وضعیت معیشتی کارگران ایرانی در سطح «بحران» قرار دارد

جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ برابر با ۳۰ آپریل ۲۰۲۱


بر اساس آمار رسمی، جامعه‌ی کارگری در ایران با احتساب بازنشستگان و خانواده‌های آنان، نزدیک به ۴۸ میلیون نفر اعلام شده است. سخن از مشکلات و اوضاع معیشتی کارگران، سخن از مشکلات بیشتر از نیمی از جامعه ایران است. جامعه‌ای که از یک سو با بحران بیماری کرونا درگیر است و از سوی دیگر با سوء مدیریت و بی‌عدالتی.

بی‌ثباتی قیمت‌ها، تورم افسار گسیخته، دستمزدهای ریالی و چندین برابر زیر خط فقر و هزینه‌های دلاری، زندگی میلیون‌ها کارگر و مزدبگیر را در سراشیبی سقوط قرار داده است. بر اساس اعلام کارشناسان اقتصادی خط فقر ۱۰ میلیون تومان اعلام شده است اما کارگران هنوز بین ۳ تا ۴ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند. اقتصادی که در آن طبقه کارگر زیر خط فقر زندگی می کند اقتصادی عقب افتاده و استثماری است کارگران از یک سو بایستی با سوء مدیریت و جهل و بی توجهی و فساد‌های نجومی مدیران و تصمیم‌گیران و قانونگذاران روبرو شوند و از سوی دیگر باید درگیر و نگران بیماری و مرگ ناشی از کرونا باشند. سرانه درمان برای کارگران ناچیز است و بودجه‌ای برای همسان‌سازی مستمری بازنشستگان وجود ندارد. سرمایه کارگران به آسانی به تاراج می‌رود و معیشت کارگران در گرو تصمیم‌های نابخردانه و درگیری‌های سیاسی، روز به روز نابود می‌شود. این روزها کارگران برای تامین نیازهای ابتدایی سفره خانواده خود هم با سختی روبرو هستند و نمی‌توانند از پس هزینه‌های سرسام‌آور زندگی برآیند.

در این شرایط باید از حاکمیت پرسش کرد که راهکار شما برای حل مشکلات جامعه کارگری چیست و چرا هر ساله این مشکلات بیش از پیش افزایش می‌یابد؟ آیا ارکان زندگی کارگران بایستی گروگان تفکرات و سیاست‌های جاهلانه و اقدامات ایدئولوژیک شما باشد؟ سیاست‌های نا درست باعث ایجاد تورم و گرانی طاقت فرسا در کشور شده و آثار آن بر سر اقشار کم در آمد جامعه فرو می‌ریزد. از سوی دیگر قوانین غیر کارشناسی برای جامعه کارگری بحران مضاعف و فاجعه‌ باری را رقم زده است. بر اساس گفته‌ی معاون وزیر کار، ۹۸ درصد از جامعه کارگری قراردادی هستند و این مفهومی جز فاجعه برای این قشر زحمتکش ندارد. در جامعه‌ای که در نتیجه سوء مدیریت، رشد اقتصادی منتفی شده و حکومت توانایی ایجاد اشتغال را نداشته باشد، عرضه و تقاضا در بازار کار همخوانی نخواهد داشت و از سوی دیگر اگر امنیت شغلی وجود نداشته باشد باید شاهد اخراج گسترده کارگران باشیم. قراردادهای موقت امنیت اقتصادی و روانی جامعه کارگری را هدف قرار داده و فشارهای مضاعفی را بر کارگران و خانواده‌های آنان وارد می‌کند. این مشکلات از جامعه بدون شک وارد محیط خانواده کارگران خواهد شد و یک سیکل معیوب اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روانی در جامعه ایجاد می‌ نماید که هزینه‌های بیشماری را به تمامی جامعه تحمیل میکند.

جبهه ملی ایران با گرامیداشت روز جهانی کارگر خواستار احقاق حقوق کارگران شرافتمند ایران است و اعتقاد دارد تامین این حقوق جز در سایه آزادی و استقرار یک حاکمیت ملی و مردم‌سالار تحقق نخواهد یافت.
تهران – ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
https://jebhemeliiran.org/

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=239627