مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی از کاهش جمعیت ۲۰ هزار آهوی ایرانی به کمتر از ۵۰۰ رأس خبر داده و نسبت به انقراض آهوی ایرانی هشدار داده است.
حسن اکبری مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی امروز یکشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۰ اعلام کرد که «تخریب زیستگاه و شکار بی رویه باعث شده تا جمعیت ۲۰ هزار رأسی آهوی ایرانی در خراسان جنوبی به زیر ۵۰۰ رأس برسد.»
به گفته‌ی او، آهوی ایرانی به عنوان یک گونه نادر حیات‌وحش در شرق «در طول ۷۰ سال اخیر با خطر کاهش جمعیت مواجه شده و زنگ خطر انقراض آن به صدا درآمده است.»
بر این اساس، در دهه ۳۰ و ۴۰ خورشیدی استان خراسان زیستگاه «۲۰ هزار رأس آهو» بوده ولی اکنون «با شکار بی‌رویه» جمعیت این گونه نادر جانوری «کاهش یافته و اکنون به زیر ۵۰۰ رأس رسیده است.»
آنگونه که مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خراسان جنوبی شرح داده، با جاده‌سازی و آسفالت‌کاری در زیستگاه‌های آهوی ایرانی، معدن‌کاری و عدم موافقت وزارت صنایع و معادن با خروج از این مناطق، روز به روز از آمار این حیوان نادر کاسته می‌شود.
بر مبنای این گزارش، روند کاهشی شمار آهوهای ایرانی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ با تبدیل کردن زیستگاه‌های این گونه جانوری به جاده‌های آسفالتی رخ داده و باعث شده تا آهوها زیستگاه امن خود را از دست بدهند و در جستجوی غذا در دام صیادان بیافتند.
به گفته‌ی اکبری، در راستای جلوگیری از کاهش جمعیت آهو و احیای نسل این گونه نادر بر تعداد مناطق حفاظت‌شده افزوده شده و بارورسازی آهوها و تولد بره آهوی ایرانی نیز انجام می‌شود.
شمار زاد و ولد‌ها در سایه این حمایت‌‌ها به ۱۵۰ رأس آهو افزایش یافته ولی طبق گفته‌ی حسن اکبری، «آهوانی که در مراکز تکثیر و پرورش ادامه بقا می‌دهند، تنوع ژنتیک پایینی دارند و این آهوها نمی‌توانند به نژاد آهوی در حال انقراض کمک کنند، اما می‌توانند استفاده گردشگری داشته باشند و مردم آنها را مشاهده کنند و با این مخلوق زیبا آشنا شوند.»
اولین مناطق حفاظت‌شده خراسان جنوبی در مناطق شکار ممنوع «عشق آباد» و «بشرویه» بوده و اکنون در «هفت منطقه حفاظت‌شده پترگان، شاسکوه، کمرسرخ، مظفری، درمیان و سربیشه، باقران، آرک و کرنگ» و «سه پناهگاه حیات وحش نایبندان طبس، رباط شور و کجی نمکزار نهبندان جمعیت آهوی ایرانی در حال تکثیر است.»
در این بین ولی به گفته‌ی اکبری «به دلیل وجود تعارضاتی مانند محدوده‌های معدنی و وجود طرح‌های مرتع‌داری، تا کنون موفق به کسب موافقت سازمان صمت و منابع طبیعی نشده‌ایم».
پیرحاجات، پلنگ آباد، استند و لشکرگاه از مهم‌ترین زیستگاهای آهوی ایرانی هستند که درگیر معدن‌کاری و در تصرف ارگان‌های رژیم قرار دارند.
او ادامه داد: «استند نهبندان یک زیستگاه مستعد آهوان ایرانی را در دامان خود جای داده، اما برای تداوم نسل این آهوان چشم عسلی، نیاز به زیستگاه‌های بیشتری است.»
به گفته‌ی مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی، «شکار این حیوانات در دشت‌هایی که موانع طبیعی برای دفاع کمتر وجود دارد، باعث شده شکارچیان دسترسی آسانتری به آنها داشته باشند و زودتر در دام صیادان بیافتند، بطوری که در طی دو تا سه دهه تقریبا تعدادی زیادی از جمعیت آهوی ایرانی شکار شده‌اند.»
آنگونه که اکبری توضیح داده، کاهش بارندگی و خشکسالی نیز مزید بر علت مرگ‌ومیر آهوی ایرانی شده تا حدی که «وضعیت مراتع و زیستگاهای استان مناسب چندان نیست». او گفت: «خشکسالی و نبود علوفه و آب، آهوان را مجبور به خروج از زیستگاه‌ها و ورود به مناطق ناامن و زمین‌های کشاورزی کرده که متأسفانه در دام شکارچیان متخلف افتاده و از بین رفته‌اند.»
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی همچنین بیان کرد: «در منطقه حفاظت شده زیرکوه، خشکسالی‌های پی در پی حاکم است و به همین خاطر در تلاش هستیم زیستگاه این آهوان را حفاظت شده اعلام کنیم تا بتوانیم از انقراض گونه نادر آهوی ایرانی جلوگیری کنیم.»
