فرید خلیفی – سیّارکی کربنی با کد ۱۰۱۹۵۵ در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۹ در فضا شناسایی شد که حداقل فاصله تقاطع مداری آن با زمین تنها ۴۸۲،۱۲۰ کیلومتر است. از این رو دانشمندان آن را در رتبه دوم لیست اجرام دارای خطر برخورد با زمین قرار دادند. شانس برخورد این سیارک با زمین یک به ۲۷۰۰ بین سال‌های ۲۱۷۵ تا ۲۱۹۹ است. در میان بیش از هشت هزار نامی که از دانش‌آموزان خواسته شد پیشنهاد دهند، «بنو» نامی که مایکل پوزیو دانش‌آموز مقطع سوم در کارولینای شمالی پیشنهاد داده بود برای این سیارک انتخاب شد. این سیارک شکلی غیر کروی دارد و بیشترین قطر آن ۵۶۵ متر است. کنجکاوی در کشف اسرار بنو، سیارکی که احتمال وجود آب هم در آن مطرح شده، باعث شد تا ناسا در ۸ سپتامبر ۲۰۱۶ فصاپیمایی تحقیقاتی را که دارای قابلیت فرود و برداشتن نمونه از سیارک بود به ملاقات این سیارک بفرستد.
سفر در بنو؛ سیّارک پرندگان باستانی تهدیدی برای زمین
سیّارکی کربنی با کد 101955 در 11 سپتامبر 1999 در فضا شناسایی شد که حداقل فاصله تقاطع مداری آن با زمین تنها 482،120 کیلومتر است. از این رو دانشمندان آن را در رتبه دوم لیست اجرام دارای خطر برخورد با زمین قرار دادند. شانس برخورد این سیارک با زمین یک به 2700 بین سال‌های 2175 تا 2199 است. در میان بیش از هشت هزار نامی که از دانش‌آموزان خواسته شد پیشنهاد دهند، «بنو» نامی که مایکل پوزیو دانش‌آموز مقطع سوم در کارولینای شمالی پیشنهاد داده بود برای این سیارک انتخاب شد. این سیارک شکلی غیر کروی دارد و بیشترین قطر آن 565 متر است.
یک دیدگاه
Comments are closed.
کیهان‌لایف، کیهان لندن به زبان انگلیسی
با تشکر از آقای خلیفی،
تخمین زده شده که در صورت برخورد این سیارک با زمین، قدرت تخریبی آن معادل ۱۲۰۰ مگاتن یا ۸۰ هزار برابر بمب اتمی هیروشیما خواهد بود.
تا آن موقع، تکنولوژی چنان پیشرفت خواهد کرد که بشود مسیر آن را تغییر و یا قبل از برخورد به زمین، با یک موشک هسته ایی آن را در فضا نابود کرد.
البته احتمال سقوط آن در خورشید و یا زهره بیشتر است.