبه نبرد هم یک مورد مبتلا داشت. رییس حوزه خودمان هم مبتلا شد و بعد از چند روز بستری شدن در بیمارستان الان در منزل بستری شده است.»
مهناز روانشناس ساکن شهرک اکباتان به این بحث می‌پیوندد و می‌گوید: «پسرخاله من به کُرونا مبتلا شده که متاسفانه کلیه‌ها و بخشی از ریه‌هایش را از دست داده و الان در بخش دیالیز بیمارستان بستری است و حالش هم خوب نیست. یکی از دوستان دخترم علائم کُرونا داشت و دیروز رفت تست بدهد ولی به او ساعت ۴ صبح وقت داده بودند. او می‌گفت در آن ساعت بیمارستان خیلی شلوغ بوده. متاسفانه تست‌اش مثبت شده و به او گفته‌اند در خانه بماند بهتر است و دستورات لازم را به او داده‌اند.»
او تاکید می‌کند: «تمام کسانی که شدت تخریب ریه‌هایشان در دوران بیماری زیاد باشد حتی بعد از بهبود هم ریه آنها به حالت قبل بر نمی‌گردد و تا آخر عمر از نظر تنفسی مشکل خواهند داشت. در مرکزی که من مشغول به کار هستم برای بهبودیافته‌ها اعلام کرده‌اند که به خانه‌های خود نروند و جاهایی را در نظر گرفته‌اند که دو هفته در آنجا بمانند.»
البته درباره این موضوع پزشکی که آیا ریه‌ی افراد مبتلا پس از بهبودی دیگر سالم نمی‌شود، نظرات مختلفی وجود دارد.
مهدی روزنامه‌نگار اهل کرمان و ساکن تهران هم‌اکنون در قرنطینه بسر می‌برد؛ او از تجربیاتش در مورد مشکلات مبتلایان به این ویروس می‌گوید: «دو برادر جوان از آشنایان ما که ساکن کرمان هستند، مبتلا به این ویروس شده‌اند، یکی از آنها را تا حال دو بار احیا کرده‌اند، حال هر دو آنها وخیم است. ریه یکی از آنها به خاطر ابتلا به ذات‌الریه در۴ سال پیش مشکل زیادی دارد.»
او اضافه می‌کند: «تا جایی که می‌دانم کارکنان بیمارستان‌ها در کرمان از کمبود امکانات گله‌مند هستند. مادر خودم که در کرمان ساکن است از اوایل فروردین نیاز به عمل پا داشت ولی نتوانسته یک جراح پیدا کند. جراح‌هایی که می‌شناسم بعد از عید به سر کار خود بر می‌گردند. از طرفی به خاطر ویروس کُرونا رفتن به بیمارستان‌ها یا کلینیک‌ها برای مادرم بسیار خطرناک است.»
محمد آموزگار ساکن کاشان می‌گوید: «در گوشه و کنار شهر حجله و آگهی بدون مکان مجلس یادبود دیده میشود، تقارن پیک کُرونا با آغاز نوروز و دید و بازدید اقوام درجه یک شیوع کُرونا را شدت بخشیده. مردم در کاشان به زندگی روزمره مشغولند، دادستان شهر دستور تعطیلی مغازه‌های لوازم غیرضروری را صادر کرده ولی همان مغازه‌ها هم پر از مشتری هستند و مردم در حال خرید! بجز الکل سفید، ماسک و دستکش هر چه که بخواهید فراوان وجود دارد و مغازه‌ها و فروشگاه‌ها از مواد غذایی، دستمال کاغذی و انواع و اقسام شوینده‌ها پر هستند.»
او ادامه می‌دهد: «روزهای اول شیوع کُرونا، مساجد کاشان باز بود؛ می‌گفتیم در مساجد را ببندید ولی مذهبی‌ها به ما می‌خندیدند و جدی نمی‌گرفتند اما بعد که آمار مرگ و میر بالا رفت مساجد کاشان را بستند. الان چند پزشک را می‌شناسم که خودشان مبتلا شده‌اند. شرایط در کاشان بحرانی‌تر از اصفهان است. با این حال در ترافیکی سنگین مردم در حال سیر و سفر هستند!»
مریم روزنامه‌نگار ساکن یکی از شهرهای مازندران از نبود امکانات در شمال ایران می‌گوید: «در شمال اوضاع بهم ریخته؛ هر آنفولانزایی و سرماخوردگی یا بیماری قلبی و ریوی که به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کند با دستپاچگی و بدون مدیریت به اسم کُرونا بستری میشود. اگر طرف بمیرد به اسم کُرونا او را خاکسپاری می‌کنند و خانواده‌های زیادی را به این شکل بیچاره کرده‌اند. پدربزرگ ۸۰ ساله من الان در خانه است و مشکل ریوی دارد ولی جرأت نمی‌کنیم او را به بیمارستان ببریم چون سریع به اسم کُرونا بستریش می‌کنند. اینها اصلاً کیت تشخیص ندارند، تنها با تب‌سنج نتیجه می‌گیرند که فرد مبتلا به کُرونا است و بستریش می‌کنند.»
این در حالیست که همزمان گواهی فوت بسیاری از بیماران مبتلا به کُرونا که جان خود را از دست داده‌اند به اسم بیماری‌های دیگر از جمله «اختلال حاد تنفسی» صادر میشود!
مریم که دایی خود را به دلیل ابتلا به ویروس کُرونا از دست داده با بغض و ناراحتی ادامه می‌دهد: «دایی من ۶۳ساله بود ولی هیچ بیماری زمینه‌ای نداشت. اما سیگاری بود و ظاهرا در یکی از ماموریت‌های کاری خود به این ویروس آلوده شد. دایی‌ام با وجود اینکه ورزشکار بود بعد از ۱۰ روز به خاطر پایین بودن اکسیژن خون و تنگی نفس شدید در بیمارستان فوت کرد. کمتر کسی در مازندران و گیلان می‌شناسم که عزیزی را به خاطر کُرونا از دست نداده باشد.»
مرجان ۳۸ ساله و کارمند سازمان میراث فرهنگی، ساکن تهران اما اهل رشت است. برخی از اقوام وی در رشت بر اثر ابتلا به ویروس کُرونا از دنیا رفته‌اند.
او که خودش سه هفته پیش به بیماری کووید۱۹ مبتلا شد درباره تجربه شخصی‌اش می‌گوید: «در اواسط اسفندماه و قبل از سال نو درست زمان شایع شدن خبر ابتلای دو نفر در قم می‌خواستم مادرم را ببینم؛ با اتوبوس به رشت رفتم و با وجود اینکه برای احتیاط از ماسک و دستکش هم استفاده کرده بودم ولی در همان اتوبوس، ویروس به من منتقل شد.»
او از نشانه‌های اولیه بیماری خود چنین می‌گوید: «بعد از دو هفته که به تهران برگشتم شب اول دچار کمی تب و لرز همراه با ضعف خیلی شدید، سرگیجه و احساس خواب‌آلودگی شدم. کم کم حس بویایی و چشایی‌ام را از دست دادم ولی سرفه و آبریزش بینی نداشتم. روز بعد حالم بهتر شد تا شب که تب به سردرد شدید شبیه میگرن تبدیل شد. صبح روز بعد آنقدر ضعف داشتم که نمی‌توانستم از جایم بلند شوم. چند روز بعد دوباره ضعف خیلی شدید داشتم، همراه با حالت تهوع و اسهال، روزهای آخر هم سرفه خشک و درد شدید در قفسه سینه همراه با ضعف شدید داشتم بطوری که نفس‌ام بالا نمی‌آمد.»
مرجان با اشاره به اینکه در طول سه هفته بستری شدن شش کیلو کاهش وزن داشته ادامه می‌دهد:« سه روز اول در بیمارستان طرفه بستری بودم؛ بعد از سه روز گفتند باید در خانه استراحت کنی. الان با اینکه علائم بیماری را ندارم با این حال دکتر به من گفته باید همچنان مثل دوران بیماری رعایت کنم. غذاهای سرخ کردنی و مواد آلرژی‌زا مثل سیر و شیرینی را حذف کرده‌ام و فقط میوه و سبزی و سوپ می‌خورم. این ویروس بسیار بدتر از آنفولانزاست: تنها چیزی که به من خیلی کمک کرد ویتامین ث بود؛ خوردن میوه و سبزی، دمنوش‌های گرم، آب فراوان و سوپ؛ بجز یک سری داروی کمکی مثل استامینوفن تامی‌فیلو و هیدروکسی کلروکین داروی خاصی مصرف نکردم. »
او در پایان با اشاره به اینکه مردم باید قرنطینه خانگی را جدی بگیرند و در خانه بمانند تاکید می‌کند: «در طول این سه هفته بیماریم را از مادرم پنهان کردم چون می‌ترسیدم که به تهران بیاید و مبتلا شود، خوشبختانه مراقبت‌های برادرم در طول این سه هفته به من خیلی کمک کرد. همچنین خودم را از گوشی تلفن، ترس و استرس و خواندن اخبار بد دور کردم. سرویس بهداشتی و ظروف من جدا بود. درست بعد از سه هفته که حالم بهتر شد، برادرم که از من پرستاری می‌کرد با وجود رعایت همه‌ی نکات بهداشتی حالا خودش مبتلا شده و الان دچار تنگی نفس شدید شده و باید از او مراقبت کنم.»
گزارش میدانی خانم رمضان زاده حاکی از این است که تمام اخبار نظام دال بر کنترل و مدیریت این بحران کاملا دروغ است
جمهوری اسلامی کمک اینستکس می‌گیرد و دیگری برای واکسنش در تلاشند؟
واقعا که جل الخالق به بلاهت و حماقت اروپا علی الخصوص آلمان و فرانسه و دوست‌دختر ظریف خانم موگرینی
مثل همبشه، گزارشهای خانم رمضان زاده عالی بود.
ما که در قرنطینه هستیم و اصلا نمی دانیم در شهر چه خبر است.
خوب است که خانم رمضان زاده چنین رپرتاژی تهیه کردند. دستشان درد نکنه.
«سرکوب» خانواده‌های زندانیان سپیدار اهواز!
«ده‌ها تن از خانواده‌های زندانیان زندان سپیدار اهواز که صبح روز سه‌شنبه در مقابل ورودی زندان تجمع کرده بودن توسط نیروهای امنیتی و یگانهای ویژه انتظامی مورد ضرب و شتم قرار قرار گرفتند.»
ده‌ها زندانی در جریان سرکوب شب گذشته با گلوله و گاز اشک‌آور زخمی شده و وضعیت برخی از آنان وخیم است و مسئولان زندان از اعزامشان به بیمارستان خودداری می‌کنند!.»
روز دوشنبه ۳۰ مارس ۲۰۲۰ زندان سپیدار اهواز شاهد شورش زندانیان بود و این نهمین شورش در زندان‌های ایران است که به دلیل ترس زندانیان از انتشار ویروس کرونا و همچنین مرگ تعدادی از آنها به دلیل این ویروس، رخ می‌دهد.
شایع از قسمت ترخیص انبار کالا بهداشتی فردگاه . توسط خدمه انبار .
گفته میشود ، پس از اعلام اجرای شدن ، اینستکس توسط ،اتحادیه غارتگر اروپای مفت بر و حامی رژیم اجنه اخوندی ،
دعوا بر سر تحویل گرفتن بسته های درمانی و پزشکی ، مابین ، مسولان بهداشتی کشور و سپاه و بسیج اجنه در قسمت ، ترخیص کالا رخ داده ،
و در حین ، کشمکش کارتن های ارسالی خدمات درمانی ارسالی از اروپا ، کارتنی پاره شده و بسته های دلار های اهدائی برای سپاه و رژیم اخوندی ، لو رفت ،
برادران ، بیت رهبری ، با سرعت همه پرسنل وزارت بهداشت و بسیج و سپاه را از قسمت انبار ترخیص بیرون کردند و ده دقیقه بعد ، اخوند طائب و تیم مجتبی ، انبار را تحت محاسره دراوردند و کارتن را سریع از انبار خارج کردند .
دریک برنامهٔ یکساعتهٔ «بحث وگفتگو»ی کانال ۲ تلویزیون فرانسه با شرکت کارشناسان ومسئولان بیمارستانی که درمورد اِپیدمی کووید ۱۹برگزارشد، فیلمی ازجلوساختمان کوره های سوزاندن اجساد « crematorium» شهر «ووهان» چین نشان داده شد که اینک بازماندگان قربانیان این بیماری اجازه یافته اند ظروف « Urnes» حاوی خاکستربستگان خود را تحویل بگیرند. دراین فیلم مستند بخوبی تعداد جمعیت مراجعه کننده وتعداد کامیون های بزرگ حاوی صد ها بستهٔ ۳۰۰۰ عددی ازاین ظرفها که وارد آن ساختمان میشدند دیده شد. کارشناسان وپرزیدنت « Association de solidarité Chine » گفتند که با شمارش تعداد کامیونها ئیکه ظرفها را میاورند وتعداد مراجعه کننده ایکه برای گرفتن ظروف محتوی خاکستر دیده میشود به این نتیجه رسیده اند که تعداد کسانیکه دراین ناحیهٔ ۵۰ میلیون نفری چین جان خود را دراثرابتلا به این بیماری از دست داده اند ازحدود ۲۷۰۰۰ نفرنمیتواند کمتر باشد. واین درحالی است که دولت چین شمار کشته شدگان توسط کووید ۱۹ را رسمأ ۳۳۰۸ نفراعلان کرده. گفتنی است که تا امروز شمار کشته شدگان توسط کووید ۱۹ درناحیهٔ ۱۰میلیون نفری لومباردی درایتالیا ۱۰۷۷۹ نفراعلان شده است.
«توخود حدیث مفصل بخوان ازاین دفتر»
شکی نیست که ملایان شیعی در تحریف واقعیات استعداد کمتری ازدوستان چینی خود ندارند