مثل یک زمزمه، در جان ِدرخشنده‌ی لاهیجانم

|شعری از رضا مقصدی|

                                                باز لبریزم:
                                                از سلامِ سحرِ سرخوشِ «شیطانکوه».
                                                از درختی که نشان از غزلِ «بیژن نجدی» دارد.

                                                خانه، در خاطره‌ها دارم
                                                همنشینِ غمِ این پنجره‌های تلخم.

                                                وقتی از ناب‌ترین عاطفه‌ها می‌گویم.
                                                مثلِ یک زمزمه، در جانِ درخشنده‌ی لاهیجانم.

*«شیطانکوه» کوهپایه‌ای مشهوردرلاهیجان
*«بیژن نجدی»‌ شاعر لاهیجانی و نویسنده «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند»