خسرو سینایی فیلمساز و مستندساز پیشکسوت ایرانی پس از ابتلا به ویروس کُرونا در بیمارستان امیراعلم تهران امروز ۱۱ امردادماه ۱۳۹۹ درگذشت. وی از فیلمسازان مستقل سینمای پس از انقلاب بود که آثار ماندگاری چون «زنده باد»، «در کوچه‌های عشق»، «مرثیه گمشده» و «عروس آتش» را خلق کرد.
خسرو سینایی فیلمساز و مستندساز پیشکسوت سینمای ایران پس از ابتلا به ویروس کُرونا امروز شنبه ۱۱ امردادماه سال ۱۳۹۹ در سن ۸۰ سالگی در بیمارستان امیراعلم تهران درگذشت.
سینایی حدود یک ماه قبل برای یک عمل جراحی در بیمارستان بستری بود و بعد از مدتی مرخص شد اما به علت عفونت ریه و مبتلا شدن به کُرونا دوباره در بیمارستان امیراعلم بستری شد.
فرح اصولی همسر خسرو سینایی خبر درگذشت همسر خود را تایید کرد و گفت که عصر امروز ۱۱ امرداد ماه کارگردان «عروس آتش» در بیمارستان از دنیا رفت.
در صفحه فیسبوک این فیلمساز پرسابقه یادداشت خداحافظی وی منتشر شده است، در این متن آمده: «من رفتم! ناراحت نباشید! به این فکر کنید که بهترین روزهای زندگی‌ام را در کنار شما عزیزانم تجربه کردم. در عین حال که بی‌مهری‌ها دیدم اما هرگز به دل نگرفتم.
سعی کردم از لحظه لحظه زندگی‌ام لذت ببرم و بردم. خوشحالم در دوران کاری‌ام توانستم با کسانی همکاری داشته باشم، که الان هرکدام برای خود افتخاری هستند در سینمای ایران.
جوانان و علاقمندان به سینما همیشه به من لطف داشتند. از خانواده عزیزم، گیزلا و فرح عزیز بسیار متشکرم که یک عمر با من همراه بودند و بهترین دوستانم. از فرزندان عزیزم، یاسمین، سمیرا، سام و آلما متشکرم که همه شما همیشه باعث افتخار و سربلندی‌ام بودید و هستید. و همچنین نوه‌های نازنینم، مسیح و هلیای عزیز. اما مهمتر از همه لیلی نازنینم، که دیگر تنها نیست! ما با هم خوش می‌گذرانیم و شاد هستیم. نگران ما نباشید. همه شما را دوست دارم.»
خسرو سینایی یکی از فیلمسازان با سابقه‌ی سینمای ایران است که آثار ماندگاری چون «زنده باد»، «هیولای درون»، «مرثیه گمشده»، «عروس آتش»، «در کوچه‌های عشق»، «کوچه پاییز»، «فرش، اسب، ترکمن»، «گفتگو با سایه»، «مثل یک قصه» و «کویر خون» خلق کرد.
https://www.youtube.com/watch?v=CG-sTiBTKbM
سینایی در سال ۱۳۸۷ نیز برای ساخت فیلم مستند «مرثیه گمشده» موفق به دریافت نشان ویژه کشور لهستان شد و این جایزه را از رئیس جمهوری وقت این کشور دریافت کرد. «مرثیه گمشده» درباره مهاجرات هزاران لهستانی به ایران در طول سال‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ است.
وی همچنین مستند ماندگار «زنده باد» را در کوران انقلاب در ایران کارگردانی کرد که بعدها برای همیشه توقیف شد. این فیلم موفق به دریافت جایزه از فستیوال فیلم کارلوویواری در سال ۱۹۸۰ شد.
سینایی متولد ۹ دی‌ماه ۱۳۱۹ در شهر ساری بود. پدرش دکتر سینا از پزشکان بنام و محبوب این شهر بود. وی تحصیلات خود را در رشته‌ی کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی از آکادمی هنرهای نمایشی و رشته تئوری موسیقی از (کنسرواتوار) وین به اتمام رساند و از سال ۱۳۴۶ در وزارت فرهنگ و هنر و از سال۱۳۵۲ در تلویزیون ملی ایران شروع به کار کرد.
سینایی علاوه بر نویسندگی و کارگردانی، ساخت موسیقی و تدوین برخی از آثارش را نیز خود بر عهده داشت.
نخستین تجربه‌ی سینمایی او مستند «شرح حال» (۱۳۴۷) بر اساس زندگی ژازه طباطبایی هنرمند نوگرا بود که پس از گذشت دهه‌ها همچنان جزو مستندهای پیشرو به شمار می‌رود. ساخت فیلم پرتره از هنرمندان شاخص سنتی ایران و چهره‌های مشهور مانند «سردی آهن» درباره نصیری قهرمان وزنه‌برداری و «آنسوی هیاهو» درباره مدرسه باغچه‌بان از دیگر آثار وی است.
یادش گرامی