فرید خلیفی – از زمان وقوع انقلاب ۵۷ و روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران،  فرهنگ در جامعه به سرعت راه  انحطاط در پیش گرفت. ارتقاء فرهنگ در یک جامعه، سطح آگاهی و در پی آن میزان توقع جامعه را افزایش می‌دهد. در یک جامعه آگاه که  سرگرم و دچار خرافات و دروغگویی و فساد اقتصادی نباشد، نسبت میزان ثروت کشور و پتانسیل‌های اجتماعی با امکاناتی که  به مردم ارائه می‌شوند موردسنجش قرار می‌گیرند. عقب‌ماندگی و کاستی‌ها به چشم‌ می‌آیند و در نهایت جامعه آن امکاناتی که خود را لایق داشتن آن می‌داند از حکومت طلب می‌کند. صنایع اتومبیل‌سازی یکی از بخش‌هایی‌ست که جمهوری اسلامی با فروش محصولات از رده خارج جهان، آن را به راهی پرسود برای غارت مردم ایران تبدیل کرده. تقریباً تمام اتومبیل‌هایی که در ایران تولید می‌شوند، مشتری دیگری در جهان ندارند.

لینک مستقیم به ویدئو

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

یک دیدگاه

  1. توماس جفرسون

    صرف نظر از این بحث سیاسی قدیمی که آیا ملتها لایق حکوتهایشان هستند یا خیر، اگر صرفا موضوع خودرو سازی مد نظر باشد، کشور ایران ، فارغ از اینکه چه نوع حکومتی در آن برقرار است، اصلا نباید سراغ صنایعی چون خودرو سازی رود،

    بعضی ها با مغلطه سازی بحث عقب ماندگی کره جنوبی و‌پیشرفت کنونی آن و مقایسه با ایران را پیش می کشند.اما هزار و یک عامل فرهنگی، تاریخی، تکاملی، محیط زیستی، جغرافیایی، اقلیمی و غیره وجود دارند که این دو‌کشور را از هم متمایز می کنند. کره جنوبی هم بسیار فقیر بود و هم حکومت دیکتاتوری داشت. اما به عوامل پیش گفته اصلا اشاره ایی نمی شود. چه شد که کره به اینجا رسید و چه شد که ایران به اینجا رسید؟

    به بحث خودرو برگردیم، مثلا کارخانه کیا موتورز، ابتدا یک کارخانه دوچرخه سازی بود که ۷۶ سال پیش تاسیس شده بود.تکامل طبیعی را طی کرد و با همت کارگران و مهندسان کره ایی به اینجا رسید. اما ایران ناسیونال درسته و حاضر و آماده یک کارخانه ورشکسته انگلیسی را خرید و وارد کرد. نتیجه واضح است.

    غرض اینکه حکومتها فقط بخش کوچکی از ملتها هستند، همین!!!

Comments are closed.