کارگران، بازنشستگان، مستمریبگیران و همه اقشار حداقلیبگیر این روزها با شرایط بسیار دشواری روبرو هستند و گزارشها از کفایت حقوق آنها برای پوشش یک هفته تا حداکثر ۱۰ روز هزینه زندگی معمولی حکایت دارد.
هزینههای زندگی در ایران هر روز در حال افزایش است و ارزش پول ملی از ابتدای سال جاری تا کنون با کاهشی ۲۹ درصدی روبرو شده. این در حالیست که درآمد حقوق بگیران یا ثابت مانده یا با افزایشی ناچیز داشته بطوری که همچنان فاصله میان درآمد و هزینه زندگی برای این اقشار بسیار زیاد است.
کارگرانِ واجد مزایای مزدی که شانس آورده و هم کارفرما با آنها قرارداد بسته و هم حق مسکن و حق اولاد دریافت میکنند حداکثر رقمی حدود ۲ میلیون و ۴۱۱ هزار تومان دریافت میکنند.
نسبت این مبلغ به رقم اعلام شده برای سبد معیشت تنها ۳۵ درصد است. به بیان دیگر کارگرانی که واجد شرایط گرفتن همه مزایای شغلی باشند، در صورتی که حقوق خود را بهموقع دریافت کنند، این رقم تنها هزینههای ۱۰ روز زندگی آنها را تأمین خواهد کرد.
کارگران در حالی برای جبران ۶۵ درصد دیگر هزینه زندگی هیچ راهی پیش رو ندارند که شواهد موجود در اقتصاد ایران نشان میدهد وضعیت «کاهش قدرت خرید دستمزد» با شتاب فزاینده ادامه خواهد داشت.
عواملی چون گران شدن نرخ ارز، یکی از مهمترین مؤلفههای تورمزا است و طی سالهای گذشته نیز هربار که نرخ ارز ۴۰ درصد یا بیشتر گران شد، سبد معاش خانوار نیز حداقل ۳۰ درصد تورم داشته است.
فعالان کارگری هشدار میدهند که اکنون با گرانی نرخ ارز و تورم متعاقب آن که همه کالاهای اساسی خانوار حتی خوراکیها را با افزایش قیمت روبرو کرده، سطح پوشش دستمزد به ۳۵ درصد رسیده و این نگرانی وجود دارد که با عدم کنترل بازار ارز و کالاها، روند کاهش قدرت خرید در ماههای آتی با سرعت بسیار ادامه یابد.
https://kayhan.london/1399/04/23/%d8%af%d9%84%d8%a7%d8%b1-%db%b2%db%b3%db%b0%db%b0%db%b0%d8%aa%d9%88%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%88-%d9%87%d8%b1%d8%a7%d8%b3-%d8%a7%d8%b2-%d8%b7%d8%ba%db%8c%d8%a7%d9%86-%da%af%d8%b1%d8%b3%d9%86
در همین حال احسان سلطانی کارشناس اقتصادی گفته که حداقل دستمزد قانونی نیروی کار به حدی بیارزش شده که معادل کمتر از ربع سکه طلا برای یک ماه است. این در حالیست که حداقل دستمزد ماهانه در سال ۱۳۸۹ معادل ۱.۴۵ سکه طلا بوده است.
این وضعیت برای بازنشستگان و مستمری بگیران نیز وجود دارد. علی اصغر شهبازی فعال بازنشستگان گفته که حدود ۷۰ درصد بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی حداقلی بگیر هستند و دریافتی ماهانه آنها از دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تجاوز نمیکند. بسیاری از آنها زمانی که کار میکردهاند به نسبت دریافتی بیشتری داشته و با بازنشستگی قسمت چشمگیری از درآمدشان کاهش یافته است.
علیاصغر شهبازی با بیان اینکه هزینههای یک فرد بازنشسته بیشتر از یک فرد جوان یا میانسالِ شاغل است، افزوده که «در خوشبینانهترین حالت این مستمری جوابگوی مخارج ۱۰ روز بازنشستگان است. به این ترتیب آنها ۲۰ روز از ماه را در سختی و تنگدستی، با قرض و زدن از کیفیت زندگیشان میگذرانند.»
این فعال بازنشستگان درباره وعدههایی که دولت درباره افزایش دریافتی مستمری بگیران با اجرای طرحهایی مانند همسانسازی میدهد گفته است: «تفاوت درآمد و هزینه آنقدر زیاد است که عملا باید گفت چنین طرحهایی یک جور فرار به جلو برای این است که بگویند داریم کاری انجام میدهیم. مشکلات بیشتر و عمیقتر از اینهاست. جامعه کارگری و بازنشستگی با فقر و تنگدستی مواجه است که این خود عامل سوق یافتن افراد به سمت آسیبهای اجتماعی است.»
این پیشکسوت حوزه کارگری ادامه داده که «وقتی مشکلات معیشتی عمیق باشد و مزمن شود، خود یا خانواده افراد درگیر آسیبهایی مثل خودکشی میشوند. شاهد بودیم که در خوزستان کارگری خود را حلقآویز کرد یا رسانهها خبر دادند که کودکی در خانوادهای فقیر در ایلام دست به خودکشی زد. اینها به دلیل این است که جایی رنج از تحمل افراد خارج میشود.»
این وضعیت در حالیست که بسیاری از افراد شاغل نیز با شیوع کُرونا به جمعیت بیکار کشور افزوده شده است. در سرمقاله روزنامه «ستاره صبح» آمده که «حدود ۱۰ میلیون نفر کارگر یا افراد دارای مشاغل فصلی (دستفروشها، کارگران روزمزد و…) که عمدتاً زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی نیستند، طی ماههای گذشته از کار بیکار شدهاند یا درآمد خود را ازدست دادهاند؛ حتی طبقات متوسط جامعه اعم از کارمندان، کسبه محلی، رانندگان و… به دلیل شرایط اقتصادی عملاً تبدیل به قشر ضعیف شدهاند.»
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی نیز خردادماه سال جاری اعلام کرد که شیوع کُرونا در ایران بین ۲ میلیون ۸۷۰ هزار تا ۶ میلیون و ۴۳۱ هزار شغل را از بین برده است.
مرکز آمار ایران اما نگاه خوشبیانهتری به بیکاری ناشی از کُرونا دارد و اعلام کرده که از اسفندماه گذشته تا کنون یک میلیون و ۵٠٠ هزار شغل تنها به دلیل شیوع کُرونا از بین رفته است.
موج گسترده بیکاران در ایران حتی همان حقوق حداقلی کارگران، بازنشستگان یا مستمریبگیران را نیز ندارند. در این میان اکثر حمایتهای دولت نیز در حد شعار باقیمانده و آن بخش که زیر عنوان طرحهای حمایتی در دستور کار قرار میگیرد بسیار ناچیز و در مرحله اجرا با کاستیهای زیادی روبرو است.
اقتصاد نئو لیبرال بیچاره می کند قشر فقیر را .
سلام
من یک سوال دارم از کسانی که در خارج نشستن و ادعا میکنن دغدغه کارگر و فقرا رو دارن !
شما چه برنامه ای برای زندگی بهتر کارگران و محرومان دارید ؟
از اعضای اقتصادی فرشگرد ، شورای گذار ، پروژه ققنوس و.. از شخصیتی مثل جمشید اسدی ، فریدون خاوند و.. همگی چاره کاره اقتصادی ایران رو در ایجاد اقتصاد نئوالیبرال ( بازار آزاد) میدوننن !!!
اما بازار ازاد چه محورهای داره یکی از محورهاش مقررات زدایی از مقررات کار و اینکه تضمینی برای ثبات کار و دارمد نباشه
و اما ثمره قانون بازار ازاد برای طبقه محروم در امریکا ، انگلیس و شیلی و… چه بوده ثروتمند کردن جیب ثروتمندان ، و فقیر شدن فقرا و ایجاد یک درصد ثروتمند در امریکا و ۴ درصد در انگلیس ، و شکاف طبقاتی کشنده
اما در عوض چی به باقی مردم داده اینکه اگر خودتون با عرضه باشید می تونید خودتون رو جز یک درصد پولدار جامعه بکنید
لطفا شما که برنامه ای برای طبقه کارگر ندارید دم از دلسوزی برای طبقه فقیر ندارید من امروز قبل از رفتن جمهوری اسلامی می گم به شما ! این رژیم میره و شما جاش میگیرید اما مردم طبقه کارگر و فقیر حسرت رژیم گذشته رو میخورن چرا که میگن حداقل کمی به فکر طبقه فقیر بوده
اما گرگ وحشتناک اقتصاد بازار آزاد فقط جیب ثروتمندان رو پر پول میکنه و فقرا رو بدبختر از گذشته!