باخت اجبارى ورزشکاران ملى ایران در رقابت‌هاى بین‌المللى مقابل رقیبان حتی در مقابل رقیبان ضعیف به خاطر روبرو نشدن با حریفان اسرائیلى در مسابقه بعدى، نه تنها در این سال‌ها دستاوردى براى تضعیف موقعیت منطقه‌اى و جهانى اسرائیل نداشته، بلکه فقط منجر به سرخوردگى و تخریب روحیه و غرور ورزش و ملى قهرمانانى شده که آلت دست و وسیله‌ی تسویه حساب حکومت آیت‌الله‌ها با یک کشور دیگر شده‌اند.
به قول رسول خادم قهرمان کشتى جهان و رئیس پیشین فدراسیون کشتى، اگر مقصود حکومت از این کار حرکتى سمبلیک و لطمه به موقعیت جهانى اسرائیل است، این هدف نیز برآورده نشده چون مردم دنیا اصلا در این مورد اطلاعى ندارند و اگر هم در اوایل این کار اثراتى براى تضعیف اسرائیل داشته، حالا دیگر کارآیى خود را از دست داده است.
به هر روى بعد از پناهنده شدن چند ورزشکار در رشته‌هاى کشتى، وزنه‌بردارى، جودو، شطرنج، تکواندو، شمشیربازى، قایقرانى و… به دلیل مخالفت با این اجبار حکومتی، مجلس شوراى اسلامى احتمالا به دستور على خامنه‌اى، موضوع قانونى شدن ممنوعیت رویارویى با ورزشکاران اسرائیل در میادین بین‌المللى را با قید دو فوریت در دستور کار قرار داده است.
وبسایت تابناک درباره ممنوعیت مسابقه تیم‌ها و ورزشکاران ایران با رقیبان اسرائیلى نوشته است: تبعیت فدراسیون‌هاى ورزشى از اجراى قانون ممنوعیت مبارزه با ورزشکاران اسرائیلى در رقابت‌هاى منطقه‌اى، جهانى و المپیک مصداق بارز دخالت سیاسى در ورزش به شمار مى‌رود و محرومیت ویران‌کننده و آسیب‌هاى برگشت‌ناپذیر براى ورزش در حال توسعه ایران خواهد داشت.
دخالت علنى مجلس مى‌تواند به برخورد یکایک فدراسیون‌هاى ورزشى جهان با تیم‌هاى اعزامى ایران و حذف فوتبال کشور از بازى‌هاى مقدماتى جام جهانى منجر شود.
https://kayhan.london/1396/09/07/%d8%b9%d9%84%db%8c%d8%b1%d8%b6%d8%a7-%d9%83%d8%b1%db%8c%d9%85%d9%89-%d9%88%d9%82%d8%aa%d9%89-%d8%b4%d9%86%db%8c%d8%af%d9%85-%d8%a8%d8%a7%db%8c%d8%af-%d8%a8%d8%a8%d8%a7%d8%b2%d9%85-%d8%af%d9%86%db%8c
در ادامه این مطلب آمده: چهار دهه است ملى‌پوشان ایران بجز مواردى نادر مجبور به انجام این کار برابر حریفان اسرائیلى بوده‌اند. اما این داستان موقعى بیشتر سر زبان‌ها افتاد که فیلمى از علیرضا کریمى کشتى‌گیر ایران در تورنمنت جهانى لهستان در شبکه‌هاى اجتماعى دست به دست شد که در آن صداى یکى از مربیان کشتى ایران که فریاد مى‌زد «باید ببازى» به گوش مى‌رسید و این فایل تصویرى و صداى همراه آن، فضاى تازه‌اى از سوى مخالفان سیاست غیررسمى اما شفاهى ورزش کشور پس از انقلاب به وجود آورده است.
این قضایا با پناهنده شدن سعید ملایى، عضو تیم ملى جودو ایران و اظهارات او در مورد شکست اجبارى‌اش در مسابقات جهانى توکیو به خاطر احتمال برخورد با حریف اسرائیلى در بازى بعدى شدت گرفت.
مصاحبه‌هاى متعدد ملایى، جنجالى تمام‌عیار و بین‌المللى علیه دولت ایران به وجود آورد وسپس همراهى فدراسیون جهانى جودو و صدور حکم محرومیت جودو ایران از حضور در المپیک، انرژى و زمان زیادى از مدیران کمیته ملى المپیک و وزارت ورزش ایران گرفت.
https://kayhan.london/1397/11/21/%d8%a8%d8%a7%d8%ae%d8%aa-%d8%b9%d9%85%d8%af%db%8c-%d8%ac%d9%88%d8%af%d9%88%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%a8%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d9%88%d8%a8%d8%b1%d9%88-%d9%86%d8%b4
موضوع بازى مسعود شجاعى کاپیتان وقت تیم فوتبال ایران که چند سال پیش براى یک باشگاه یونانى بازى مى‌کرد، مقابل تیمى از اسرائیل در لیگ فوتبال اروپا هم حواشى زیادى داشت که منجر به کنار گذاشته شدن شجاعى از ترکیب تیم ملى ایران شد.
https://kayhan.london/1398/06/12/%d8%ad%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d9%81%d8%af%d8%b1%d8%a7%d8%b3%db%8c%d9%88%d9%86-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%ac%d9%88%d8%af%d9%88-%d8%a7%d8%b2-%d8%b3%d8%b9%db%8c%d8%af-%d9%85%d9%84%d8%a7%db%8c
و اما زشت‌ترین صحنه‌اى که تاریخ ورزش ایران به یاد دارد، مربوط به مسابقه میان علیرضا کریمى دارنده مدال برنز جهان، با حریف روسى در مسابقات زیر ٢٣ سال جهان در لهستان بود. به این صورت که وقتى کشتى‌گیر اسرائیلى که همزمان روى تشک دیگرى سرگرم مبارزه بود، در دقایق پایانى از حریف خود پیشى گرفت. در این لحظه مربى تیم ایران در شرایطى که فقط چند دقیقه به پایان مسابقه باقى مانده بود، خطاب به کریمى فریاد مى زد: باید ببازى! باید ببازى!
و از آنجا که کریمى چندین امتیاز از رقیب خود جلوتر بود به دلیل کمبود وقت فرصت باختن با امتیاز به حریف‌اش را نداشت و در حالی که به شدت افسرده، عصبى و ناخشنود به نظر مى‌رسید، ناچار شد به بهانه اینکه مجروح شده مبارزه را رها کند و به داور بگوید قادر به ادامه مسابقه نیست تا بازنده اعلام شود.
در ازاء این فاجعه تاسف‌آور و غم‌انگیز که منجر به از دست دادن مقام، جایزه و اعتبار جهانى او شد، در بازگشت به تهران، على خامنه‌اى و قاسم سلیمانى که آن زمان از اینگونه رفتارها حمایت مى‌کرد، بر پیشانى او بوسه زدند، از سربازى معاف‌اش کردند و مقدارى هم پول دادند والسلام.
