مراسم بیست و نهمین سالگرد قتل شاپور بختیار در پاریس

در روز ۶ اوت ۲۰۲۰ برابر با ۱۶ امردادماه ۱۳۹۹ ساعت ۱۶ مراسم هرساله‌ی بزرگداشت شاپور بختیار آخرین نخست وزیر نظام مشروطه ایران که در سال ۱۹۹۱ (۱۳۷۰) در  چنین روزی درپاریس به دست آدمکشان جمهوری اسلامی ‌به قتل رسید، در محل آرامگاه او در آرامستان مونپارناس پاریس برگزارشد.

تصویرهایی بزرگ از شاپور بختیار با نام نهضت مقاومت ملی ایران در دو سوی محل آرامگاه وی به چشم می‌خورد و پیرامون مزار با عکس‌های شاپور بختیار و سروش کتیبه، دستیار وفادار وی و تاج‌های گل زیبا مزین شده بود.

با وجود ادامه‌ی شیوع ویروس کُرونا و بیماری کووید۱۹ در پاریس و گرمای شدید ۳۵ درجه، مانند همه ساله، جمع کثیری از هموطنان دوستدار این بزرگمرد ایراندوست و آزادیخواه تاریخ معاصر ایران برای بزرگداشت وی پیش از ساعت ۱۶ در محل مراسم حاضرشده بودند.

مراسم مانند هرسال با پخش سرود «ای ایران» آغاز شد.

سپس نخستین پیام از دکتر علی راسخ افشار مسئول تشکیلات جبهه ملی ایران در سال ۱۳۵۷ و رئیس اولین کنگره‌ی بزرگ سازمان‌های جبهه ملی ایران در اروپا قرائت گردید.

آنگاه نخستین سخنران آقای ناصر کاخساز که به دلیل عدم امکان مسافرت به پاریس به صورت ضبط شده ارسال شده بود پخش شد و مورد توجه بسیار شنوندگان قرار گرفت.

دومین پیام رسیده از سوی دکتر علی گوشه مسئول انجمن پزشکان ایرانی مقیم کشور اتریش و رییس کنگره‌ی موقت سازمان‌های جبهه ملی ایران در اروپا بود.

سپس آقای اسماعیل وفا یغمایی رشته‌ی سخن را به دست گرفت و پس از بیان شمه‌ای از اهمیت فرهنگ ایران باستان به شرحی شنیدنی از روحیات قهرمانان استقلال ایران پس از حمله و تسلط عرب بر ایران و مقایسه‌ی آنان با شاپور بختیار پرداخت.

آنگاه پیام کوتاهی به قلم آقای نیو نابت از هواداران سرسخت شاپور بختیار و از همکاران مجله ی سهند که در پاریس، در زمان حیات دکتر بختیار زیر نظر دکتر عباسقلی بختیار و آقای رحیم شریفی منتشر می‌شد به سمع حاضران رسید.

در این وقت آقای علی شاکری زند رشته‌ی سخن را به دست گرفت و طی شرحی از تجارب و صفات لازم برای کسی که می‌خواست به نبرد با خطر خمینی برخیزد، صفاتی که در وجود و سراسر زندگی شاپور بختیار دیده می‌شد، به توضیحاتی پیرامون مبارزات او پس از ورود به پاریس و شخصیت زنان و مردان استثنائی و والایی که از همان نخستین روزهای این دوران مهاجرت و مبارزه به یاری او شتافته بودند، پرداخت.

این مراسم در زیر آفتاب سوزان پاریس، با پخش سرود نهضت مقاومت ملی ایران «ایران هرگز نخواهد مرد» دقایقی پس از ساعت ۱۷ به پایان رسید.