در ادامه جنایات «ناموسی» در ایران و قتل رومینا اشرفی ۱۴ ساله، فاطمه برحی ۱۹ ساله و ریحانه عامری ۲۲ ساله توسط مردان خانواده، یک دختر توسط برادرش در یکی از مناطق آبادان با چاقو کشته شد. درپی افزایش قتلهای موسوم به «ناموسی» در ایران، عده‌ای از فعالان حقوق بشر در نامه‌ای به سازمان ملل متحد خواستار اقدام این سازمان برای حفاظت از جان دختران و زنان در ایران شدند.
در کمتر از یک‌ماه قتلهای «ناموسی» و جنایت خانوادگی که با قتل رومینا اشرفی در تالش (اول خردادماه) آغاز شد، ادامه پیدا کرده و رسانه‌ها تا کنون از قتل فجیع ۴ زن و دختر جوان دیگر توسط مردان خانواده مانند پدر، شوهر و برادر خبر داده‌اند.
https://kayhan.london/1399/03/07/%da%a9%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%db%8c%d8%a7%d8%b3%e2%80%8c%d9%87%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d8%af%d8%a7%d8%b3-%d8%b3%d8%ae%d9%86-%da%af%d9%81%d8%aa%d9%87%e2%80%8c%d8%a7%db%8c-%d9%82%d8%aa%d9%84-%d8%b1%d9%88
در حالی که به نظر می‌رسید خشم جامعه در ارتباط با سربریدن رومینا اشرفی دختر ۱۳-۱۴ ساله توسط پدرش از شمار این قتلهای «ناموسی» و جنون زنکشی بکاهد ولی در هفته‌ای که گذشت افکار عمومی شاهد انتشار اخباری هولناک از زنکشی و خشونت جنایتکارانه علیه زنان بود.
https://twitter.com/banafshehjamali/status/1272857433115971585
فاطمه برحی ۱۹ ساله توسط شوهرش با اتهام خیانت سر بریده شد؛ ریحانه عامری ۲۲ساله با ضربات تبر توسط پدرش به قتل رسید و لیلا فرخی ساکن گلشهر به ضرب گلوله اسلحه شکاری توسط همسرش جان خود را از دست داد.
آنگونه که نیروی انتظامی آبادان تأیید و گزارش کرده، یک دختر دیگر در یکی از مناطق شهرستان آبادان ۲۶خردادماه به ضرب چاقو به قتل رسیده که قاتل وی نیز برادرش بوده است.
به گفته‌ی محسن تقی‌زاده رئیس پلیس آبادان، قاتل انگیزه خود از قتل را «اختلاف خانوادگی» عنوان کرده است. هنوز جرئیات این قتل منتشر نشده است.
آنگونه که رسانه‌ها نوشتند، فاطمه برحی شب ۲۵خردادماه توسط شوهر و پسرعموی ۲۳ ساله‌اش با ضربات چاقو به قتل رسیده و قاتل در کنار رودخانه با چاقو سر فاطمه را بریده و همانجا رها کرده است.
۱-قتلهای ناموسی منجر به زنکشی تا ۴۵۰نفر در سال برآورد شده، قصه چند نفرشان را این ایام شنیدیم. ۲-قتل زنان ناشی از «جنون» نیست، «برنامه‌ریزی آگاهانه» متکی بر فرهنگ و دین برای کشتن است. ۳-هزاران زن کشته شده‌اند ولی کک فقه و دولت نگزیده. فاجعه تلخ‌تر از آن است که بشود روایتش کرد.
— رضا حقیقت‌نژاد (@rezahn56) June 17, 2020
قاتل گفته که فاطمه یک سال پیش و دو روز پس از عقد با مرد دیگری از خانه فرار کرده ولی او پیدایش کرده و به خانه آورده و به تحریک خانواده‌اش، ریحانه را سر بریده است.
ریحانه عامری نیز سه‌شنبه ۲۸خردادماه توسط پدرش در استان کرمان به قتل رسیده است. پدرش با استفاده از تبر اقدام به این جنایت کرده و جسد او را در بیابان‌های اطراف روستای اختیارآباد رها کرده است. گفته می‌شود پدر ریحانه با شغل او که مدلینگ و کار در کافی‌شاپ بوده، مشکل داشته و به همین دلیل او را کشته است.
با این حال، دادخدا سالاری دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان کرمان در تشریح جزئیات این قتل گفته است: «پدر این دختر در بازجویی‌های خود عنوان کرده که صرفا به قصد ترساندن فرزندش یک میله فلزی آب را به سمت دخترش پرتاب کرده که متاسفانه در اثر اصابت میله با سر، این دختر خانم ۲۲ ساله فوت می‌کند.»
دادستان کرمان گفته است که این قتل «ناموسی» نبوده و «تنها مشاجرات خانوادگی دلیل این حادثه بوده و سایر عناوین مطرح شده در فضای مجازی پیرامون این حادثه کذب است.»
لیلا فرخی ساکن گلشهر کرج روز شنبه ۲۰خردادماه به دست شوهرش در بالکن خانه با اسلحه شکاری به قتل رسید و همسرش هم خودکشی کرد. دختر ۱۹ساله خانواده نیز در این درگیری آسیب دیده است.
در ایران آمار شفاف و قابل استنادی از قتلهای «ناموسی» منتشر نمی‌شود و آخرین آمار موجود در این رابطه مربوط به سال ۱۳۹۳ است که هادی مصطفایی معاون وقت مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی، ۱۹درصد قتل‌ها در کشور را با انگیزه ناموسی اعلام کرده بود. او گفته بود که ۶۲درصد مقتولان زن به دست بستگانشان شامل پدر، برادر، عمو و عموزاده به قتل رسیده‌اند.
خشونت خانگی و در نهایت قتلهای خانوادگی در بستری رخ می‌دهند که قانون بازدارنده و حامی زنان در نظام حقوقی جمهوری اسلامی وجود ندارد و سال‌هاست که لایحه تأمین امنیت زنان به مرحله تصویب و اجرا نرسیده است.
این جنون زنکشی در روزهای اخیر واکنش‌های گسترده‌ای از سوی افکار عمومی برانگیخته است و به‌خصوص کاربران فضای مجازی، با طرح موضوع قتلهای اخیر، مفاهیم عرفی و مذهبی چون «ناموس»، «غیرت»، «آبرو» و «مردسالاری» را به نقد می‌کشند. در این بین، بسیاری از زنان در شبکه‌های اجتماعی تجربیات خود را از خشونت خانگی و مبارزه‌های فردی و اجتماعی‌شان با مردسالاری روایت کرده‌اند. کاربران همچنین از فقدان قوانین حامی زنان و همدستی نظام حقوقی موجود با قاتلان انتقاد می‌کنند.
از دیگرسو، شماری از فعالان عرصه حقوق زنان در نامه‌ای به رؤسای حقوق بشر سازمان ملل و گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور جمهوری اسلامی، خواستار دخالت این سازمان برای توقف قتل زنان در ایران شده‌اند. در این نامه آمده است: «ما امضاکنندگان با احترام از شما می‌خواهیم که در مورد وضعیت قتل‌هایی که در ایران به بهانه حفظ ناموس و آبرو رخ می‌دهد و قربانیان آن دختران و زنان هستند اقدام کنید.»
همان شیطانپرستانی که درزمان تفتش اعقاید در اروپا هزاران زن را در آتش به سوزانیدند ، در ایران دوباره زاده شده اند و دارند به همان شیوه رفتار می کنند.